มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 555

เมื่อฉีเติ่งเสียนตัดสายโทรศัพท์ของหม่าหงจุน สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ฉันไปทำอะให้เขาให้เขาไม่พอใจ?

แค่ชวนเขามาดื่มเหล้า ฉันผิดด้วยหรอ?

เขาคิดแล้วคิดอีก เขาคิดว่าอาจจะเป็นเพราะการตายเวอร์จิน่าทำให้ฉีเติ่งเสียนไม่สบายใจ ฉันไม่ควรเอ่ยถึงเรื่องนี้

“ประธานฉียังเป็นเป็นคนค่อนข้างเห็นแก่ความสัมพันธ์ไมตรีของผู้อื่นและมีชอบธรรมมาก เวอร์จิน่าก็ดื่มกับเขาเพียงไม่กี่ครั้งเอง" หม่าหงจุนอดไม่ได้ที่จะแอบคิด

ถึงแม้ว่าฉีเติ่งเสียนจะให้หลี่อวิ๋นหว่านลาหยุดสามวัน แต่เธอก็ไม่ได้ไม่มีความตั้งใจที่จะลาหยุดทันที

หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จ เขาก็เปลี่ยนชุดทำงาน แล้วตรงไปที่เซี่ยงซื่อกรุ๊ปเพื่อหาเซี่ยงตงฉิงรายงานการทำงานทันที

เซี่ยงตงฉิงถึงจะเป็นเจ้านายใหญ่ตัวจริง พอพูดแล้วล่ะก็ฉีเติ่งเสียนล้วนแต่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ อย่างไรเสียเธอก็ถือหุ้นเทียน่าแคปปิตอลในมือมากกว่า 50%

"ฉันขอแนะนำหน่อยให้คุณรู้จักสักหน่อย ท่านนี้คืออิเลียน่า จินวา เลขาคณะกรรมการบริหารที่ฉันเพิ่งรับเข้ามาใหม่ "

"ต่อไป พวกคุณสองคนอาจจะมีโอกาสร่วมงานกันเยอะ ดังนั้นให้ทำความรู้จักกันหน่อย!"

หลังจากเซี่ยงตงฉิงได้ฟังผลการรายงานเสร็จแล้ว ก็เรียกอิเลียน่า จินวาเข้ามาแนะนำให้กับหลี่อวิ๋นหว่าน

ขณะทำเรื่องนี้ เธอก็มีความคิดไม่ดีบางอย่างแอบแฝงอยู่ในใจ เติ่งเสียนกลัวสวนหลังบ้านไฟไหม้ จากนั้นโยนอิเลียน่า จินวาให้กับเธอ แต่เธอจะปล่อยให้ผู้ชายเลวสมแก่ใจได้อย่างไร?

ตอนนี้ ก็ปล่อยให้เขาสองคนได้เจอกันก่อน พอถึงเวลาไฟจะลุกหรือไม่นั้น ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเธอแล้ว

เขาเพียงแค่เทน้ำมันลงไปในกองฟืน ใครที่ทนไม่ไหวก็มาจุดไฟเอง เธอก็คุมไม่ได้

ด้วยนิสัยของเธอ ที่จริงขี้เกียจยุ่งเรื่องแบบนี้มาก แต่ทนไม่ได้จริงๆ อิเลียน่า จินวายอดเยี่ยมเกินไปจริงๆ นับได้ว่าไปถึงไหนก็มีผู้มีความสามารถระดับสูงแก่งแย่งกัน

เลียน่าทำให้หลี่อวิ๋นหว่านทึ่งเป็นอย่างมาก อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: " ประธานเซี่ยงปีศาจเช่นนี้มากจากไหนกัน?"

