มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 57

เมื่อฉีเติ่งเสียนได้ยินมาถึงตรงนี้ เขาก็นึกไตร่ตรองไปด้วย

เขาไม่ได้คาดคิดว่านี่จะเป็นพรจากความโชคร้ายจริงๆ

อสังหาริมทรัพย์ตระกูลจังหนีไปพร้อมกับเงินจำนวนมาก และตระกูลเฉียวก็ร่วมลงทุนไปกว่าหลายสิบล้าน แต่ทันทีที่อสังหาริมทรัพย์ตระกูลจังหนีไป ส่วนภูมิภาคก็จัดประชุมและมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาดินแดนแห่งความตาย?

หากอสังหาริมทรัพย์ตระกูลจังอดทนอยู่อีกสองสามวัน อาจจะพลิกชีวิตจากล้มละลายกลายเป็นที่นิยมในเมืองจงไห่อีกครั้ง

น่าเสียดายที่หัวใจของคนน่ากลัวอยู่เสมอ เมื่อรู้ว่าตัวเองกําลังจะล้มละลายจึงอยากทําเงินให้ได้มากที่สุดและหนีไป และไม่คิดถึงว่าจะบริหารบริษัทอย่างไรเลย

“การประชุมที่จัดขึ้นในส่วนภูมิภาคนั้นเป็นความลับอย่างยิ่ง...…เฮ้ย? ทําไมผมถึงต้องพูดอะไรเกี่ยวกับการประชุมของส่วนภูมิภาคด้วย เมื่อกี้ผมไม่ได้พูดอะไรไปใช่ไหม?” หวงเหวินหลั่งกระแอมและพูดด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ครับ เมื่อกี้นายกหวงเพิ่งบอกผมว่าสถานที่แห่งนี้ถูกใช้โดยตํารวจติดอาวุธเพื่อยิงนักโทษประหารชีวิต” ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด

หวงเหวินหลั่งแสดงความชื่นชม เขาคนนี้ค่อนข้างจะรู้จักหลักการต่างๆเป็นอย่างดี ถ้าฉีเติ่งเสียนไม่ได้ช่วยรักษาหวงฉิงเกอให้หายขาด เขาคงไม่เปิดเผยข้อมูลสําคัญเช่นนี้ให้กับเขาหรอก สิ่งที่บังเอิญกว่านั้นคือความจริงที่ว่าตระกูลเฉียวซึ่งมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฉีเติ่งเสียน ได้ลงทุนหลายสิบล้านในอสังหาริมทรัพย์ตระกูลจัง

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนออกจากบ้านหวงไปแล้ว พวกเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ไม่น่าแปลกใจเลยที่การเมืองและธุรกิจไม่แยกจากกัน ด้วยการดูแลนโยบายลับมันไม่ง่ายเกินไปที่จะสร้างโชคลาภ

ดินแดนแห่งความตายที่ไม่มีคนสนใจ ใครจะคิดว่าส่วนภูมิภาคจงไห่จะเลือกให้มีการพัฒนาที่สําคัญของพื้นที่นี้ให้เป็นเขตการค้าพิเศษ?

“ฉีเติ่งเสียนล่ะ?” หวงฉิงเกอออกมาจากห้องและถามด้วยความประหลาดใจ เมื่อไม่เห็นเขา

หวงเหวินหลั่งหันหน้าไป ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจมาก เพราะลูกสาวของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาหวงฉิงเกอที่มีอาการป่วยทางจิตและไม่ยอมออกจากห้องทั้งวัน ผมก็ไม่เคยสระ เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำตัวสกปรกเลอะเทอะ

แม้ว่าเส้นผมของเธอจะแห้งเสียชี้ฟูมานานแล้ว แต่ในเวลานี้ก็ไม่แห้งฟูอีกต่อไป ถูกจัดเรียงอย่างเรียบร้อยและตกแต่งด้วยกิ๊บติดผมอย่างสวยงาม

ชุดนอนที่ยืดย้วยก็ถูกแทนที่ด้วยชุดชาแนลที่ไม่ได้สวมใส่มาหลายปี นาฬิกา Longines ซึ่งหยุดเดินมานานปรากฏขึ้นอีกครั้งบนข้อมือของเธอ และต่างหูเพชรของคาร์เทียร์ก็เช่นกัน...…การแต่งหน้าแบบเรียบง่าย ด้วยความหวานและความธรรมชาติ

