มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 952

"อร๊าๆๆๆ แม่งกล้าดียังไงมาหลอกเรา? !"

อารมณ์ของจี้ข่ายและเซี่ยเทียนอวี้อดไม่ได้ที่จะดิ้นทุรน กระแทกระเบิดมือลงไปบนพื้นทันที

ระเบิดมือสองลูกล่วงลงพื้น และหมุนอยู่กับที่ จากนั้นไฟก็สว่างขึ้น และมีเสียงดนตรีบรรเลง......

ฉี่เติ่งเสียนสวมแว่นกันแดดใหญ่ ขยับหัวไปข้างหน้าเล็กน้อย กล่าว"ก็บอกแล้วว่ามาล้อเล่นกับพวกคุณ ในกระเป๋าฉันยังมีอีก จะหยับออกมาเล่นมั้ย?"

"เล่นแม่งสิ! "ไฟโทสะของเซี่ยเทียนอวี้พุ่งสูงสุดถึงสมอง สาปแช่งงอย่างตัวสั่น

ฉี่เติ่งเสียนขยับแว่นนกันแดดใหญ่ของตัวเอง ยิ้มให้ทั้งสองคน กล่าว"ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรแล้ว อย่างนั้นเราขอตัวแล้วนะ! ขอบคุณการต้อนรับที่อบอุ่นของทั้งสองท่าน ฉันพอใจกับอาหารยามดึกนี้มาก"

สวี่เอ้าหลงมองดูฉี่เติ่งเสียน......ผู้ชายคนนี้ มันต้อง"ขนาดไหน"กัน! ถึงคิดวิธีแบบนี้มาขู่คนอื่นให้กลัวได้......

ไม่ นี่ไม่ใช่การขู่ให้กลัว แต่เป็นการทำให้อับอาย!

เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่ทั้งสองคนกลัวแทบตาย สุดท้ายแล้ว รู้ว่าเป็นระเบิดมือปลอม ความคิดก็ตะเลิด และถูกแสดงออกมา ก็ได้เป็นเรื่องตลกทั้งชีวิตแล้ว

ฮั่วตัวดูแล้วก็เอือมละอา ค่อยๆยืนเอวตรงขึ้น ใจที่อยากจะฆ่าคนก็มีแล้ว!

หากเป็นระเบิดจริงก็ยังดี อย่างนั้นก็จัดการฉี่เติ่งเสียนได้โดยตรง!

แต่ระเบิดมือนี้กลับเป็นของปลอม อีกอย่าง ดูเหมือนว่าฉี่เต่ิงเสียนและหวงฉีปินจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา ไปออนเซ็นด้วยกัน......ถุย เป็นเพื่อนที่ดีที่ไปออนเซ็นด้วยกันเพื่อเเลกเปลี่ยนมิตรระหว่างประเทศ

เขาเอาระเบิดมือปลอมออกมาขู่จี้ข่ายและเซี่ยเทียนอวี้ สิ่งนี้จะเป็นตัวกำหนดได้อย่างไร?

จับแล้ว เรื่องเล็กจะกลายเป็นใหญ่......ไม่จับ แล้วจะให้การอธิบายกับตระกูลจี้และตระกูลเซี่ยยังไง?

หัวจะปวด......

เวียนหัวชะมัด!

ฮั่วตัวเพียงหวังว่าเรื่องชิบหายนี้จะออกไปให้รถชนตายในวันพรุ่งนี้ หรือถ้าวันหนึ่งไปเล่นน้ำแล้วติดเชื้อเอดส์ก็ไม่เป็นไร

ถ้าให้ฉี่เติ่งเสียนรู้ความคิดของเขา ต้องหัวเราะเยาะเขาแน่ เพื่อนที่ไปออนเซ็นเพียงเพื่อแลกเปลี่ยนเทคนิคการนวดเท่านั้น เมื่อเทียบกับหวงฉีปินที่จะยกเข็มขัดอย่างเดียวแล้ว ระดับความคิดนั้นสูงไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

"ผู้บัญชาการฮั่ว คุณอย่ากังวลขนาดนี้สิ คุณคิดว่าผมเป็นคนอันตรายงั้นเหรอ?ผมแค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นคนดีโอเค๊ ไม่เคยก่ออชญากรรมใดๆ! "ฉี่เติ่งเสียนพูดกับฮั่วตัว

"ไอ้สารเลวนี้เป็นถึงที่ต้องการของคนทั้งประเทศแล้ว ผ่านไปไม่กี่วันก็เป็นคนอันตรายที่น่ากลัวแล้ว ยังจะมาคนดีอีก! "สวี่เอ้าเสวี่ยฟังฉี่เติ่งเสียนที่ขี้โม้เต็มปากเต็มคำ อดไม่ได้ที่จะไม่พอใจ

ฮั่วตัวหมดคำจะพูด คนดีเชี่ยอะไร!

