มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 821

ในที่สุดเซี่ยขวางหลงก็มาถึงทันเวลาและจับการโจมตี “ต้าไซวเปย” ของฉีเติ่งเสียนไว้ได้!

ทำไมหมัดของฉีเติ่งเสียนถึงจับง่ายขนาดนี้?

แขนของเซี่ยขวางหลงสั่น ใบหน้าซีดลง รู้สึกว่ากระดูกในร่างกายสั่นไปหมด จากนั้นฟันในปากก็หลุดร่วงออกมา

หากในเวลาปกติ เขาคงต้องรอความตายไปแล้วอย่างแน่นอน

แต่โชคดีที่มีเหยียนมู่หลง เซี่ยขวางหลงจึงหลุดออกมาจากช่วงเวลาวิกฤติได้ เพื่อต้านทานการโจมตีที่รุนแรงของฉีเติ่งเสียน ทำให้พอหายใจได้ มีโอกาสสร้างความเสียหาย ด้วยมือทั้งสองข้างผลักหน้าท้องของฉีเติ่งเสียน

สองฝ่ามือนี้พุ่งเข้ามารวดเร็ว!

ฉีเติ่งเสียนไม่ยอมเคลื่อนไหว เขาลงน้ำหนักลงบนพื้น เบี่ยงตัวออกมาเป็นครึ่งวงกลม

เหยียนมู่หลงคำรามทันที ตามเขาไปโดยใช้สองมือประสานกัน ใช้วิธีการชกสั้น ๆ ที่รวดเร็วและแม่นยำ โจมตีอย่างไร้ความปราณี แต่มีชั้นเชิงโดยเน้นไปที่จุดสำคัญ!

ฉีเติ่งเสียนไม่อยู่เฉย เมื่อเหยียนมู่หลงตามไล่ตามทัน มือของเขาก็จมลงเพื่อป้องกันหมัดและการเตะของเหยียนมู่หลง เขาหมุนข้อมือเป็นวงกลม หดกลับครึ่งนิ้ว “หมัดถล่มมหาสมุทร” เหยียนมู่หลงถูกเล็งฟาดเข้าที่หน้าอกและหน้าท้องอย่างจัง!

เหยียนมู่หลงเลิกคิ้วเรียว ทำท่าทางเหมือนกับคันธนูขนาดใหญ่ที่ยืดออกไปจนสุด เธอชักคันธนูแล้วดีดออก โดยหลีกเลี่ยงหมัดเผิงเฉวียนของฉีเติ่งเสียนในเวลาเดียวกัน แขนของเธอเหมือนปืนใหญ่ พุ่งแทงตรงไปยังลำคอฉีเติ่งเสียน!

ในขณะนั้นเซี่ยขวางหลงพ่นฟันขาวของเขาออกมา หายใจเข้า รวบรวมพลังงานทันที และก้าวย่างยาว ๆ ราวกับม้าที่ดุร้าย เขย่าไหล่พร้อมกระแทก!

หากยอดฝีมือสองคนนี้ออกมาต่อสู้กับฉีเติ่งเสียนตัวต่อตัว พวกเขาคงจะถูกผลักลงไปที่พื้นและทุบตีได้ง่ายๆ

แต่พวกเขาทั้งสองร่วมมือกันพลังจึงดูน่ากลัว พวกเขาไม่ได้อ่อนข้อให้ หลังจากศึกษาวิดีโอรูปแบบการต่อสู้และความแข็งแกร่งของฉีเติ่งเสียนแล้ว เมื่อพวกเขาก็ร่วมมือกัน เรียกได้ว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวที่อันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียว!

ต้องจัดการกับเหยียนมู่หลง ในขณะเดียวกันก็ต้องเฝ้าระวังเซี่ยขวางหลงด้วย มันไม่ง่ายเลยที่จะทำสองสิ่งพร้อมกัน

ปลายนิ้วของเหยียนมู่หลงนั้นอยู่ใกล้กับลูกกระเดือกของฉีเติ่งเสียน เธอยังสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิบนผิวหนังของเขา เห็นชั้นขนที่ลุกระเบิดออกมา

ไกลออกไปเพียงแค่หนึ่งเซนติเมตรเธอก็จะสามารถเจาะคอของฉีเติ่งเสียนได้!

