มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 701

คือสิ่งที่เรียกว่า เมื่อคู่อาฆาตมาเจอกัน ความบาดหมางก็ยิ่งทวีความรุนแรง

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้นับว่าเย่จีสงเป็นศัตรูของเขา แต่เย่จีสงกลับมองว่าเขาเป็นศัตรู

ถึงอย่างไร ชื่อเสียง “เทพพนัน” ของเขาก็ถูกทำลายด้วยน้ำมือของคนผู้นี้ ความพ่ายแพ้ในคราวนั้นทำให้เขาคิดถึงมันอยู่ตลอดและไม่มีทางลืมมันได้เลย!

“ฉีเติ่งเสียน เป็นนายหรือ? ดีเลย ฉันคิดว่าจะไม่มีโอกาสแก้แค้นเสียแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะยังพบเจอนายที่โมตูแบบนี้!” เย่จีสงเอ่ยอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ไม่หลงเหลือท่าทีอย่างก่อนหน้านี้ให้เห็นเลย

หลังจากที่ทุกคนได้ยินดังนั้นก็อดตกใจไม่ได้

เย่จีสงรู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยหรือ ยิ่งไปกว่านั้นดูเหมือนจะยังมีความแค้นต่อกันด้วย

ฉีเติ่งเสียนยิ้มนิดๆ พลางเอ่ยว่า “ทำไม คราวก่อนที่แพ้ไปยังไม่น่าสมเพชพอ เลยจะมาเพิ่มความน่าสมเพชขึ้นอีกเหรอ”

ทันทีที่เขาเอ่ยประโยคนี้ออกมา บริเวณโดยรอบก็เกิดเสียงอื้ออึงอย่างฉับพลัน แต่ทุกคนคิดว่าฉีเติ่งเสียนแค่พูดเพื่อยั่วยุเท่านั้น คนอย่างเย่จีสงจะแพ้ได้อย่างไร

โดยไม่คาดคิด เย่จีสงกลับหัวเราะเยาะและเอ่ยว่า “คราวก่อนที่นายชนะฉันได้ก็เพราะโชคช่วยซะมากกว่า และก็เป็นเพราะฉันประมาทไปหน่อยด้วย! แต่คราวนี้มันไม่ง่ายอย่างนั้นแน่!"

ทุกคนนึกไม่ถึงว่าจะได้ยินเย่จีสงยอมรับออกมาว่าตัวเองแพ้ให้ฉีเติ่งเสียน พวกเขาตะลึงตาค้างและพูดอะไรไม่ออกสักคำ

แม้แต่เหวินซือซุ่นกับฉินถางหู่ก็ยังมองหน้ากันอย่างทำอะไรไม่ถูก สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

เดิมทีทุกคนคิดว่าฉีเติ่งเสียนแค่คุยโว แต่ปรากฏว่าเขาเอาชนะเย่จีสงได้จริง!

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่จีสง เจียงชิงเย่ว์ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ปรากฏว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าก็เป็นนักพนันฝีมือดี เป็นคนที่เอาชนะเย่จีสงที่โต๊ะไพ่ได้!

งั้นก็ดีเลย มีคนแบบนี้อยู่ ประกอบกับการเตรียมการอย่างดีของเธอ จึงยิ่งไม่ต้องห่วงว่าคราวนี้จะไม่ทำให้เย่จีสงล้ม

“ทั้งสองท่านเชิญที่โต๊ะดีกว่า จะเล่นแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แล้วแต่ทั้งสองท่านเลย” เจียงชิงเย่ว์เอ่ยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ น้ำเสียงไพเราะฟังสบายหูราวกับเสียงระฆังเงิน

เย่จีสงประสานมือคารวะฉีเติ่งเสียนเล็กน้อยและเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “เชิญ!"