หวงฉีปินพูดขึ้นว่า: “ปรมาจารย์ฉีเพิ่งคุยกับพ่อเสร็จ ออกไปสักพักแล้ว”

หวงฉิงเกอขมวดคิ้วและพูดอย่างโกรธเคืองว่า : “พวกพ่อไม่มีมารยาทเลย เขาช่วยชีวิตหนูและรักษาหนูจนหายป่วย ยังไม่เชิญเขาอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันอีก!”

หวงเหวินหลั่งดูเหมือนจะสําลัก

หวงฉีปินก็ยังรู้สึกเก้อเขินและไม่รู้จะพูดอะไร

หวงฉิงเกอกระทืบเท้าด้วยความโกรธและพูดว่า : “หนูไม่สนใจ พวกพ่อต้องเชิญเขากลับมา หนูจะเชิญเขาไปทานอาหารเย็นเพื่อขอบคุณเขา!”

“ฮ่าฮ่า...…ฉิงเกอ วันนี้ปรมาจารย์ฉีมีหลายอย่างที่ต้องทํา อย่าไปรบกวนเขาเลย เดี๋ยวรอวันเกิดลูก พ่อจะจัดการให้เขามาร่วมงานวันเกิดด้วยดีไหม?” หวงเหวินหลั่งถาม

“หื้ม? ก็ดีเหมือนกัน! ในวันเกิดของหนู หนูจะแต่งตัวเป็นเจ้าหญิงที่สวยที่สุด! พ่อ พ่อต้องเตรียมแผนอย่างแยบยลให้หนูด้วยนะ” หวงฉิงเกอคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดอย่างจริงจัง

หวงเหวินหลั่งกล่าวว่า: “ไม่มีปัญหา เดี๋ยวพ่อจะไปยืมเรือสําราญของลุง เพื่อจัดงานวันเกิดกลางทะเลให้หนูดีไหม?”

หวงฉิงเกอคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี จึงยิ้มและพูดว่า: “แต่ไม่ว่าจะยังไงฉีเติ่งเสียนจะต้องอยู่ที่นั่นด้วย มิฉะนั้น ก็ไม่ต้องจัดงานวันเกิดอะไรแล้ว!”

“ได้ได้ได้!” หวงเหวินหลั่งรีบตอบตกลง

หวงฉิงเกอตะคอกและหันกลับไป

หวงฉีปินกระแอมและพูดว่า: “พ่อ ผมจําได้ว่าพ่อเคยบอกว่าปรมาจารย์ฉีแต่งงานไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แต่งกับเฉียวชิวเมิ่งประธานของเฉียวกรุ๊ป”

หวงเหวินหลั่งพูดอย่างใจเย็นว่า: “ตราบใดที่น้องสาวของแกชอบ แต่งงานแล้วก็หย่ากันได้”

หวงฉีปินแทบกระอักเลือด อดีตพ่อของเขาหัวรุนแรงมาก ไม่ต้องพูดถึงฉีเติ่งเสียนที่ไม่มีภูมิหลัง แม้แต่ครอบครัวที่ร่ำรวยบางครอบครัวที่ต้องการตามจีบหวงฉิงเกอก็ถูกปฏิเสธโดยพ่อของเขาทั้งหมด

ตอนนี้น้องสาวดูเหมือนจะตกหลุมรักผู้ชายที่แต่งงานแล้ว แต่พ่อก็ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ?!