จี้ข่ายกล่าวด้วยสีหน้ามืดลง"พูดให้ดี วางข้อกล่าวหาให้คนอื่นมั่วซั่วแบบนี้ต้องรับผิดชอบ ระวังฉันจะฟ้องคุณข้อหาส่ายร้ายนะ! ฉันได้แบล็กเมล์อะไรพวกคุณหล่ะ?คุณก็พูดให้ชัดเจนสิ! "

ฉี่เติ่งเสียนฟังจี้ข่ายแล้วก็ไม่มีความสุข เงินสกปรกนี้ของเขานั้นได้หามาด้วยใจทีละร้อยล้านร้อยล้าน มันง่ายเหรอ?

อีกอย่าง เขาก็ไม่ได้แบบล็กเมล์จี้ข่ายและเซี่ยเทียนอวี้นะ!

จี้ข่ายพูดไม่ออกทันที......

พูดด้วยเหตุผลแล้ว คนที่แบล็กเมล์ กลับเป็นพวกเขาต่างหาก เนื่องจาก เป็นพวกขาที่หาคนมีบังคับให้สวี่เอ้าเสวี่ยเซ็นสัญญา

ฮั่วตัวกล่าวถาม"คุณจี้ข่ายสามารถเอาหลักฐานออกมาได้ไหม?หากไม่มีหลักฐาน อย่างนั้นผมก็ควบคุมไม่ได้จริงๆ"

จี้ข่ายไม่มีหลักฐาน ทำได้เพียงส่ายหัว กัดฟันกล่าว"ถูกว่าคุณชนะ! "

ในใจของฮั่วตัวเเม่งไปแล้ว คุณพูดก็ส่วนพูด อย่าเอาฉันเข้าไปเกี่ยวข้งได้มั้ย?แม่เฒ่าทิ้งระเบิดเอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ--

ฉี่เติ่งเสียนกล่าวกับสวี่เอ้าเสวี่ย"คุณสวี่ เราไปกันเถอะ"

สวี่เอ้าเสวี่ยพยักหน้านิ่งๆ เดินออจากฝูงชนกับฉี่เติ่งเสียน ออกจากดาดฟ้า

ฮั่วตัวหน้ามืดและโบกมือเช่นกัน กล่าว"แยกย้ายได้! "

จี้ข่ายโกรธไม่ไหว เตะระเบิดแสงงไฟและดนตรีที่อยู่บนพื้นลอยออกไป อีกอันถูกเหยียบจนแหลกเเป็นชิ้นๆ!

ทุกคนรู้สึกหดหู่ เพราะว่า ถูกฉี่เติ่งเสียนคนเลวนี่ใช้ระเบิดมือปลอมข่มขู่ เป็นเรื่องที่ทำลายขวัญกำลังใจจริงๆ!

"คุณมันเป็นคนบ้าจริงๆ ฉันคิดว่าฮั่วตัวคงจะบล็อกคุณแล้ว"สวี่เอ้าเสวี่ยกล่าวส่ายหัวให้ฉี่เติ่งเสียน ก็เอือมละอาไม่ไหว

ฉี่เติ่งเสียนถอดแว่นนกันแดดของตัวเอง ยื่นไว้ในมือของสวี่เอ้าเสวี่ย ยิ้มกล่าว"พลเมืองที่ทำตามกฎหมายอย่างฉัน จะทำให้ผู้คนหวาดกลัวด้วยระเบิดมือเหมือนคนก่อการร้ายได้ยังไงกัน เธอว่าใช่มั้ย?"

สวี่เอ้าเสวี่ยพยักหน้ากล่าว"มีเหตุผล แต่ว่า ในไม่ช้าคุณก็จะกลายเป็นคนอัชญากรรมที่น่ากลัว ฉันต้องยินดีกับคุณด้วยใช่มั้ย?"

"ใช้แล้ว เธอต้องยินดีที่ฉันทำเงินได้มาก! "ฉี่เติ่งเสียนกล่าวฉีกยิ้มเห็นฟัน

สวี่เอ้าเสวี่ยเห็นสีหน้าของเขาเเล้วรู้สึกหนาวสั่นที่หลังหัว กล่าวถาม"คุณคิดเรื่องแย่ๆอะไรได้อีกหล่ะ?"

ฉี่เติ่งเสียนกล่าว"ฉันเป็นอัชญากรที่น่ากลัวขนาดนี้ ลักพาตัวคนอื่น แล้วเรียกค่าไถ่......"

เขาพูดอย่างเขินอาย"คงไม่มากเกินไปใช่มั้ย?"