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับหัวเราะฮึๆ และพูดว่า “พนันด้วยไพ่น่าเบื่อจะตาย นายเป็นเทพพนันไม่ใช่เหรอ เรามาพนันอะไรที่ต่างออกไปกันไหมล่ะ”

สีหน้าของเจียงชิงเย่ว์เปลี่ยนไปทันที เธอเอ่ยอย่างไม่พอใจว่า “คุณฉี อย่ามาเปลี่ยนกฎของฉันตามใจชอบ!"

ฉีเติ่งเสียนกลับบอกว่า “เฮ้ คุณยังอยากได้ผมไปเป็นแฟนอยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้ายังอยากก็อยู่เงียบๆ!"

เจียงชิงเย่ว์ได้ยินดังนั้นก็แทบจะโกรธเป็นตาย เธอเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองโมตูที่ยิ่งใหญ่ ผู้ชายที่ตามจีบเธอมีอยู่ล้นเมืองล้นแม่น้ำ ทำไมเธอถึงต้องอยากได้ฉีเติ่งเสียนมาเป็นแฟนด้วย

เย่จีสงมองฉีเติ่งเสียน หยุดเดินไปที่โต๊ะไพ่และกล่าวว่า “ก็ได้ นายอยากพนันอะไรล่ะ”

“ถึงยังไงฉันก็เคยชนะนายที่โต๊ะพนันไปแล้ว คราวนี้ฉันก็เลยคิดว่าน่าเบื่อ ไม่มีอะไรให้ท้าทาย” ฉีเติ่งเสียนเอ่ยพลางยิ้มเล็กน้อย

“มีอะไรจะพูดก็พูดมา!” เย่จีสงไม่ค่อยพอใจและอยากจะแก้แค้นโดยเร็ว

ฉีเติ่งเสียนเอ่ยเรียบๆ ว่า “เดิมพันด้วยชีวิตของเราเป็นไง?!"

รอบๆ ตัวมีเสียงดังเกรียวกราวขึ้นมาทันทีที่เขาเอ่ยคำเหล่านี้ออกไป!

เย่จีสงมีความทรงจำที่เลวร้ายอยู่ในใจอยู่แล้ว ในเกมไพ่คราวก่อนฉีเติ่งเสียนมีแต้มต่ออยู่ในมือไม่มาก ดังนั้นเขาจึงบอกไปว่าจะพนันด้วยชีวิต แต่สุดท้ายเย่จีสงกลับเป็นฝ่ายแพ้

คราวนี้ฉีเติ่งเสียนทำแบบนั้นอีกครั้ง

“คิดจะเล่นสงครามจิตวิทยากับฉันงั้นหรือ? ก็ได้ เดิมพันด้วยชีวิตก็เดิมพันด้วยชีวิต เรื่องการพนันฉันไม่เคยกลัวใครหน้าไหนอยู่แล้ว!” เย่จีสงเอ่ยพลางยิ้มเยาะ

ฉีเติ่งเสียนมองซ้ายมองขวาและเอ่ยว่า “นี่บอดี้การ์ดของนายเหรอ”

เย่จีสงพยักหน้า

ฉีเติ่งเสียนโบกมือและบอกว่า “มานี่หน่อยสิ”

บอดี้การ์ดของเย่จีสงเดินเข้ามา

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและบอกว่า “รบกวนหน่อย นายช่วยส่งปืนพกที่ซ่อนไว้ให้ฉันที”

บอดี้การ์ดชะงัก เมื่อไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีจึงหันไปมองเย่จีสง

เย่จีสงยิ้มเยาะและเอ่ยว่า “ส่งปืนให้เขา ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าเขาคิดจะเล่นลูกไม้อะไร!"

ฉีเติ่งเสียนรับปืนพกสีเงินสว่างจากมือบอดี้การ์ดและเอ่ยอย่างประหลาดใจว่า “โฮ้ ไม่เลว ปืนโคลท์กองทัพบก”

ว่าแล้วฉีเติ่งเสียนก็เดินไปข้างๆ โต๊ะพนันและเปิดกระบอกปืน เทลูกกระสุนทั้งหมดออกมา