มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 898

ในวันรุ่งขึ้นฉีเติ่งเสียนออกมาจากตระกูลสวี่ ตรงไปยังคฤหาสน์ของหวงเหวินหลั่ง

ก่อนออกไปข้างนอกสวี่อี้หรู ให้เขาเดินทางอย่างระมัดระวัง รีบโทรทันทีหากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น

เห็นได้ชัดว่าสวีอี้หรูยังคงกังวลอย่างมากความแค้นของเหลียงเซียวที่มีต่อเขา

ฉีเติ่งเสียนมาถึงหน้าคฤหาสน์ของหวงเหวินหลั่ง และบังเอิญไปชนกลุ่มคนที่เดินออกมาจากคฤหาสน์ หัวหน้าเป็นผู้หญิงสวมชุดเดรสยาวของชาแนล รองเท้าส้นสูง มีผ้าพันคอไหมสีขาวพันรอบคอของเธอ ถุงน่องถูกเผยออกใต้ชายกระโปรง ขาวกว่าหิมะ มีส่วนโค้งที่งดงามราวกับมีดปีศาจที่สามารถกรีดหัวใจมนุษย์ได้อย่างไรอย่างนั้น

“เอ๊ะ ฉันเจอแฟนเก่า!” ฉีเติ่งเสียนกัดฟันก่อนจะยิ้ม มองดูผู้หญิงที่มีทั้งนิสัยและรูปลักษณ์ที่โดดเด่น

สวีเอ้าเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปมอง ขมวดคิ้วทันทีหลังจากเห็นฉีเติ่งเสียน

“มีอะไรหรือเปล่า คุณสวี?” ลูกน้องที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะถาม

สวีเอ้าเสวี่ยส่ายหัวแล้วพูดว่า: “ไม่มีอะไร ฉันแค่รู้สึกว่าการจ้องมองของพวกคนอ้วน ทำให้ฉันรำคาญ!”

ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ สวีเอ้าเสวี่ย มองไปที่ฉีเติ่งเสียน อย่างไม่พอใจ เนื่องจากสวีเอ้าเสวี่ยรังเกียจพวกเขาก็ย่อมไม่ชอบเขาเช่นกัน

“ดวงอาทิตย์ที่หนานยางไม่ได้เปลี่ยนให้เธอเป็นสีแทน!” ฉีเติ่งเสียนยิ้มและคิดกับตัวเอง

“งั้นฉันจะไปหักขาเขาดีไหม?” มีคนถามขึ้นมาอย่างเย็นชา

สวีเอ้าเสวี่ยกล่าวว่า: “ไม่จำเป็น เขามาเพื่อเยี่ยมคุณหวง อีกอย่างเซี่ยงซานไม่ใช่อาณาเขตของเรา ไม่เหมาะสมที่จะจัดการ”

สวีเอ้าเสวี่ยหันศีรษะของเธอก่อนจะพูดกับหวงฉีปินที่เดินมาส่ง: “คุณชายหวง ส่งเพียงเท่านี้ก็พอ”

หวงฉีปินพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า “ตกลง คุณสวี เดินทางปลอดภัย”

สวีเอ้าเสวี่ยให้คนทั้งหมดขึ้นรถแล้วจากไป

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกอยากรู้อยากเห็น ไว้เขาจะโทรหาเฉินอวี๋ภายหลังและถามว่าสวีเอ้าเสวี่ยต้องการมาทำอะไรที่เซียงซาน

หวงฉีปินกำลังจะหันหลังกลับไป ฉีเติ่งเสียนก้าวไปข้างหน้าก่อนจะพูดว่า “อาวุโสหวง นายกหวงอยู่ที่บ้านหรือเปล่า”

“คุณเป็นใคร” หวงฉีปิน ถามโดยมองฉีเติ่งเสียนตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่เขาจำไม่ได้

“เราสนิทกันที่มาอาบน้ำด้วยกันที่ออนเซ็นซากุระไง!” ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หวงฉีปินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงรู้สึกตัวและพูดว่า “ไม่ใช่มั้ง? ตอนนี้คุณอ้วนขึ้นอย่างนั้นเหรอ?”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “มันเป็นเพียงการปลอมตัว”

หวงฉีปินกล่าวว่า: “คุณนี่มันใจกล้าจริงๆ ตามฉันเข้ามา”

ฉีเติ่งเสียนเดินตามหวงฉีปินไปที่ห้องโถงบ้านก่อนจะพูดว่า: “พ่อของนาย อยู่ในบ้านหลังใหญ่แบบนี้ นายไม่กลัวว่าคนอื่นจะบอกว่าเขาเป็นคนทุจริตบ้างเหรอ?”

“ลุงของฉันรวยมาก ถ้าเขาจะให้พ่อฉันสักก้อนมาซื้อมันก็ดูสมเหตุสมผลหรือเปล่า?”

“พ่อฉันอาศัยอยู่ที่นี่เพียงเพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง อย่าคิดจะมาให้ใต้โต๊ะอะไรทำนองนั้น”

“วิธีนี้ช่วยลดปัญหาได้มากเลยทีเดียว”

หวงฉีปินยิ้มพาฉีเติ่งเสียนเข้าไปในบ้าน

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า เป็นเรื่องจริงที่หวงเหวินเทา เป็นนักธุรกิจ มีเงินในกระเป๋ามากมาย ถ้าหวงฉิงเกอ จัดงานวันเกิดเขาจะซื้อเรือสำราญลำใหญ่และออกทะเล

หวงชิงเกอบังเอิญเดินออกจากห้องมาในเวลานี้ โดยสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นรัดรูปสีขาว กางเกงยีนส์ขาสั้น รองเท้าสีขาว ดูอ่อนเยาว์ มีชีวิตชีวามาก

“พี่ชาย นี่ใคร? มาหาพ่ออีกหรือเปล่า?” หวงฉิงเกอถามด้วยรอยยิ้ม เห็นได้ว่าเธอร่าเริงขึ้นมาก แตกต่างไปจากอดีตอย่างสิ้นเชิง

“นี่คือคนเธอโหยหาทั้งวันทั้งคืน” หวงฉีปินกล่าว