มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 821

ในที่สุดเซี่ยขวางหลงก็มาถึงทันเวลาและจับการโจมตี “ต้าไซวเปย” ของฉีเติ่งเสียนไว้ได้!

ทำไมหมัดของฉีเติ่งเสียนถึงจับง่ายขนาดนี้?

แขนของเซี่ยขวางหลงสั่น ใบหน้าซีดลง รู้สึกว่ากระดูกในร่างกายสั่นไปหมด จากนั้นฟันในปากก็หลุดร่วงออกมา

หากในเวลาปกติ เขาคงต้องรอความตายไปแล้วอย่างแน่นอน

แต่โชคดีที่มีเหยียนมู่หลง เซี่ยขวางหลงจึงหลุดออกมาจากช่วงเวลาวิกฤติได้ เพื่อต้านทานการโจมตีที่รุนแรงของฉีเติ่งเสียน ทำให้พอหายใจได้ มีโอกาสสร้างความเสียหาย ด้วยมือทั้งสองข้างผลักหน้าท้องของฉีเติ่งเสียน

สองฝ่ามือนี้พุ่งเข้ามารวดเร็ว!

ฉีเติ่งเสียนไม่ยอมเคลื่อนไหว เขาลงน้ำหนักลงบนพื้น เบี่ยงตัวออกมาเป็นครึ่งวงกลม

เหยียนมู่หลงคำรามทันที ตามเขาไปโดยใช้สองมือประสานกัน ใช้วิธีการชกสั้น ๆ ที่รวดเร็วและแม่นยำ โจมตีอย่างไร้ความปราณี แต่มีชั้นเชิงโดยเน้นไปที่จุดสำคัญ!

ฉีเติ่งเสียนไม่อยู่เฉย เมื่อเหยียนมู่หลงตามไล่ตามทัน มือของเขาก็จมลงเพื่อป้องกันหมัดและการเตะของเหยียนมู่หลง เขาหมุนข้อมือเป็นวงกลม หดกลับครึ่งนิ้ว “หมัดถล่มมหาสมุทร” เหยียนมู่หลงถูกเล็งฟาดเข้าที่หน้าอกและหน้าท้องอย่างจัง!

เหยียนมู่หลงเลิกคิ้วเรียว ทำท่าทางเหมือนกับคันธนูขนาดใหญ่ที่ยืดออกไปจนสุด เธอชักคันธนูแล้วดีดออก โดยหลีกเลี่ยงหมัดเผิงเฉวียนของฉีเติ่งเสียนในเวลาเดียวกัน แขนของเธอเหมือนปืนใหญ่ พุ่งแทงตรงไปยังลำคอฉีเติ่งเสียน!

ในขณะนั้นเซี่ยขวางหลงพ่นฟันขาวของเขาออกมา หายใจเข้า รวบรวมพลังงานทันที และก้าวย่างยาว ๆ ราวกับม้าที่ดุร้าย เขย่าไหล่พร้อมกระแทก!

หากยอดฝีมือสองคนนี้ออกมาต่อสู้กับฉีเติ่งเสียนตัวต่อตัว พวกเขาคงจะถูกผลักลงไปที่พื้นและทุบตีได้ง่ายๆ

แต่พวกเขาทั้งสองร่วมมือกันพลังจึงดูน่ากลัว พวกเขาไม่ได้อ่อนข้อให้ หลังจากศึกษาวิดีโอรูปแบบการต่อสู้และความแข็งแกร่งของฉีเติ่งเสียนแล้ว เมื่อพวกเขาก็ร่วมมือกัน เรียกได้ว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวที่อันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียว!

ต้องจัดการกับเหยียนมู่หลง ในขณะเดียวกันก็ต้องเฝ้าระวังเซี่ยขวางหลงด้วย มันไม่ง่ายเลยที่จะทำสองสิ่งพร้อมกัน

ปลายนิ้วของเหยียนมู่หลงนั้นอยู่ใกล้กับลูกกระเดือกของฉีเติ่งเสียน เธอยังสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิบนผิวหนังของเขา เห็นชั้นขนที่ลุกระเบิดออกมา

ไกลออกไปเพียงแค่หนึ่งเซนติเมตรเธอก็จะสามารถเจาะคอของฉีเติ่งเสียนได้!

จากการเคลื่อนไหวของฉีเติ่งเสียน ทำให้เธอต้องรวดเร็วอย่างน่าขัน เมื่อถึงจุดหนึ่ง มือขวาถูกวางไว้ที่ลำคอด้วยฝีมือเหยียนมู่หลงไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน จึงย้ายไปด้านข้างด้วยแรงยึดเกาะที่มี!

“ทักษะศิลปะการต่อสู้ภายที่สำคัญในหลักสามข้อนั้นของชายคนนี้ไปถึงไหนกันแน่?”ความคิดแวบขึ้นมาในใจของเหยียนมู่หลง รู้สึกว่ามันอุกอาจและน่ากลัวมาก

เห็นได้ชัดว่าฉีเติ่งเสียนคลี่คลายกระบวนท่าสังหารของเธอด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน เขาก็เกือบจะทำให้ร่างกายของเธอเสียสมดุลไปด้วยได้

เมื่อเห็นว่าไหล่ของเซี่ยขวางหลงกำลังจะโดนที่หลังของฉีเติ่งเสียน เขาก็หันกลับมาแล้วตามด้วย “ฝ่ามือพลิกกลับ” ในท่าหมัดแปดทิศเปิดฝ่ามือออกแล้วผลักอย่างแรงราวกับผลักน้ำหนักของหินหลายร้อยกิโลกรัม!

