บทที่ 703 เสแสร้งอย่าบ้าคลั่ง – ตอนที่ต้องอ่านของ มังกรผู้ทรงพลัง
ตอนนี้ของ มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 703 เสแสร้งอย่าบ้าคลั่ง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“หยุด!”
เย่จีสงตะโกนขึ้นมาเสียงดัง
ฉีเติ่งเสียนก็หยุด นำปืนมอบให้เขา ยิ้มและพูด“ครั้งนี้นายเด็ดขาดจริงๆ ไม่มีความลังเล ที่จะควบคุมปืน”
เย่จีสงหยิบปืนพก เงียบไม่พูดจา
“นายรู้ไหม หลังจากที่นายชนะฉันแล้ว ทำให้ฉันไม่อยากกินข้าว นอนก็ไม่หลับ”เย่จีสงพูดเสียงเย็นชา
“ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”ฉีเติ่งเสียนชะงักไปเล็กน้อย หลังจากนั้นก็ลูบศีรษะตัวเอง พูดด้วยความกระดากอาย
ทุกคนไมก็มึนงง…
เป็นคนแบบไหนกัน เวลาแบบนี้ยังจะสามารถพูดดัดจริตได้อีก
เย่จีสงก็พูด“ฉันไม่อยากชนะนาย…”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ยิงปืนอย่างวางใจเถอะ อย่าคิดมาก ปืนนี้ต้องว่างเปล่าแน่นอน อีกเดี๋ยวถึงรอบฉัน ฉันต้องตายแน่”
เย่จีสงกลับไม่สนใจเขา กลับพูดว่า “แต่ว่า ตอนนี้ฉันก็คิดจนเข้าใจแล้ว ฉันเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลเย่ว์ และมีฉายาว่าเทพพนัน ทำไมถึงต้องโต้เถียงกับนายด้วยล่ะ?”
ฉีเติ่งเสียนเงยหน้าขึ้น และพูด“หมายความว่าอะไร?”
เย่จีสงรีบยกปืนขึ้น เล็งไปทางศีรษะของฉีเติ่งเสียน และพูดเสียงเย็นชา“ความหมายของฉันก็คือ พนันชีวิตกับนายแบบนี้ ไม่มีความจำเป็น!ชีวิตของนาย ฉันจะจัดการเอง!”
ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราวขึ้นมา!
เพียงแต่ ทุกคนกลับคิดว่าปกติมาก เพราะว่า เย่จีสงไม่อยากจะเดิมพันชีวิตกับคนแบบนี้
เหอเหล่ยเวลานี้ก็สีหน้าเปลี่ยน อยากจะเข้าไป แต่กลับถูกฉีเติ่งเสียนใช้มือส่ายไปทางเขา นี้ทำให้ฝีเท้าของเขาหยุดชะงัก
ปากกระบอกปืนสีดำเล็งไปที่ศีรษะของฉีเติ่งเสียน ทุกคนที่อยู่ในสถานการณ์ก็ตื่นเต้นขึ้นมา
“หรือว่าเมื่อกี้ที่นายเด็ดขาด เดิมทีก็คือคิดอยากจะทำอะไร!”ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ ถอนหายใจและพูด “ตอนนี้ฉันจะพูดขอร้องนายยังทันไหม?อย่างเช่น จะคุกเข่าให้นาย”
เย่จีสงกลับสีหน้าเย็นชา และพูด“นายอย่าพูดเหน็บแนมที่นี่ ไม่มีประโยชน์!ชีวิตของนาย วันนี้ฉันจะจัดการเอง! เมื่อกี้ ฉันพูดไปแล้ว!”
เหวินซือซุ่นก็อดไม่ได้ที่จะใจร้อนขึ้นมา พูดตะโกนด้วยความโกรธ“เย่จีสง นายเป็นคุณชายใหญ่ของเมืองจิงเต่า ยังมีฉายาเทพพนัน ก็เล่นไม่ได้เหรอ?”
“เล่นไม่ได้?”
“ฉันไม่ใช่เล่นไม่ได้ แต่ไม่มีความจำเป็นที่จะพนันชีวิตกับขยะแบบนี้”
“ชีวิตของฉันเย่จีสง มีค่าและสูงส่ง จะต้องเสี่ยงอันตรายทำไม?”
“เพื่อนยาก ทำไมถึงต้องทำให้ตัวเองแปดเปื้อน?”
