มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 75

เลขาที่หลินว่านชิวส่งมาถูกเชิญเข้ามาในห้องประชุม

“คุณเลขา ขอให้คุณกลับไปรายงานคุณหลิน พวกเราจะหาวิธีได้รับการอภัยโทษจากเธออย่างแน่นอน ช่วยให้เวลาพวกเราหน่อย” เฉียวชิงอวี่รีบพูด

เลขามองเฉียวชิงอวี่ด้วยสีหน้าแปลกๆหนึ่งที ไม่สนใจ แต่เป็นการพูดกับเฉียวชิวเมิ่ง : “ประธานเฉียว ต้องขออภัยจริงๆ สุขภาพของคุณหลินไม่ค่อยดีเล็กน้อย ดังนั้นเลยไม่สามารถมาด้วยตัวเอง”

แน่นอนเฉียวชิวเมิ่งรู้อยู่แล้วว่าหลินว่านชิวไม่สบายเพราะอะไร ท้ายที่สุดแล้วเพิ่งถูกจ้าวเฮยหลงตบไปหนึ่งที ตอนนี้เดาว่าหน้าคงจะบวมอยู่

“ไม่เป็นไร มีเรื่องอะไรเหรอ” เฉียวชิวเมิ่งถามอย่างสุภาพ

“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ คุณหลินเขียนหนังสือขอโทษเสร็จแล้ว เชิญคุณอ่านได้เลย นอกจากนี้ยังมีสัญญากับบริษัทของคุณในการเซ็นสัญญาโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายใดๆ สุดท้าย เป็นค่าชดเชยสามสิบล้านสำหรับความสูญเสียของบริษัทของคุณ” เลขาหยิบของสามอย่างออกมาจากกระเป๋าเอกสาร หนังสือขอโทษ สัญญา เช็ค

คำพูดของเลขาของหลินว่านชิว สิ่งนี้ทำให้คณะกรรมการทั้งหมดเงียบลงโดยตรง

เมื่อกี้พวกเขาเตรียมที่จะดูความอับอายของเฉียวชิวเมิ่ง แต่ว่า คนอื่นเขาไม่ได้มาหาเรื่องเลยด้วยซ้ำ แต่เป็นการมาขอโทษจริงๆ!

เฉียวชิวเมิ่งมีความสามารถอะไร ทำให้หลินว่านชิวก้มหัวแบบนี้ ถ่อมตนแบบนี้!

เฉียวชิงอวี่มองดูฉากนี้ตาค้าง รู้สึกเหมือนกำลังโดนคนตบหน้าตัวเองทีละคน ตบจนเสียงดังเพี๊ยะเพี๊ยะ ทรมานอย่างมาก

ท่านผู้เฒ่าเฉียวก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเช่นกัน ต่อจากนี้เขาเตรียมที่จะพูดถึงเรื่องของการหาวิธีการขอการให้อภัยจากหลินว่านชิว แต่คิดไม่ถึงเลยว่า เฉียวชิวเมิ่งจัดการเสร็จตั้งนานแล้ว

“ไม่ใช่ มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า เฉียวชิวเมิ่งรุกรานคุณหลินได้โหดเหี้ยมขนาดนี้ คุณหลินให้อภัยเธอง่ายๆแบบนี้เหรอ!” เฉียวชิงอวี่พูดอย่างตะลึง

“คุณหลินขอโทษคุณจากใจจริง หวังว่าคุณจะสามารถรับเอาไว้” เลขาไม่สนใจเฉียวชิงอวี่ แต่เป็นการพูดกับเฉียวชิวเมิ่งโดยตรง

“อะไรนะ คุณหลินขอโทษเฉียวชิวเมิ่งเหรอ!”

ผู้บริหารระดับสูงตกใจอีกครั้ง สมองของแต่ละคนมีเสียงดังหึงๆ ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ฉีเติ่งเสียนยื่นมือออกไปช่วยเฉียวชิวเมิ่งรับของจากมือของเลขา พูด : “น้ำใจจากหลินว่านชิว พวกเรารับรู้แล้ว คุณกลับไปรายงานเธอ เรื่องจบเพียงเท่านี้”

“รับทราบ คุณฉี” เลขาตอบอย่างเกรงใจ หลังจากนั้นจากไปโดยตรง

ฉีเติ่งเสียนหันกลับมา มองเฉียวชิงอวี่ด้วยสีหน้าที่เย็นชา พูด : “คุกเข่าลงแล้วเรียกพ่อ”

“อะไรนะ นายให้ฉันคุกเข่าลงแล้วเรียกนายว่าพ่อเหรอ นายคู่ควรเหรอ นายก็แค่ผู้คุมเรือนจำห่วยๆ!” เฉียวชิงอวี่พูดด้วยความโกรธและตะลึง

