มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 564

คนในอาณาจักรโคกูรยอล้วนเนรคุณทั้งนั้น ฉีเติ่งเสียนรู้ดีมานานแล้ว

ซุนอิ่งซูเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาโดยตลอด จุดเริ่มต้นของเธอดีกว่าเซี่ยงตงฉิง จึงไม่ชอบใครที่ไม่เชื่อฟังเธอเป็นเรื่องปกติ

ต้องบอกว่าสายตาของหญิงแกร่งที่อยู่ในตําแหน่งสูงอย่างซุนอิ่งซูนั้นน่ากลัวจริงๆ เพียงแต่สำหรับฉีเติ่งเสียนแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ดูเหมือนว่าจะสังเกตเห็นว่าการข่มขู่ของเธอนั้นไร้ประโยชน์ต่อฉีเติ่งเสียน ซุนอิ่งซูเลยถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจ

"ชีวิตฉัน ทําไมถึงได้ขมขื่นขนาดนี้?" เธอพูดออกมา ทําให้คนรู้สึกสงสาร

แต่ฉีเติ่งเสียนเป็นคนใจแข็งมานานแล้ว นั่งอยู่บนโซฟา มองซุนอิ่งซู หัวเราะและพูดว่า "คุณหญิงอยู่ในตําแหน่งสูง และมีทรัพย์สินหลายหมื่นล้านอยู่ในมือ ถ้ายังบอกว่าชีวิตลําบากอีกละก็ ผู้หญิงทั้งโลกนี้ก็ไม่ต้องมีชีวิตอยู่แล้ว!"

ซุนอิ่งซูส่ายหัว พูดจาเย็นชา "นายคิดว่าเงินพวกนี้ของฉันตกลงมาจากท้องฟ้าเหรอ? ตั้งแต่ที่ฉันแต่งงานเข้าตระกูลชุย ได้รับแต่ความรังแก หลังจากที่สามีเสียไป ก็ยิ่งลําบากเข้าไปใหญ่!"

"ตอนนี้ นายก็เห็นแล้วว่าพวกเขาทำกับฉันอย่างไร จัดการกับฉันแบบไหน!"

"คนที่ชื่อชุยเจิ้งเฮ่าในเมื่อกี้ ยังเป็นน้องชายของสามีเก่าอีกต่างหาก"

"หลังจากที่สามีฉันเสียไป เขาก็รังควานฉันมาตลอด หลังจากถูกฉันปฏิเสธ เขาก็ใช้วิธีการต่างๆเจาะจงฉันแค่คนเดียว!"

"ครั้งนี้ให้เขาถ่ายรูปที่เหมือนจะใช่แต่ความจริงไม่ใช่ สถานการณ์ของฉันก็จะแย่ลงทันที อนาคตจะเป็นอย่างไร ใครจะไปรู้ล่ะ?"

ในขณะที่พูด ซุนอิ่งซูก็น้ําตาคลอเบ้า เธอหลับตาลง น้ําตาก็หลั่งออกมาทันที

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่ซุนอิ่งซูหลั่ง "น้ําตาจระเข้"ออกมา ก็ทำสีหน้าประทับใจและพูดว่า "คุณนายนี่ไม่ง่ายเลย!"

ซุนอิ่งซู่ลืมตาขึ้นและมองฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าสงสารและพูดอย่างอ่อนโยนว่า "ช่วยฉันด้วย ประธานฉี โปรดช่วยฉันให้ผ่านความวิกฤตนี้ไปได้"

ใบหน้าของฉีเติ่งเสียนเต็มไปด้วยความสงสารและพูดว่า "ชีวิตของคุณนายก็ลําบากเกินไป ถ้าไม่ช่วยคุณฉันยังถือว่าเป็นผู้ชายอยู่ไหม?"

ซุนอิ่งซูก็เอนตัวไปในอ้อมแขนของเขาและร้องไห้เสียงดัง

ฉีเติ่งเสียนเอื้อมมือไปกอดอย่างคล่องแคล่ว

สองคนนี้ คนหนึ่งชอบแสดง อีกคนก็ยินดีที่จะเล่นด้วย สวรรค์ส่งมาให้เป็นคู่กันจริงๆ

ฉันที่ให้ความร่วมมือกับการแสดงของคุณ ถุย เป็นนักแสดงรางวัลออสการ์ต่างหาก!

"ระดับการแสดงของหญิงม่ายคนนี้สู้อิเลียน่า จินวาไม่ได้ โชคดีที่ช่วงนี้เขาได้มีการพัฒนา ไม่มีใครสามารถหลอกเขาได้!" ฉีเติ่งเสียนรู้สึกภูมิใจในตัวเอง

เมื่อสาวสวยมาหาเขาถึงที่เขาจะไม่ปฏิเสธแน่นอน คนโง่เท่านั้นที่จะปฏิเสธ เอาเปรียบก่อนแล้วค่อยว่ากัน อย่างอื่นค่อยคุย

ระดับการแสดงของซุนอิ่งซูสามารถทําให้ผู้ชายเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์เจ็บจนเจียนขาดใจ แต่ทักษะการแสดงของเธอยังคงไม่ดีเมื่อเทียบกับอิเลียน่า จินวาที่ได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก

อิเลียน่า จินวาได้รวบรวมท่าที ภาษา และการแสดงที่สามารถกระตุ้นความปรารถนาและความคิดต่างๆของผู้ชายเข้าในกระดูกของเธอแล้ว ไม่ถือว่าเป็นการแสดงอีกต่อไป แต่เป็นสัญชาตญาณมากกว่า

น้ําตาของซุนอิ่งซูเปียกเต็มเสื้อของฉีเติ่งเสียน เงยหน้าขึ้นมาพูดอย่างน่าสงสารว่า "ประธานฉีจะช่วยฉันยังไง? ถ้านายยอมช่วยฉัน ฉันต้องซาบซึ้งในพระคุณอย่างยิ่งแน่ๆ"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้คุณนายยังให้ฉันเรียกคุณว่าพี่สาวไม่ใช่หรอ? ตอนนี้ทําไมถึงเรียกว่าประธานฉีล่ะ ดูห่างเหินมาก?"

ซุนอิ่งซูพูดว่า "ถ้านายช่วยฉัน อยากให้ฉันเรียกนายว่าอะไรก็ได้"

ฉีเติ่งเสียนเอื้อมมือตบไหล่เธอ พูดอย่างเรียบเฉยว่า "เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล แค่เรื่องรูปถ่ายสองสามรูปเองไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร"

"ฉันบอกว่าชุยเจิ้งเฮ่าเป็นคนโง่ ไม่ใช่ไม่มีเหตุผล"

"พวกเราไม่ต้องลงมือด้วยซ้ำ เดี๋ยวก็มีคนจัดการเขาเอง"

ซุนอิ่งซูตกตะลึงและพูดว่า "นี่หมายความว่าอะไร ถ้าเราไม่ลงมือ ใครจะจัดการเขา?"

ฉีเติ่งเสียนตอบว่า "คุณแค่รอดูอยู่เฉยๆก็พอ แม้ว่าสื่อในประเทศของคุณจะเอารูปมาสร้างปัญหา แต่ก็ไม่สามารถทำได้หรอก และจะถูกกลบลงในไม่ช้า"

ซุนอิ่งซูรู้สึกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง และไม่รู้ว่าฉีเติ่งเสียนเอาความมั่นใจมาจากไหน

"ฉันดูเหมือนชู้คุณเหรอ" จู่ๆฉีเติ่งเสียนก็ชี้ไปที่จมูกของเขาและถามด้วยรอยยิ้ม