เซี่ยงตงฉิงอมยิ้มแล้วพูดว่า: "ไม่ใช่ว่าคุณอยากรู้....อืม, พวกคุณคุยกันได้เลย ทำความรู้จักซึ่งกันและกัน ไม่แน่ว่าพอถึงเวลาต้องไปทำงานด้วยกันที่สหรัฐอเมริกา"

"สวัสดี ฉันชื่ออิเลียน่า จินว่า-โรมานอฟ เป็นลูงครึ่งมีเชื้อสายจีนและดินแดนหิมะ เจอกันครั้งแรก ประธานหลี่ได้โปรดให้ความดูแลด้วย!" อิเลียน่า จินวา ยื่นมือมาด้วยความมั่นใจ

“อ่า สวัสดี” หลี่อวิ๋นหว่านจับมือเธอ รู้สึกว่าสายเลือนดินแดนหิมะมีเสน่ห์มาก ถ้าหากว่าเป็นผู้ชาย คงจะมีพลังน่าเกรงขามอย่างมาก

เซี่ยงตงฉิงกำลังวาดรูปอยู่ที่โต๊ะ สัมผัสดินสอที่ด้านหลังศรีษะโดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ยิ้มเย้าะเย้ย：“ให้เธอเลี้ยงปลา ให้เธอเลี้ยงปลา อยากจะรู้ว่าบ่อปลาจะระเบิดมั้ยนะ！”

ฉีเติ่งเสียนซึ่งทเป็นประธานเทียนที่ทำงานตรงไล่เภสัชกรรมก็จาม มักจะรู้สึกเหมือนว่าจะมีเรื่องเรื่องรายเกิดขึ้นแล้ว

แต่ทว่า สภาพจิตวิญญาณที่เต็มไปด้วยความสมบูรณ์เช่นนั้น กลับไม่มีการเตือนล่วงหน้า นี่ทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ

หลังจากที่อยู่ตงไห่เพียงกี่วันเท่านั้น หลี่อวิ๋นหว่านก็กลับมางานยุ่งอีกแล้ว เซี่ยงตงฉิงมอบหมายหน้าที่ให้ไปทำ ในใจเธอเองก็มีความพยายาม

“เซี่ยงตงฉิงผู้หญิงคนนี้เป็นนายทุนเกินไปมั้ย นี่คือการพร้อมเหนื่อยไปจนตายของเธอหรอ？ ” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความไม่พอใจ

“ฉันกลับคิดว่ามันออกจะดีนะ ยิ่งพยายามากเท่าไหร่ภาระหน้าที่ก็มากตาม นี่เป็นการยืนยันว่า ฉันไปถึงจุดจุดหนึ่งของด้านนั้นแลว สามารถเป็นตัวแทนเซี่ยงกรุ๊ปเพื่อเข้าร่วมโอกาสสำคัญได้แล้ว！ ”หลี่อวิ๋นหว่านกลับพูดกลับว่า

ฉีเติ่งเสียนทำให้เธอพูดไม่พูด ถอนหายใจพูด：“ก็ได้ ไปฉันไปส่งคุณที่สนามบิน ”

”หลี่อวิ๋นหว่านกระพริบตาเล็ดน้อย พร้อมกับอมยิ้มพูดว่า：“ครั้งหน้าฉันกลับบ้าน ยังมีแขกเพิ่ม อย่าลืมบอกฉันล่วงหน้าล่ะ ถ้าปล่อยให้ฉันอับอายขายขี้หน้าอีก ฉันจะเอาค้อนทุบหัวคุณให้แหลก ！”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อคิดถึงฉากการตายทางสังคมที่เขาพบหลังจากนั้น ส่ายหัวไปมา ส่งเขาไปยังหน้าสนามบิน

หลี่อวิ๋นหว่านทำสิ่งที่ต้องทำหมดแล้ว ทั้งหมดคงกำลังปูทางเพื่อไปสู่ประเทศมี่ ในขณะเดียวกัน นี่ยังกระตุ้นให้เธอเปลี่ยนเป็นคนที่โดนเด่นยิ่งกว่าเดิม