มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 637

หวังไคอวี่โบกมือด้วยสีหน้าบูดบึ้ง บอกให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยุดก่อน

“ฉันจะไปประชุมก่อนแล้วค่อยจัดการเรื่องนี้ทีหลัง!” หวังไคอวี่พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “ไปกันเถอะ”

ดวงตาของหวังไคอวี่เปลี่ยนเป็นเย็นชาและเขาพูดว่า “ชอบแสดงมากใช่ไหม? ได้ฉันอยากรู้ว่าแสดงได้นานแค่ไหน!”

เขาไม่ได้หยุด แถมอนุญาตให้ฉีเติ่งเสียนพาหยางกวนกวนกับจินเฉินซีเข้าไปในสำนักงานของกั่วเชี่ยวกรุ๊ป

“จะแสดงต่อก็ได้นะ แต่เจอกันครั้งหน้า กลัวหน้าจะบวมไปสักพัก!”

พนักงานของกั่วเชี่ยวกรุ๊ปทุกคนส่ายหัวเมื่อเห็น พวกเขารู้สึกว่าจินเฉินซี ปัญญาอ่อน พาคนแบบนี้เข้ามาก่อปัญหา ผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร?

เมื่อหวังไคอวี่เดินเข้าไปในห้องประชุม ผู้จัดการระดับกลางและระดับสูงหลายคนจากกั่วเชี่ยวกรุ๊ปก็นั่งอยู่ข้างในแล้ว

“คุณหวัง!”

ตำแหน่งเขาไม่ต่ำต้อยเมื่อเข้าไปในห้องประชุมทุกคนก็ยืนขึ้นทำความเคารพเขา

“ทุกคน นั่งลง!” หวังไคอวี่โบกมืออย่างสบายๆ เดินไปที่โต๊ะ และนั่งลง ที่นั่งยังอยู่ใกล้ด้านหน้ามากที่สุด

ฉีเติ่งเสียนเดินเข้าไปในห้องประชุมอย่างสงบ เมื่อผู้บริหารเห็นเขา พวกเขาตกตะลึง ผู้ชายคนนี้เป็นใคร? ทำไมมาโดยไม่ได้รับเชิญ?

หลังจากที่ได้เห็นจินเฉินซีอีกครั้ง ทุกคนก็ตกตะลึง!

จินเฉินซีเป็นคนร้ายที่ทำให้นายทุนซ่องซิงยกเลิกความร่วมมือกับ กั่วเชี่ยวกรุ๊ป และถูกไล่ออกจากตำแหน่งเมื่อคืนนี้ แต่ทำไมวันนี้ที่ได้มาปรากฏตัวที่นี่ตอนนี้?

“จินเฉินซี ทำไมถึงยังกล้ามาที่บริษัทอีก? ตอนนี้บริษัทประสบปัญหาเพราะเธอ เธอกำลังจะทำอะไรกันแน่!”

“จินเฉินซี ยายบ้า ถ้าคุณชุยเจิ้งสิงไม่ให้อภัย และไม่แก้ไขความสัมพันธ์ระหว่างเรากับนายทุนซ่างซิง ฉันจะฉีกเธอทั้งเป็นแน่!”

“ใครที่เลื่อนตำแหน่งให้จินเฉินซีตั้งแต่แรก จะต้องรับผิดชอบด้วย”

ผู้บริหารเกลียดจินเฉินซีอย่างมาก เชื่อว่าเธอทำให้ชุยเจิ้งสิงขุ่นเคืองและควรรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น

หวังไคอวี่พูดกับฉีเติ่งเสียนอย่างเย็นชา: “นายกล้าจริงๆ!”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นประธานการประชุม ทำไมถึงจะไม่กล้าเข้ามาล่ะ?”

ประโยคนี้ทำให้เกิดความปั่นป่วนในที่ทันที ทุกคนมองไปที่ฉีเติ่งเสียนละคนโดยไม่รู้ว่าเขามาจากไหน

“น่ารังเกียจ” หวังไคอวี่หัวเราะเยาะ

เมื่อจินเฉินซีเห็นศึกครั้งนี้ ใบหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว กระซิบ: “หยุดเถอะ แค่เราตายก็อาจจะชดใช้ไม่พอเลยด้วยซ้ำ? เป็นนักต้มตุ๋นหรือไง...”

หยางกวนกวนกล่าวว่า: “นั่งตรงนั้น เข้าร่วมการประชุมดีๆสะและอย่าพูดมาก”

หลังจากพูดแบบนี้ เธอก็เดินตรงไปที่ฉีเติ่งเสียน

พวกเขาทั้งสองเดินตรงไปที่หน้าโต๊ะประชุม ทีละคน และฉีเติ่งเสียนก็นั่งลงบนเก้าอี้หัวโต๊ะอย่างไม่ลังเล

ใบหน้าของหวังไคอวี่เปลี่ยนเป็นขุ่นเคือง ก่อนจะตะโกนด้วยความโกรธ: "ไอ้สารเลว! นี่คือตำแหน่งของประธาน กล้าดีมานั่งตรงนั้นได้ยังไง?”

ฉีเติ่งเสียนเพิกเฉยต่อเขาและพูดกับหยางกวนกวน: “เลขาหยาง เตรียมพร้อมการประชุม!”

“รับทราบค่ะ” หยางกวนกวนพยักหน้ารับ