หลังจากที่ข่าวนี้ถูกเปิดเผยจากสื่อของโคกูรยอ ซุนอิ่งซูก็จมอยู่กับเสียงซักถามอันล้นหลามทันที
สิ่งนี้ทำให้ซุนอิ่งซูกระวนกระวายเหมือนมีไฟสุมอยู่ในใจ และเธอไม่รู้ว่าที่ฉีเติ่งเสียนบอกว่าจะแก้ปัญหา เขาจะแก้ปัญหาอย่างไร
ดังนั้นช่วงนี้ซุนอิ่งซูจึงทำได้แค่นิ่งเงียบและอดทนรอคำตอบของฉีเติ่งเสียน
ชุยเจิ้งเฮ่ากำลังใช้น้ำแข็งประคบแก้มแดงๆ ของตนเอง จากนั้นจึงแสยะยิ้มและบอกว่า “สารเลว ฉันละอยากเห็นจริงๆ ว่าเธอจะตายยังไง แล้วก็ชู้ของเธอด้วย ฉันจะจัดการเขาเดี๋ยวนี้!"
ชุยเจิ้งเฮ่าเตรียมที่จัดการฉีเติ่งเสียนผ่านทางช่องทางของรัฐบาลแล้ว และทางรัฐบาลก็จะตอบสนองด้วยการดำเนินการสอบสวนทันที
ขณะที่ชุยเจิ้งเฮ่ากำลังอิ่มอกอิ่มใจอยู่นั้น จู่ๆ ประตูก็เปิดออก ปรากฏให้เห็นกลุ่มข้าราชการในชุดเครื่องแบบทหารระดับสูงของกรมยุทธการอยู่ด้านนอก
“คุณชุยเจิ้งเฮ่าใช่ไหม” คนเป็นผู้นำกลุ่มถามอย่างเย็นชา
“ผมเอง!” ชุยเจิ้งเฮ่ารู้สึกฮึกเหิมเพราะคิดว่าผู้ที่รับผิดชอบสอบสวนเรื่องที่ฉีเติ่งเสียนทำร้ายเขามาถึงแล้ว
“จับตัวไว้!” ผู้เป็นหัวหน้าโบกมือและออกคำสั่งอย่างเยือกเย็น
ชุยเจิ้งเฮ่าอดตกใจไม่ได้ เขาถามว่า “พวกคุณเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า ผมเป็นเหยื่อ นอกจากนี้ยังเป็นพลเมืองของโคกูรยอด้วย พวกคุณ...”
ผู้เป็นหัวหน้ามองชุยเจิ้งเฮ่า เขาเอ่ยด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นว่า “คุณชุยเจิ้งเฮ่า คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าใส่ร้ายผู้บังคับบัญชาระดับสูงในกรมยุทธการของพวกเรา ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของประเทศเราอย่างร้ายแรง! หลังจากติดต่อไปทางประเทศของคุณ เราได้ตัดสินใจว่าจับกุมตัวคุณไปสอบสวนก่อน หลังจากนั้น ประเทศของคุณจะร่วมมือกับเราด้วย!”
ชุยเจิ้งเฮ่ามึนงงไปหมด เขาถามว่า “ว่าไงนะ? ผู้บัญชาการระดับสูงของกรมยุทธการ พูดบ้าอะไรกัน!"