“เมื่อกี้ คุณมีการพนันกับผมแล้ว คุณบอกว่าถ้าหากพวกเราสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้ คุณก็จะคุกเข่าลงแล้วเรียกผมว่าพ่อ” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่แยแส : “ทุกคนได้ยินแล้ว ตอนนี้คุณเตรียมจะโกงเหรอ”

ใบหน้าของเฉียวชิงอวี่เขียวอย่างมาก แม้แต่สีหน้าของเฉียวกั๋วต้งพ่อของเธอก็แย่อย่างมากเช่นกัน เฉียวชิงอวี่เป็นถึงลูกสาวของเขา คุกเข่าลงแล้วเรียกชายหนุ่มคนหนึ่งว่าพ่อ นี่มันหมายความว่ายังไง

เฉียวชิงอวี่พูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา : “ฉันจะโกง แล้วนายจะทำอะไรได้”

“นี่เป็นเฉียวกรุ๊ป เป็นอุตสาหกรรมของตระกูลเฉียวพวกเรา ฉันอยากจะทำอะไรก็ทำอะไร!”

“ฉันโกง นายไม่พอใจเหรอ ไม่พอใจล่ะก็ แล้วจะมีปัญญาอะไร”

ฉีเติ่งเสียนหันหน้าไปมองท่านผู้เฒ่าเฉียว พูด : “ท่านผู้เฒ่าว่ายังไง”

ท่านผู้เฒ่าเฉียวแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินโดยตรง เห็นได้ชัดว่าลำเอียงไปทางเฉียวชิงอวี่

ในเวลานี้เฉียวชิวเมิ่งก็โกรธเล็กน้อยเช่นกัน เธอเข้าใจอย่างมาก ด้วยนิสัยที่ก้าวร้าวของเฉียวชิงอวี่นี้ ถ้าหากฉีเติ่งเสียนเป็นฝ่ายแพ้ล่ะก็ อย่างนั้นจะต้องบีบเธอจนหมดหนทางอย่างแน่นอน!

แต่ว่า ฉีเติ่งเสียนชนะแล้ว เธอกลับโกงโดยตรง นอกจากนี้ยังพูดได้อย่างเปิดเผยแบบนี้ ช่างไร้ยางอายจริงๆ รู้สึกน่าขยะแขยงจริงๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เหล่าผู้บริหารระดับสูงและท่านผู้เฒ่าเฉียวก็มีการลำเอียงเช่นกัน ราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องนี้เกิดขึ้น

“อ้อ.....อย่างนั้นช่างมันเถอะนะ ผมจะฉีกสิ่งเหล่านี้ทิ้งทั้งหมด คิดสะว่าผมเป็นฝ่ายแพ้แล้วกัน” ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นแล้วหัวเราะออกมา เสียงดังกรอบแกรบหนึ่งที ฉีกหนังสือขอโทษ

เปลือกตาของท่านผู้เฒ่าเฉียวอดไม่ได้ที่จะกระตุก เหล่าผู้บริหารระดับสูงก็ตกใจเช่นกัน

“เช็คสามสิบล้านก็ฉีกทิ้งด้วยแล้วกัน ยังไงสะทุกคนก็ไม่ทำตามสัญญา” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้มต่อ

“เดี๋ยวก่อน!” ท่านผู้เฒ่าเฉียวรีบลุกขึ้น

“กรอบแกรบ!”

ทุกคนมองเห็น บนมือของฉีเติ่งเสียน กระดาษแผ่นหนึ่งถูกฉีก

ผู้บริหารแต่ละคนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงมากยิ่งขึ้น คิดไม่ถึงเลยว่า เช็คสามสิบล้าน คาดไม่ถึงว่าจะถูกฉีเติ่งเสียนบอกว่าฉีกก็ฉีกไปเลย!

ท่านผู้เฒ่าเฉียวก็โกรธจนใบหน้าแดงถึงหูเช่นกัน พูดด้วยความโกรธ : “นาย.....นายฉีกเงินสามสิบล้านของเฉียวกรุ๊ปพวกเราทิ้งเหรอ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉีกกระดาษเปล่าหนึ่งใบเท่านั้น เช็คอยู่ที่นี่ เพียงแต่ ถ้าหากยังมีคนไม่ทำตามสัญญาอีกล่ะก็ อย่างนั้นผมจะฉีกมันจริงๆแล้วนะ!” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างจริงจัง

ท่านผู้เฒ่าเฉียวพูดเสียงลึก : “ชิวเมิ่ง ทำไมถึงไม่ดูแลสามีของเธอหน่อย!”