หลังจากที่ได้ฟังเย่จีสง ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา พูดอย่างเหยียดหยาม
เจียงซานไห่ก็รีบพูด“หลานชายพูดไม่ผิด ไม่จำเป็นต้องทำให้ตัวเองแปดเปื้อน ฐานะของนายมีค่าและสูงส่ง ทำไมต้องพนันชีวิตกับคนแบบนี้?!”
ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด“ยังจะกล้าพนันไหม?”
เย่จีสงถือปืน ไม่มีความกลัวเขา แค่พูดเสียงเย็นชา“นายจะเล่นลูกไม้อะไร?”
ฉีเติ่งเสียนก็พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ“ฉันพนันว่าปืนของนายไม่มีกระสุน”
เย่จีสงก็พูดด้วยความโกรธ“ถ้าอย่างนั้นนายไปตายเถอะ!”
เขาเหนี่ยวไกอย่างรุนแรง
“แกร็ก!”
เสียงดังขึ้นมา เสียงปืนไม่ได้ดัง
เขามึนงงมาก มองไปทางฉีเติ่งเสียน เห็นฝ่ายตรงข้ามสีหน้าหยอกล้อ
เย่จีสงแสยะยิ้ม“นายโชคดีใช่ไหม?!”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกหลายครั้ง แต่ลูกกระสุนก็ไม่ออกมา มีแค่เสียงแกร็กๆดังขึ้นมา
“ยอมพนันและยอมแพ้ยังทำไม่ได้ ยังมีหน้าจะมาพนัน เอาหัวชนผนังให้ตายไปเถอะ”
ทุกคนเหยียดหยามวิธีการของเย่จีสง และพูดอย่างไม่พอใจ
แน่นอนว่า ถ้าหากเขาเพิ่งจะยิงศีรษะของฉีเติ่งเสียน ตอนนี้ ก็มีวิธีพูดอีกแบบหนึ่ง กลายเป็นผู้ชนะคือราชาและผู้แพ้คือโจร เป็นประเด็นหลักบนโลกนี้ที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
ถ้าหากฉีเติ่งเสียนตาย พวกเขาครึ่งหนึ่งจะพูดว่า เย่จีสงมีความโหดเหี้ยม ทำเรื่องตามอำเภอใจ…
“ไว้ชีวิตนาย ไสหัวกลับไปจิงเต่าเถอะ มีชีวิตอยู่ในความมืดมนของฉัน”ฉีเติ่งเสียนมือล้วงกระเป๋า มองดูเย่จีสง พูดอย่างขี้เกียจ
เย่จีสงลุกขึ้นมา รู้สึกว่าลำไส้พันไปมา เจ็บจนเหงื่อแตก
เขาพยักหน้าและพูด“นายโหดเหี้ยม นายเจ๋ง เพียงแต่ นายไม่มีวันชนะได้ตลอดไป!”
“หลานชาย!”เจียงซานไห่มองเห็นเย่จีสงพูดจบแล้วเตรียมตัวจะไป อดไม่ได้ที่จะใจร้อน ก็ตะโกนเรียนชื่อเขา
เย่จีสงกลับไม่หันหน้ากลับไปพาตัวเองออกไปแล้ว
ดวงตาของเจียงชิงเย่ว์อดไม่ได้ที่จะเป็นประกาย คิดถึงไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะจบแบบนี้ จุดจบนี้ เหนือการคาดหมายของเธอ แต่กลับทำให้เธอรู้สึกดีใจ
สายตาที่สามารถฆ่าคนของเจียงซานไห่ตกอยู่บนตัวของฉีเติ่งเสียน เจียงชิงเย่ว์ก็มาถึงข้างกายของฉีเติ่งเสียนแล้ว
เธอยื่นมือไป ควงแขนของฉีเติ่งเสียน ยิ้มและพูด“คุณเก่งมาก การแสดงออกเมื่อกี้ยอดเยี่ยมมาก”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ดังนั้น ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉัน?”
เจียงชิงเย่ว์ไม่พูดมากก็พยักหน้าแล้ว และพูด“แน่นอน”
ฉีเติ่งเสียนก็พูดอย่างไม่เกรงใจ“สามารถลูบขาได้ไหม?”
“……”
เจียงชิงเย่ว์สีหน้าชะงัก ชั่วพริบตาเดียวก็คิดอยากจะฆ่าคนขึ้นมา
ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเสียงดัง และพูด“ล้อเล่นเท่านั้นเอง อย่าถือสาเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...