มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 703

“หยุด!”

เย่จีสงตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

ฉีเติ่งเสียนก็หยุด นำปืนมอบให้เขา ยิ้มและพูด“ครั้งนี้นายเด็ดขาดจริงๆ ไม่มีความลังเล ที่จะควบคุมปืน”

เย่จีสงหยิบปืนพก เงียบไม่พูดจา

“นายรู้ไหม หลังจากที่นายชนะฉันแล้ว ทำให้ฉันไม่อยากกินข้าว นอนก็ไม่หลับ”เย่จีสงพูดเสียงเย็นชา

“ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”ฉีเติ่งเสียนชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็ลูบศีรษะตัวเอง พูดด้วยความกระดากอาย

ทุกคนไมก็มึนงง…

เป็นคนแบบไหนกัน เวลาแบบนี้ยังจะสามารถพูดดัดจริตได้อีก

เย่จีสงก็พูด“ฉันไม่อยากชนะนาย…”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ยิงปืนอย่างวางใจเถอะ อย่าคิดมาก ปืนนี้ต้องว่างเปล่าแน่นอน อีกเดี๋ยวถึงรอบฉัน ฉันต้องตายแน่”

เย่จีสงกลับไม่สนใจเขา กลับพูดว่า “แต่ว่า ตอนนี้ฉันก็คิดจนเข้าใจแล้ว ฉันเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลเย่ว์ และมีฉายาว่าเทพพนัน ทำไมถึงต้องโต้เถียงกับนายด้วยล่ะ?”

ฉีเติ่งเสียนเงยหน้าขึ้น และพูด“หมายความว่าอะไร?”

เย่จีสงรีบยกปืนขึ้น เล็งไปทางศีรษะของฉีเติ่งเสียน และพูดเสียงเย็นชา“ความหมายของฉันก็คือ พนันชีวิตกับนายแบบนี้ ไม่มีความจำเป็น!ชีวิตของนาย ฉันจะจัดการเอง!”

ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราวขึ้นมา!

เพียงแต่ ทุกคนกลับคิดว่าปกติมาก เพราะว่า เย่จีสงไม่อยากจะเดิมพันชีวิตกับคนแบบนี้

เหอเหล่ยเวลานี้ก็สีหน้าเปลี่ยน อยากจะเข้าไป แต่กลับถูกฉีเติ่งเสียนใช้มือส่ายไปทางเขา นี้ทำให้ฝีเท้าของเขาหยุดชะงัก

ปากกระบอกปืนสีดำเล็งไปที่ศีรษะของฉีเติ่งเสียน ทุกคนที่อยู่ในสถานการณ์ก็ตื่นเต้นขึ้นมา

“หรือว่าเมื่อกี้ที่นายเด็ดขาด เดิมทีก็คือคิดอยากจะทำอะไร!”ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ ถอนหายใจและพูด “ตอนนี้ฉันจะพูดขอร้องนายยังทันไหม?อย่างเช่น จะคุกเข่าให้นาย”

เย่จีสงกลับสีหน้าเย็นชา และพูด“นายอย่าพูดเหน็บแนมที่นี่ ไม่มีประโยชน์!ชีวิตของนาย วันนี้ฉันจะจัดการเอง! เมื่อกี้ ฉันพูดไปแล้ว!”

เหวินซือซุ่นก็อดไม่ได้ที่จะใจร้อนขึ้นมา พูดตะโกนด้วยความโกรธ“เย่จีสง นายเป็นคุณชายใหญ่ของเมืองจิงเต่า ยังมีฉายาเทพพนัน ก็เล่นไม่ได้เหรอ?”

“เล่นไม่ได้?”

“ฉันไม่ใช่เล่นไม่ได้ แต่ไม่มีความจำเป็นที่จะพนันชีวิตกับขยะแบบนี้”

“ชีวิตของฉันเย่จีสง มีค่าและสูงส่ง จะต้องเสี่ยงอันตรายทำไม?”

“เพื่อนยาก ทำไมถึงต้องทำให้ตัวเองแปดเปื้อน?”

หลังจากที่ได้ฟังเย่จีสง ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา พูดอย่างเหยียดหยาม

เจียงซานไห่ก็รีบพูด“หลานชายพูดไม่ผิด ไม่จำเป็นต้องทำให้ตัวเองแปดเปื้อน ฐานะของนายมีค่าและสูงส่ง ทำไมต้องพนันชีวิตกับคนแบบนี้?!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด“ยังจะกล้าพนันไหม?”

เย่จีสงถือปืน ไม่มีความกลัวเขา แค่พูดเสียงเย็นชา“นายจะเล่นลูกไม้อะไร?”

ฉีเติ่งเสียนก็พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ“ฉันพนันว่าปืนของนายไม่มีกระสุน”

เย่จีสงก็พูดด้วยความโกรธ“ถ้าอย่างนั้นนายไปตายเถอะ!”

เขาเหนี่ยวไกอย่างรุนแรง

“แกร็ก!”

เสียงดังขึ้นมา เสียงปืนไม่ได้ดัง

เขามึนงงมาก มองไปทางฉีเติ่งเสียน เห็นฝ่ายตรงข้ามสีหน้าหยอกล้อ

เย่จีสงแสยะยิ้ม“นายโชคดีใช่ไหม?!”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกหลายครั้ง แต่ลูกกระสุนก็ไม่ออกมา มีแค่เสียงแกร็กๆดังขึ้นมา