ในเวลานี้เฉียวชิวเมิ่งก็โกรธเช่นกัน ทำเป็นไม่ได้ยินโดยตรง

ล้วนแล้วเป็นคนบ้านเดียวกัน ขึ้นอยู่กับอะไร ทำไมทุกคนถึงต้องมารังแกตัวเอง

ฉีเติ่งเสียนหาวหนึ่งที พูด : “อย่างนั้นผมฉีกจริงๆแล้วนะ ถึงเวลาพวกคุณไปจัดการกับหลินว่านชิวด้วยตัวเอง”

หลังจากพูดจบ เขาเตรียมจะฉีกเช็คสามสิบล้านจริงๆแล้ว

“อย่าอย่าอย่า หลานเขย มีอะไรคุยกันดีๆ” จู่ๆสีหน้าของท่านผู้เฒ่าเฉียวก็เปลี่ยน พูดด้วยรอยยิ้ม เกรงใจอย่างมาก

“เอ่อ ท่านผู้เฒ่า คุณว่าควรทำยังไง มีคนไม่ทำตามสัญญา ผมเก็บเอาไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร!” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยสีหน้าที่ลำบากใจ

ภายในใจของท่านผู้เฒ่าเฉียวโกรธอย่างมาก แต่ยังคงต้องยิ้มต่อไป หลังจากนั้นพูด : “ใครกล้าไม่ทำตามสัญญา เมื่อกี้ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจนแล้ว ไม่มีใครกล้าโกงต่อหน้าฉัน!”

เฉียวชิงอวี่พูดด้วยความกังวล : “คุณปู่!”

“หุบปาก!” ท่านผู้เฒ่าเฉียวตะคอก : “ทำผิดก็ต้องโดนตี ยอมเดิมพันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ เฉียวชิงอวี่ ปฏิบัติตามสัญญาของเธอทันที!”

คำพูดของท่านผู้เฒ่าเฉียวทำให้เฉียวชิงอวี่ลำบากใจ ใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที

ฉีเติ่งเสียนขยับเช็คในมือสองสามที ความหมายคือให้เฉียวชิงอวี่เร็วหน่อย

“เพี๊ยะ!”

ภายใต้สายตาของทุกคน เฉียวชิงอวี่สามารถทำได้แค่คุกเข่าให้ฉีเติ่งเสียน

ภายในใจของเธอหงุดหงิดอย่างมาก ตัวเอง คาดไม่ถึงว่าจะต้องมาคุกเข่าให้ผู้ชายที่ตัวเองดูถูกมาโดยตลอด!

“คุณพ่อ.....” เฉียวชิงอวี่กัดฟันแน่น พูดสองคำนี้ออกมาจากร่องฟัน

เฉียวกั๋วต้งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โกรธจนดวงตาทั้งสองข้างแดง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ท้ายที่สุด เฉียวชิงอวี่เป็นคนรนหาเรื่องด้วยตัวเอง

เฉียวชิวเมิ่งหันกลับไป มองฉีเติ่งเสียนด้วยการตำหนิเล็กน้อยหนึ่งที แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าแบบนี้สะใจอย่างมาก แต่ก็รู้สึกว่ามันทำเกินไปเล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะออกมาหนึ่งที พูด : “พอได้แล้ว ลูกสาวที่เชื่อฟังลุกขึ้นได้แล้ว”

หลังจากพูดจบประโยคนี้ เขาโยนเช็คและสัญญาให้กับท่านผู้เฒ่าเฉียวพร้อมกัน พูด : “ท่านผู้เฒ่า ชิวเมิ่งควรดำรงตำแหน่งประธานต่อไปใช่ไหม”

“อืม.....” ท่านผู้เฒ่าเฉียวเงียบและพยักหน้า

ภายในใจของเฉียวชิวเมิ่งอดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายลงมา หันหน้าไปยิ้มให้กับฉีเติ่งเสียนหนึ่งที

นี่เป็นครั้งแรกในช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เธอยิ้มให้กับฉีเติ่งเสียน

หลังจากเฉียวชิงอวี่ลุกขึ้น โกรธสุดขีต พูดเสียงดัง : “เมื่อกี้เฉียวชิวเมิ่งยอมรับแล้ว เกี่ยวกับการรับโครงการจากเซี่ยงกรุ๊ป!”

“คุณปู่ ฉันคิดว่าพวกเราสามารถใช้เรื่องนี้มาทดสอบเธอ”

“ถ้าหากเธอสามารถทำได้จริงๆ อย่างนั้นก็ดำรงตำแหน่งประธานต่อไป ทุกคนไม่มีความเห็นอย่างแน่นอน”

“ถ้าหากเธอทำไม่ได้ อย่างนั้นก็รีบให้เธอถอยออกจากตำแหน่ง!”