มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 711

ฉีเติ่งเสียนยังคงนอนอยู่บนพื้น แต่หงเทียนตูเดินเข้าไปหาเขาแล้ว

“คุณแข็งแกร่งมาก การต่อสู้แบบนี้ถือว่าอุกอาจทีเดียว ผมคงไม่แข็งแกร่งเท่าคุณ” ฉีเติ่งเสียนจับจมูกของตัวเอง จากนั้นดัดให้ดั้งจมูกกลับเข้าที่

หงเทียนตูมองลงไปที่เขา ถอนหายใจแล้วพูดว่า: "น่าเสียดาย ที่ตอนสุดท้ายคงเป็นฉันเองที่เป็นผู้ชนะ ทีนี้ ฉันจะเอาชีวิตคุณไป"

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาและถามออกไปว่า: "มีประโยชน์อะไรกัน？ กระดูกก้นกบคงหักไม่มีชิ้นดี ความรู้สึกที่แขนและขาคงจะค่อยๆหายไปใช่ไหม?"

หงเทียนตูเสียหลัก นั่งลงบนพื้น จากนั้น เลือดก็ค่อยๆ ไหลออกมาอย่างๆช้า จาก ตา หู จมูก และปากของเขา

“คุณรู้อยู่แล้วว่าไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ คุณก็จะต้องตายอยู่ดี คุณจึงใช้วิธีการที่บ้าระหำ บีบคั้นความแข็งแกร่งของร่างกายและพลังของคุณออกมาจนหมด”

“การโจมตีที่คุณใช้ถือว่ารุนแรงมาก และเกือบฆ่าผมได้แล้ว น่าเสียดายที่คุณยังไม่สามารถทำได้”

“หากคุณใช้วิธีการต่อสู้ปกติ คุณก็ไม่สามารถเอาชนะผมได้อยู่ดี”

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่หงเทียนตูด้วยท่าทีสบายๆ เขาเช็ดเลือดที่ไหลออกมาจากจมูก แล้วพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

หลังจากที่หงเทียนตูได้ยินสิ่งนี้ เขาเผยรอยยิ้มออกมาและพูดว่า "ตอนแรกฉันคิดว่าฉันสามารถเอาชีวิตคุณไปได้ แต่ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้"

เมื่อพูดจบ ดวงตาของเขาเริ่มพร่ามัว เบ้าตาของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยเลือด วิสัยทัศน์ในการมองเห็นค่อยๆเลือนหายไป

หัวใจของเขาแทบแหลกสลาย แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อที่เขาสามารถอดทนมาได้จนถึงตอนนี้

"ฉันเองก็อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อฝึกฝนให้ระดับของตัวเองได้สูงขึ้น แต่น่าเสียดายที่คงต้องจบชีวิตไว้แต่เพียงเท่านี้" หงเทียนตูพูดเสียงเอื่อยออกมา ก่อนที่เขาจะค่อยๆลดศีรษะลง และจากไปในที่สุด

ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดออกมาว่า "ในที่สุดคุณก็จากไปได้ซะที ตอนนี้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย!"

เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกโล่งใจหลังจากกำจัดศัตรูที่ทรงพลังอย่างหงเทียนตู ผู้ซึ่งนำปัญหามาให้เขามากมายจนรับไม่หวาดไว้

ในขณะนั้นเอง อวี้เสี่ยวหลงเดินเข้ามา เหลือบมองไปที่ฉีเติ่งเสียนแล้วพูดขึ้นว่า "คุณทำสำเร็จแล้ว ฉันควรจะแสดงความยินดีกับคุณหรือไม่นะ"

ฉีเติ่งเสียนพูดออกมาอย่างใจเย็น: "ไม่มีอะไรให้แสดงความยินดี ฉันแค่ทำสิ่งที่ฉันควรทำ"

คนฆ่าสัตว์พูดว่า: "รองหัวหน้าใหญ่แข็งแกร่งมาก!"

การต่อสู้ครั้งนี้น่าตื่นเต้นมาก แม้แต่ปรามาจารย์ยังมาดู

ถือได้ว่าเป็นการต่อสู้ที่เท่าเทียม จริงๆแล้วฉีเติ่งเสียนเองก็ถูกโจมตีจนเกือบตายมาหลายครั้งเช่นกัน

“หลายคนในที่นี้ คงสามารถหายใจได้อย่างโล่งอก เพราะคนๆนี้ได้ตายไปแล้ว แต่ไม่ใช่กับพวกเรา” อวี้เสี่ยวหลงพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนซ่อนความรู้สึกไว้หลากหลาย

หากเธอสามารถจับเป็นหงเทียนตูได้ มันจะมีประโยชน์กับเธอเป็นอย่างมาก แต่พอเอาเข้าแล้ว มันก็เป็นไปไม่ได้ แม้ว่าเธออยากจะขอให้ฉีเติ่งเสียนจับเป็นเขาก็ตาม

เธอเองรู้ดีกว่า การต่อสู้กับปรมาจารย์อย่างหงเทียนตู หากลังเลเพียงนิดเดียว เขาสามารถหยิบยื่นความตายมาให้ได้

หงเทียนตูรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหลบหนีได้ ไม่ว่าเขาจะเเพ้หรือชนะก็ตาม ดังนั้นเขาจึงปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาโดยไม่คำนึงถึงชีวิตตนเอง ต่อสู้อย่างไม่หยุดยั้ง จนวิญญาณได้ลาจากร่างไปในที่สุด

กล้ามเนื้อทุกสัดส่วนของฉีเติ่งเสียนปวดร้าวทุกขณะที่เขาขยับ เขาหยิบเสื้อขึ้นมาใส่พร้อมกับถอนหายใจออกมา: "ผู้ชายคนนี้ถือได้ว่าเป็นวีรบุรุษ หากเขาตายด้วยกำปั้นของฉัน ชีวิตของเขาจะถือว่าไม่ไร้ประโยชน์! แต่ถ้าเขาตายภายใต้เสียงปืน นั้นถือว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์ที่น่าสังเวทที่สุด

อวี้เสี่ยวหลงกล่าวว่า: "แม้ว่าหงเทียนตู้จะตายไปแล้ว แต่ยังมีองค์กรโครงกระดูกเลือดที่เขาก่อตั้งอยู่ในต่างประเทศ และบุคคลนี้ยังเป็นศิษย์ของสมาคมหง"

“เขาก่อกบฏ แม้ว่าสมาคมหงจะไม่กล้าล้างแค้นเขาอย่างโจ่งแจ้ง แต่พวกเขาก็จะหาเหตุผลมาจัดการกับคุณอย่างแน่นอน”

“คุณจะต้องระมัดระวังตัวให้ดี คนพวกนั้นไม่ใช่พวกปลาซิวปลาสร้อย”

คงไม่ต้องบอกว่าองค์กรโครงกระดูกเลือดแข็งแกร่งแค่ไหน องค์กรนั้นก่อตั้งโดยหงเทียนตู แน่นอนว่าเขาจะต้องคัดเอาแต่ยอดฝีไว้

ส่วนสมาคมหงนั้น สมาคมของเขามีรากฐานมายาวนาน แม้ว่าความสามารถจะลดลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ไม่ควรมองข้าม

หงเทียนตูถือว่าเป็นบุคคลที่มีสถานะค่อนข้างสูง หลังจากการทรยศ สมาคมหงก็ได้ขีดเส้นชัดเจนกับเขาทันที