มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 921

แม้แต่คนที่ค่อนข้างรวยอย่างสวี่ฉางเกอ หลังจากที่เห็นเงินมากมายขนาดนี้ในคราวเดียว ก็ยังถูกทำให้สั่นสะเทือน ไม่ต้องพูดถึงทั้งสองคนอย่างสวี่อี้หรูและจ้าวซินหลาน

ฉีเติ่งเสียนกลับไม่ถือว่าเป็นเรื่องแปลก ในขณะที่บุกค้นเอนท์กรุ๊ป ในห้องใต้ดินนั้น วัตถุโบราณ ทองคำ เงินสดมากมายเพิ่มขึ้นมา สามารถทำให้ตกใจได้มากกว่านี้อีก

เถ้าแก่กวนคุกเข่าต่อหน้าฉีเติ่งเสียน ร้องไห้ด้วยใบหน้าที่เศร้าโศรก เอ่ย：“คุณฉี พวกนี้เป็นสิ่งที่พวกเราชดเชยให้ ทั้งหมดเป็นเพราะฉันไม่ถูกต้อง！อีกอย่าง เงินพวกนี้ นั่นคือเงินสดทั้งหมดที่หาได้ในตอนนี้แล้ว”

ฉีเติ่งเสียนรีบยื่นมาประคองเถ้าแก่กวนขึ้นมา ยิ้มและเอ่ย：“เอ้เอ้เอ้ ทำอะไรกันเนี่ย？ เถ้าแก่กวน ตอนนี้เป็นถึงสังคมสมัยใหม่ เราควรละทิ้งแนวคิดแบบเดิมๆได้แล้ว”

เถ้าแก่กวนด่าสาปแช่งในใจ“ไอ้แม่เน็ด” ถ้าไม่ได้เห็นเงินมากมายขนาดนี้ เขาจะสามารถยืนขึ้นได้หรอ？

สวี่ฉางเกอมองฉีเติ่งเสียนด้วยความงงงัน ไม่เข้าใจเลยว่านี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น นึกไม่ถึงว่าจะสามารถให้เถ้าแก่กวนนำเงินมากมายขนาดนี้มาคุกเข่าและขอโทษด้วยตัวเอง！

“เงินพวกนี้ ก็ให้คุณชายรับไว้ แต่โปรดขอให้คุณพูดคำดีๆกับคุณหวงแก่ฉันสักสองสามคำด้วย ปล่อยชีวิตที่เหมือนหมานี้ของฉันไป”เถ้าแก่กวนร้องไห้ไปและพูดด้วยใบหน้าที่โศรกเศร้า

“เอ้......อย่างงี้ก้พูดง่ายเลย จริงๆแล้วก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก！”ฉีเติ่งเสียนยิ้มหรี่ๆตาพูด

เถ้าแก่กวนมีความคิดที่จะบีบคอผู้ชายคนนี้ให้ตาย รู้สึกว่าความปราถนาของเขามากเกินไป

ครั้งที่แล้วเสนอเงินชดเชยหลายสิบล้าน คนเขาก็วางสายโทรศัพท์ทันที

เขาก็ไม่กล้าที่จะดูแคลนอีกต่อไปแล้ว นำเงินออกมาเต็มจำนวนห้าร้อยล้าน อีกทั้งยังแลกเปลี่ยนเป็นเงินสดแล้ว ก็แค่กลัวว่าฉีเติ่งเสียนจะไม่ตกลงที่จะปล่อยเขาไป

ถ้าแก่กวนสูดหายใจเข้าลึกๆ พูด：“งั้นก็ขอร้องคุณฉีแล้ว ถ้าไม่มีอะไรแล้วล่ะก็ ฉันก็จะไม่รบกวนแล้ว”

“กลับไปอย่างสบายใจเถอะ” ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ“ อีกไม่กี่วัน เรื่องนี้ก็คงจะคลี่คลายแล้ว”

เถ้าแก่กวนโบกโบกมือของเขา นำลูกน้องของตัวเองไปจากตระกูลสวี่

ฉีเติ่งเสียนยิ้มให้กับสวี่ฉางเกอ และพูด：“ลุงสวี่ ไม่ต้องรออีกแล้ว เงินพวกนี้ คุณก็นำไปใช้ฉุกเฉินเถอะ ภายหลัง จำไว้ว่าต้องคืนฉันก็พอแล้ว！”

สวี่ฉางเกอมุมปากสั่น พูด：“ไม่ใช่ว่าคุณกำลังล้อเล่นอยู่หรอ？ ห้าร้อยล้าน คุณก็จะให้ฉันไปแบบนี้？”

ฉีเติ่งเสียนพูด：“ฉันเชื่อคุณเถอะ ไม่ต้องเกรงใจกับฉัน ต่อไปนี้โอกาสที่พวกเราทุกคนจะต้องร่วมมือกันยังมีอีกเยอะ”

สวี่ฉางเกอไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ย：“ก็ได้ เงินพวกนี้ฉันก็จะรับไว้แล้ว รอเมื่อฉันมีเงินแล้ว ค่อยคืนคุณ รวมเงินทุนและดอกเบี้ย ไม่ขาดแม้แต่น้อย”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะฮ่าฮ่า พูด：“ดี งั้นก็แบบนี้เถอะ ห้าร้อยล้านนี้คุณรับไป”

จ้าวซินหลานวิ่งเข้ามาในเวลนี้ หน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูด：“หลี่น้อยน่ะ มานั่งในบ้านดื่มกาแฟก่อนแล้วค่อยไปสิ？ คุณทำให้เหอเหลียนเซิ่งขุนเคือง การรีบออกไปข้างนอก ยังไงก็อันตรายมากนะ”

ฉีเติ่งเสียนกลับอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ สีหน้าที่เปลี่ยนของจ้าวซินหลานนี้ยังไวกว่าหมาอีก

สวี่อี้หรูเห็นแม่เขาที่แสดงออกแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกมาตบหน้าผากตัวเองเบาๆ รู้สึกอึดอัดวางตัวไม่ถูกอย่างมาก

ก็แม้แต่สวี่ฉางเกอที่อยู่ข้างๆ รู้สึกว่าไม่สามารถรักษาภาพลักษณ์ได้อีกต่อไปแล้ว จ้าวซินหลานนี้รังเกียจคนจน ชอบคนรวย มันแสดงออกชัดเจนเกินไปนิดหน่อย

“ป้าจ้าว กาแฟก็ไม่ดื่มแล้ว ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ รอเมื่อฉันมีเวลาภายหลัง ฉันค่อยมาเยี่ยมอีกครั้ง！”ฉีเติ่งเสียนพูด หลังจากนั้นโบกมืออำลา

เห็นสนามหญ้าที่เต็มไปด้วนเงินสด ปากของจ้าวซินหลานแทบจะปิดไม่อยู่แล้ว

สวี่ฉางเกออดไม่ได้ที่จะมองไป เอ่ย：“ตอนนี้คุณรู้ถึงความร้ายกาจของหลี่น้อยแล้วหรือยัง ฉันเคยพูดไว้แล้ว เขาไม่ใช่คนธรรมดา”

จ้าวซินหลานรีบตอบ：ใช่ใช่ใช่ คุณสวี่มีวิสัยทัศน์ที่ดีที่สุด ก่อนหน้านี้เป็นฉันที่ตาไม่มีแววแล้ว！นั่นอะไรหรูน้อย ในอนาคตคุณต้องชวนหลี่น้อยไปทานอาหารที่บ้านบ่อยขึ้นนะ！”