หลังจากที่ไหล่ของเซี่ยขวางหลงถูกกดลง ถูกผลักด้วยฝ่ามือของฉีเติ่งเสียน รู้สึกว่าร่างกายหมุนไปหมด การก้าวก็หมุนไปอย่างควบคุมไม่ได้

“ทักษะของเขาอาจถึงจุดที่เขาสามารถทำลายความว่างเปล่า จุดที่อาจจะไม่สามารถทำลายได้!” ในขณะนี้ หัวใจของเซี่ยขวางหลงก็สว่างขึ้น เขากับเหยียนมู่หลงร่วมมือกันแล้ว ยังคงมีความหวังในชัยชนะครั้งนี้

เมื่อเห็นว่าเซี่ยขวางหลงสูญเสียการทรงตัวเหยียนมู่หลงจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด แสงเย็น ๆ แวบขึ้นมาในแขนเสื้อ ทันใดนั้นก็ยกมือขึ้น ลูกดอกเล็ก ๆ ที่อัดแน่นขนาดเท่านิ้วมือก็บินพุ่งไปยังร่างกายของฉีเติ่งเสียน!

มือของเธอขาวราวกับหยกเพื่อรักษาสัมผัสอันแสนวิเศษ สัมผัสนี้ทำให้เธอสามารถโจมตีผู้คนด้วยอาวุธที่ซ่อนอยู่ได้

มีเสียงลูกดอกกระทบกับอะไรบางอย่าง!

ลูกดอกเหล่านั้นกระทบกับผ้าชิ้นหนึ่งที่ลอยอยู่ในอากาศ

ฉีเติ่งเสียนมีปฏิกิริยาอัตโนมัติ “กลยุทธจั๊กจั่นลอกคราบ” ถอดเสื้อคลุมของเขาออก เพื่อสกัดอาวุธของเหยียนมู่หลงที่ส่งมาทั้งหมด

เซี่ยขวางหลงยังพบความสมดุลในโอกาสที่หาได้ยากในการหายใจ ช่วงเวลานี้สั้นเกินไป แม้จะน้อยกว่าใช่ช่วงพริบตาเดียว แต่สำหรับยอดฝีมืออย่างเขาแล้ว แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว!

“สวบ!”

เซี่ยขวางหลงยกมือขึ้นหวด “หวู่จี้จ้วง”ของหมัดไทเก็ก ทำให้พลังงาน เลือด กล้ามเนื้อ และกระดูกเสถียรคงที่ไปทั่วร่างกายในทันที

แต่ในเวลานี้ ดวงตากลับเป็นประกาย และเขาเห็นฉีเติ่งเสียนมาหยุดตรงหน้าเขา

กระดูกทั้งหมดในร่างกายถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ โดยแรงการบีบและบิดของฉีเติ่งเสียน กระดูกสันหลังของเขาก็ถูกฉีกออกจากตรงกลาง กระดูกสันหลังแต่ละข้างแตกและหักในลักษณะที่น่าอนาถใจ

“อ่ะ ให้!”

ฉีเติ่งเสียนปล่อยมือที่จับเซี่ยกวงหลงที่เดินกะเผลก ก่อนจะโจมตีเหยียนมู่หลงอย่างแรง!

เหยียนมู่หลงตกใจ ยังไม่ทันคว้าเอาไว้ จำเป็นที่ต้องหลบ

หากเธอไปรับเขามา ฉีเติ่งเสียนจะตามเธอก่อนจะทุบตีเธอจนตายทันทีแน่นอน

ทันทีที่ร่างของเธอเบี่ยงออกไปฉีเติ่งเสียนตามเธอทัน ยกมือขึ้นแล้วต่อยเธอ ตรงหว่างคิ้ว!

เหยียนมู่หลงจับหมัดของคู่ต่อสู้ แต่ก่อนที่แขนของเธอจะแตะหมัดนั้น เธอรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต เธอชาไปครู่หนึ่ง ทำให้การเคลื่อนไหวของเธอเปลี่ยนไปทันที

ฉีเติ่งเสียนถอนหมัดของเขาออก และขาก็เริ่มสั่นเมื่อลงกับพื้น

แสงเย็นวูบวาบในดวงตาของเขา เขายกเท้าขวาขึ้นแล้วแทงเข่าของเหยียนมู่หลง!

“ปั๊ก!”

ก่อนที่เสียงเข่าของเขาจะกระทบพื้น เขามีโอกาสต่อยเหยียนมู่หลงได้อีกครั้ง ก่อนจะต่อยมันเข้าที่หน้าอกของเหยียนมู่หลงตรงๆ!

“ปั๊ก!”

เหยียนมู่หลง ยกตัวเองขึ้นจากพื้น ลอยกลับหัว เลือดไหลออกมาจากปาก ราวกับน้ำพุที่พุ่งออกมา ทำให้เสื้อผ้ากลายเป็นสีแดงทันที

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วอย่างรุนแรงและคิดว่า: “ฉันเพิ่งหัดใช้กังจิน พลังทำลายล้างสูงมาก เธอสวมเสื้อเกราะกันกระสุน หมัดนี้อาจไม่สามารถฆ่าเธอได้ทันที ...”

ความคิดวูบวาบ และเขารู้สึกชาที่หนังศีรษะ โดยไม่ต้องคิด เขารู้ได้ทันทีว่าเป็นทหารที่เฝ้าสุ่มโจมตีได้เปิดฉากยิงแล้ว!