ลู่จ้านหลงเปิดเอกสารบนโต๊ะ ในตามีน้ำค้างแทบจะล้นออกมาจากมุมตาของเขา
เอกสารนี้เป็นประโยชน์ต่อเขา
เพราะเอกสารนี้ได้โอนความขัดแย้งและบาปทั้งหมดไปลงที่ฉีเติ่งเสียน
สิ่งที่จ้าวซวนหวงทำคือการให้ลู่จ้านหลงกัดกินฉีเติ่งเสียนจนตาย ส่งฉีเติ่งเสียนไปยังนรกชั้นที่สิบแปดโดยสมบูรณ์ ซึ่งเขาจะไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป!
เขาสามารถเผยแพร่ข่าวว่าฉีเติ่งเสียนได้ใช้วิธีนี้ล่อลวงลู่จ้านหลง ชื่อเสียงของฉีเติ่งเสียนในประเทศหัวกั๋วจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง แม้ว่าเขาต้องการพลิกคดีก็เป็นเรื่องยาก
หากลู่จ้านหลงลงนามในเอกสารนี้ ความรู้สึกผิดที่เขาต้องแบกรับก็จะน้อยลง
“น้องสาวของฉันอยู่ที่ไหน?” ลู่จ้านหลงมองไปที่จ้าวซวนหวง พร้อมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดช้าๆ “ฉันได้ทำตามที่พวกคุณพูดแล้ว พวกคุณปล่อยเธอไปได้แล้ว!”
จ้าวซวนหวงส่ายหัวและพูดอย่างใจเย็น: “ถ้านายลงนามในเอกสารนี้ ฉันจะให้นายพบน้องสาวของนายทันที”
ลู่จ้านหลงยิ้มเยาะและพูดว่า: “คนอย่างพวกคุณพูดจาไม่น่าเชื่อถือ บอกให้ฉันจะรับผิดเรื่องเมืองโมตู แล้วจะปล่อยน้องสาวของฉันไป แต่มาตอนนี้ได้เสนอเงื่อนไขให้ใหม่! หากฉันยอมรับเงื่อนไขนี้ แล้วหลังจากนี้จะมีเงื่อนไขอื่นอีกแบบไม่มีวันสิ้นสุดหรือเปล่า ?”
จ้าวซวนหวงกล่าวว่า: “อย่าห่วงเลย ฉันเป็นคนรักษาคำพูด คำไหนคำนั้นแน่”
ลู่จ้านหลงกล่าวว่า: “รักษาคำพูดในพจนานุกรมของคุณ มันเป็นเพียงเรื่องล้อเล่นใช่ไหม?”
จ้าวซวนหวงพูดอย่างเฉยเมย: “นายไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย แต่ฉันสามารถรับประกันชีวิตของน้องสาวนายได้”
ลู่จ้านหลงโกรธจัดทันทีและตบโต๊ะเพื่อลุกขึ้น!
ในขณะเดียวกันมีคนกดสวิตช์ของโซ่ตรวนอิเล็กทรอนิกส์
กระแสไฟฟ้าแรงสูงกระจายไปทั่วร่างกายของลู่จ้านหลงทำให้เขาตัวสั่น ก่อนจะนั่งกลอกตาอย่างดุดัน
หลังจากนั้นไม่นาน กระแสไฟฟ้าก็ดับลง ลู่จ้านหลงเดินกะโผลกกะเผลก เขาขบฟัน ระงับเสียงที่จะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
“ฉันให้เวลานายคิดสามชั่วโมง หากนายไม่ให้ผลลัพธ์ที่ฉันต้องการหลังจากสามชั่วโมง รอดูขี้เถ้าของน้องสาวนายได้เลย!” จ้าวซวนหวงพูดอย่างเย็นชา และหลังจากพูดจบประโยค เขาก็หันกลับจากไป
ลู่จ้านหลงนั่งว่างเปล่าบนที่นั่งของเขา ความรู้สึกเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงต้องบังคับขนาดนี้
อาจเป็นเพราะเขากับฉีเติ่งเสียนสนิทกันเกินไป หรืออาจเป็นเพราะเขาเป็นกลางเกินไป...เพราะเขาอยู่ในตำแหน่งที่สูง ทำให้เขาไม่สมควรที่จะมีพี่น้องหรือเพื่อนปกติบ้างเลยเหรอ? !
เขาดูเอกสารบนโต๊ะและวางปากกาไว้ข้างๆ เขาอยากเอื้อมมือไปหลายครั้ง แต่เขาก็ดึงมือกลับหลายครั้งเช่นกัน
ลู่จ้านหลงเป็นคนที่เห็นคุณค่าของเพื่อน สำคัญกว่าชีวิตของเขาเอง จิตสำนึกคำว่าภักดีนั้นแย้งไม่ได้ เหมือนกับพระยะโฮวาของชาวคริสต์เตียน
“ฉัน ลู่จ้านหลงเป็นคนที่ซื่อสัตย์และเที่ยงธรรม เพื่อเห็นแก่น้องสาวของฉัน ฉันจะไม่ลังเลที่จะทำลายอนาคตหรือชื่อเสียงของฉันเอง!”
“มันไม่ยุติธรรมเลยที่จะช่วยคนชั่วร้ายพวกนั้น ในเรื่องความผิดของพวกเขา!”
“วันนี้ เพื่อน้องสาวของฉันแล้ว ฉันต้องทรยศต่อน้องชายของฉันอีกครั้งงั้นเหรอ?”
“น้องพี่ พี่ชายคนนี้ขอโทษด้วย พี่ไม่สามารถโยนทุกอย่างให้กับคนที่ยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อช่วยพี่อีกต่อไปได้!”
“น้องฉี หลังจากที่ฉันตาย ฉันแค่หวังว่าพวกเขาจะหยุดทำเรื่องแบบนี้กับน้องสาวของฉัน ฉันหวังว่านายจะช่วยฉันเป็นครั้งสุดท้าย ช่วยเหลือเธอจากคนพวกนี้”
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ทันใดนั้นลู่จ้านหลงก็คำราม เส้นเลือดบนหน้าอกของเขาพุ่งออกมาใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง หลอดเลือดของเขาก็เกือบจะฉีกขาดทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...