จากการเคลื่อนไหวของฉีเติ่งเสียน ทำให้เธอต้องรวดเร็วอย่างน่าขัน เมื่อถึงจุดหนึ่ง มือขวาถูกวางไว้ที่ลำคอด้วยฝีมือเหยียนมู่หลงไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน จึงย้ายไปด้านข้างด้วยแรงยึดเกาะที่มี!

“ทักษะศิลปะการต่อสู้ภายที่สำคัญในหลักสามข้อนั้นของชายคนนี้ไปถึงไหนกันแน่?”ความคิดแวบขึ้นมาในใจของเหยียนมู่หลง รู้สึกว่ามันอุกอาจและน่ากลัวมาก

เห็นได้ชัดว่าฉีเติ่งเสียนคลี่คลายกระบวนท่าสังหารของเธอด้วยการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน เขาก็เกือบจะทำให้ร่างกายของเธอเสียสมดุลไปด้วยได้

เมื่อเห็นว่าไหล่ของเซี่ยขวางหลงกำลังจะโดนที่หลังของฉีเติ่งเสียน เขาก็หันกลับมาแล้วตามด้วย “ฝ่ามือพลิกกลับ” ในท่าหมัดแปดทิศเปิดฝ่ามือออกแล้วผลักอย่างแรงราวกับผลักน้ำหนักของหินหลายร้อยกิโลกรัม!

หลังจากที่ไหล่ของเซี่ยขวางหลงถูกกดลง ถูกผลักด้วยฝ่ามือของฉีเติ่งเสียน รู้สึกว่าร่างกายหมุนไปหมด การก้าวก็หมุนไปอย่างควบคุมไม่ได้

“ทักษะของเขาอาจถึงจุดที่เขาสามารถทำลายความว่างเปล่า จุดที่อาจจะไม่สามารถทำลายได้!” ในขณะนี้ หัวใจของเซี่ยขวางหลงก็สว่างขึ้น เขากับเหยียนมู่หลงร่วมมือกันแล้ว ยังคงมีความหวังในชัยชนะครั้งนี้

เมื่อเห็นว่าเซี่ยขวางหลงสูญเสียการทรงตัวเหยียนมู่หลงจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด แสงเย็น ๆ แวบขึ้นมาในแขนเสื้อ ทันใดนั้นก็ยกมือขึ้น ลูกดอกเล็ก ๆ ที่อัดแน่นขนาดเท่านิ้วมือก็บินพุ่งไปยังร่างกายของฉีเติ่งเสียน!

มือของเธอขาวราวกับหยกเพื่อรักษาสัมผัสอันแสนวิเศษ สัมผัสนี้ทำให้เธอสามารถโจมตีผู้คนด้วยอาวุธที่ซ่อนอยู่ได้

มีเสียงลูกดอกกระทบกับอะไรบางอย่าง!

ลูกดอกเหล่านั้นกระทบกับผ้าชิ้นหนึ่งที่ลอยอยู่ในอากาศ

ฉีเติ่งเสียนมีปฏิกิริยาอัตโนมัติ “กลยุทธจั๊กจั่นลอกคราบ” ถอดเสื้อคลุมของเขาออก เพื่อสกัดอาวุธของเหยียนมู่หลงที่ส่งมาทั้งหมด

เซี่ยขวางหลงยังพบความสมดุลในโอกาสที่หาได้ยากในการหายใจ ช่วงเวลานี้สั้นเกินไป แม้จะน้อยกว่าใช่ช่วงพริบตาเดียว แต่สำหรับยอดฝีมืออย่างเขาแล้ว แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว!

“สวบ!”

เซี่ยขวางหลงยกมือขึ้นหวด “หวู่จี้จ้วง”ของหมัดไทเก็ก ทำให้พลังงาน เลือด กล้ามเนื้อ และกระดูกเสถียรคงที่ไปทั่วร่างกายในทันที

แต่ในเวลานี้ ดวงตากลับเป็นประกาย และเขาเห็นฉีเติ่งเสียนมาหยุดตรงหน้าเขา