ดูเหมือนว่าอาการของน้องสาวที่ผ่านมาได้เปลี่ยนความคิดของพ่อไป อะไรที่ทำให้น้องสาวมีความสุขได้ ทุกอย่างก็ดีหมด...…

เมื่อฉีเติ่งเสียนเพิ่งกลับถึงหมู่บ้านคฤหาสน์อวิ๋นติ่ง ก็ได้รับโทรศัพท์จากหลี่อวิ๋นหว่าน

“ท่านฉี นายพูดถูก อสังหาริมทรัพย์ตระกูลจังหอบเงินทั้งหมดหนีไปแล้ว และตอนนี้ลูกหนี้กำลังบีบบริษัทของพวกเขา! แต่ตอนนี้ในบริษัทมีแค่พนักงานเพียงไม่กี่คนที่ไม่รู้อะไรเลย...…” หลี่อวิ๋นหว่านกล่าวอย่างรวดเร็ว

“ผมรู้แล้ว” ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ “คุณรอเดี๋ยว ลุงเฉียวโทรเข้ามา”

ฉีเติ่งเสียนวางสายโทรศัพท์ของหลี่อวิ๋นหว่าน จากนั้นจึงรับสายองเฉียวกั๋วเทา

เฉียวกั๋วเทาถอนหายใจ : “เติ่งเสียน จดหมายโอนหุ้นสามล้านอยู่กับนายใช่ไหม? เอากลับมาที่บ้านหน่อย”

ฉีเติ่งเสียนฝืนยิ้มและพูดว่า : “โอเคครับ ลุงเฉียว ผมจะไปทันที”

“ตอนแรกพวกเราคิดผิดและเข้าใจเจตนารมณ์ของนายผิดไป นายอย่าเอาไปคิดมากนะ” เฉียวกั๋วเทากล่าวอย่างเศร้า ๆ

“ไม่เป็นไรครับลุงเฉียว ครอบครัวเดียวกันไม่ต้องเกรงใจครับ ผมจะไปหา” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบาย ๆ

หลังจากพูดจบฉีเติ่งเสียนก็หยิบจดหมายโอนหุ้นและเตรียมที่จะไปที่บ้านเฉียวโดยตรง

หลี่อวิ๋นหว่านพูดทางโทรศัพท์ว่า: “ฉันแนะนําให้คุณอย่าเพิ่งไปที่นั่นเร็วเกินไป ตอนนี้คนในตระกูลเฉียวต่างโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ถ้านายไปตอนนี้รับประกันไม่ได้ว่านายจะยิ่งไปมีส่วนทำให้พวกเขาโกรธขึ้นอีกหรือเปล่า”

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า: “ถ้าอย่างนั้นผมก็ควรจะรีบไปมากกว่า จะปล่อยให้เฉียวชิวเมิ่งแบกรับแรงกดดันเพียงลําพังได้ยังไง?”

หลี่อวิ๋นหว่านถอนหายใจและวางสายโทรศัพท์ เธอก็ไม่สามารถช่วยเรื่องนี้ได้ และเธอต้องขอบคุณฉีเติ่งเสียนที่ช่วยเธอหลีกเลี่ยงการลงทุนครั้งนี้ได้ ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องถูกสารเลวจังเซ่าเจี๋ยโกงไปหลายพันล้านแน่นอน

เมื่อตอนที่ฉีเติ่งเสียนมาถึงบ้านเฉียวอย่างรวดเร็ว ข้างในก็มีเสียงดังอยู่แล้ว

เหล่าบรรดาญาติๆต่างชี้ไปที่หน้าเฉียวชิวเมิ่งและดุด่าว่าเธอเป็นคนโกหก และให้เธอรีบเอาเงินที่หามาได้อย่างยากลําบากของทุกคนคืนมา

เฉียวชิวเมิ่งก็รู้สึกผิดมากเช่นกัน เธอเองก็ลงทุนไป 20 ล้านหยวน และเงินส่วนต่างๆของครอบครัว รวมเกือบ 30 ล้าน...…เป็นผลให้ตอนนี้เธอได้แลกเปลี่ยนทุนเท่าขยะเท่านั้น!

ดินแดนแห่งความตายถูกใช้เป็นเงื่อนไขหลักของการจํานองในสัญญา และเงินเกือบทั้งหมดที่ลงทุนโดยตระกูลเฉียวได้รับการจํานองที่ดินนั้น

“นี่คือการสร้างโชคลาภ!” หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนเข้าใจ เขาก็พูดออกมา

ประโยคนั้นทำให้แม่ยายของเขามามอง

จู่ๆพั่งซิ่วอวิ๋นก็ตบหัวของฉีเติ่งเสียนและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้สารเลว จิ้งจอกตาขาว ตอนนี้แกยังอวดดีอยู่ใช่ไหม?!”