ผู้เป็นหัวหน้าเอ่ยอย่างเยือกเย็นว่า “คุณฉีเติ่งเสียนเป็นนายพลจัตวาของสำนักกรมยุทธทางการเมืองหัวกั๋ว การที่คุณเปิดเผยข่าวต่อสื่อโดยไม่มีมูล ก็ไม่ต่างอะไรกับการทำให้ความลับทางทหารของประเทศเรารั่วไหล นอกจากนี้พฤติกรรมใส่ร้ายป้ายสียังส่งผลกระทบร้ายแรงไปแล้วด้วย”
ชุยเจิ้งเฮ่าอุทานออกมาว่า “ไม่นะ... ผมไม่รู้เรื่อง นะ... นี่มันเกิดอะไรขึ้น”
“พูดง่ายๆ ก็คือ คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคนปล่อยข่าวลือให้ร้ายผู้บังคับบัญชาระดับสูงจากกรมยุทธการของเรา ทำลายความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างประเทศหัวกั๋วกับอาณาจักรโคกูรยอ คุณงานเข้าแล้ว” รอยยิ้มอันเย็นชาปรากฏบนใบหน้าของผู้เป็นหัวหน้า
ชุยเจิ้งเฮ่ายืนตะลึงงันราวกับถูกฟ้าผ่า มิน่าเล่า... มิน่า ฉีเติ่งเสียนถึงกล้าเรียกเขาว่าไอ้โง่และไม่สนใจภาพถ่ายเหล่านั้นเลย!
ที่แท้เขายังมีตัวตนอีกด้านหนึ่ง!
“ผะ... ผมต้องการติดต่อสถานทูต!” ชุยเจิ้งเฮ่าเอ่ยอย่างร้อนรน
“ไม่จำเป็น เรื่องสถานทูตน่ะ เราติดต่อให้คุณแล้ว พวกเขาคงจะส่งคนมาติดต่อคุณเร็วๆ นี้” ผู้เป็นผู้นำกล่าว
ชุยเจิ้งเฮ่ารู้สึกเศร้าเหมือนเพิ่งสูญเสียบุพการี เขารู้ว่าเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่และเกี่ยวพันไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศแล้ว อาจกล่าวได้ว่า ตัวตนของเขาในฐานะนายทุนซ่านซิงแห่งตระกูลชุยก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้
เนื่องจากเรื่องนี้ไปเกี่ยวข้องกับฉีเติ่งเสียนซึ่งเป็นนายพลจัตวาแห่งกรมยุทธทางการเมือง นอกจากนี้ฉีเติ่งเสียนยังได้รับคัดเลือกมาเป็นพิเศษ ดังนั้นตัวตนของเขาจึงค่อนข้างเป็นความลับ
ภาพถ่ายของเขากับซุนอิ่งซูถูกเปิดเผยต่อสื่อของโคกูรยอและส่งผลกระทบอย่างรุนแรง รุนแรงจนทางการของหัวกั๋วไม่อาจนิ่งดูดาย
ทันทีที่เรื่องนี้กระจายออกไป ทางการของหัวกั๋วก็ติดต่อรัฐบาลของอาณาจักรโคกูรยอทันที นอกจากนี้ฟู่เฟิงหยุนผู้เป็นนายใหญ่แห่งกรมยุทธการยังเป็นคนแรกที่ออกมาพูดและดำเนินการเตือนอย่างจริงจัง
ไม่นานหลังจากที่ชุยเจิ้งเฮ่าถูกจับกุม สื่อทางการของอาณาจักรโคกูรยอก็ออกมาระบุว่าข่าวก่อนหน้านี้เป็นการปลุกปั่นของผู้ไม่ประสงค์ดี และตอนนี้ผู้ต้องสงสัยก็ถูกจับกุมแล้ว
รัฐบาลแห่งโคกูรยอเองก็ทราบถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ดี สำหรับเรื่องนี้ พวกเขาไม่เกี่ยวข้อง
ยิ่งเห็นข้อความบนพาดหัวข่าวว่า “ชู้” ก็ยิ่งรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมเลยจริงๆ
เนื่องจากทางการของอาณาจักรโคกูรยอให้ความร่วมมืออย่างแข็งขัน เรื่องนี้จึงถูกระงับได้ไว้ได้อย่างรวดเร็ว ข่าวและโพสต์ถูกลบจนเกลี้ยงแทบจะในทันที
หลังจากเห็นประกาศอย่างเป็นทางการ มนุษย์หลังคีย์บอร์ดในโคกูรยอจึงร่วมแสดงความเห็นเป็นหนึ่งเดียวว่าเชื่อในตัวซุนอิ่งซู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...