มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 954

“แม่ง เธออย่ามาทำบุ่มบ่าม นี้เป็นของจริง ไม่ใช่ของเล่น!”

ฉีเติ่งเสียนพูดกับสวีเอ้าเสวี่ย ดูเหมือนเธอจะมีความคิดที่จะตายไปด้วยกัน ก็อดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายขึ้นมา

สวีเอ้าเสวี่ยบีบระเบิดไว้ในมือ สีหน้าแสยะยิ้มและพูด“นายทำให้ฉันโกรธ ถ้านายทำให้ฉันโกรธอีก ดูว่าฉันจะดึงนายไปตายด้วยกันไหม!”

ฉีเติ่งเสียนไอแห้ง และพูด“มีอะไรก็ค่อยๆพูดกัน ไม่คุ้มที่จะถือระเบิดมาเล่นที่นี่ อยากจะไปพบพญายมจริงเหรอ”

สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะพลางพูด“คุกเข่าลงไปให้ฉัน หลังจากนั้นก็พูดขอโทษ ต่อไปนายจะไม่ทำให้ฉันโกรธอีก และจะเป็นสุนัขรับใช้ของสวีเอ้าเสวี่ยตลอดไป!”

ฉีเติ่งเสียนก็พูดด้วยความโกรธ“เธอเจ๋งแล้วมากเหรอ?!”

สวีเอ้าเสวี่ยก็พูด“มือของฉันใกล้จะถือระเบิดไว้ไม่ไหวแล้ว นายพิจารณาเองเถอะ!”

ฉีเติ่งเสียนสีหน้ามืดครึ้ม “ถ้าตอนนี้เธอยังมาประจบประแจงฉัน ฉันสามารถให้อภัยที่เธอไม่มีความเคารพฉัน ไม่อย่างนั้น ผลลัพธ์ที่ตามมาก็รับผิดชอบเอง!”

“นายยังกล้าตอแหล?ฉันจะระเบิดนายให้ตาย！”สวีเอ้าเสวี่ยยกมือขึ้น

ฉีเติ่งเสียนกลับตบไปที่บนมือของเธออย่างกะทันหัน ระเบิดถูกตบจนลอยออกไป

สวีเอ้าเสวี่ยก็มึนงงมาก ร้องตะโกนขึ้นมา จับศีรษะจะหมอบลงไป

ผลลัพธ์คือ ร่างของเธอกลับถูกฉีเติ่งเสียนผลักจากด้านหลัง รู้สึกตัวเบาหวิวคล้ายจะบินได้ ตกลงไปบนเตียงใหญ่ที่นุ่มนวล

หลังจากนั้นสวีเอ้าเสวี่ยก็ได้ยินเสียงระเบิดตกลงบนพื้นพร้อมมีเสียงประหลาดดังเข้ามา

หันหน้ากลับไป ก็มองเห็นฉีเติ่งเสียนควักแว่นออกมาใส่เมื่อไหร่ไม่รู้ สีหน้ากวนตีนมาก

“นี่ นายฉี นายกล้าหลอกฉัน ฉันจะสู้สุดชีวิตกับนาย!”สวีเอ้าเสวี่ยรู้ว่าตัวเองถูกคนเลวหลอกแล้ว อดไม่ได้ที่จะโกรธจนหน้าแดง ลุกขึ้นเตรียมจะโผเข้าไปฆ่า

ผลลัพธ์คือ เป็นธรรมชาติที่จะถูกฉีเติ่งเสียนตีย้อนกลับมา กดลงบนเตียงและถูกจัดการ

“รู้สึกผิดหรือยัง?”ฉีเติ่งเสียนถาม

“เพียะ!เพียะ!เพียะ!”

“ไม่ผิด!”สวีเอ้าเสวี่ยกัดฟันพลางพูด

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเย็นชา และมีเสียงตบดังขึ้นสามครั้ง หลังจากนั้นก็พูดถาม“รู้สึกผิดหรือยัง?!”

สุดท้ายสวีเอ้าเสวี่ยก็อดทนไม่ไหว ร้องไห้และพูด“ผิดไปแล้ว!คนเลว นายหยุดตีได้แล้ว ลงมือหนักขนาดนี้!”

เธอเหมือนนกกระจอกเทศที่ถูกกดอยู่บนเตียง มือของฉีเติ่งเสียนก็บีบอยู่บนท้ายทอยของเธอ บังคับให้เธอยกบั้นท้ายให้สูง เพิ่งจะตบลงไปหลายครั้ง ตบจนมีเสียงดังกังวาน

ฝ่ามือของฉีเติ่งเสียนตบอย่างแรง ตบจนน้ำตาของสวีเอ้าเสวี่ยไหลออกมาแล้ว

ฉีเติ่งเสียนได้ฟังว่าเธอยอมรับผิด ก็ปล่อยเธอไป ยิ้มและหัวเราะ “เธอดู ต่อไปอย่าสู้กับฉันอีก เพราะว่า เธอสู้ฉันไม่ได้!”

สวีเอ้าเสวี่ยโกรธแค้นมาก คิดไม่ถึงว่าคนจะเลวทรามขนาดนี้ และนึกไม่ถึงว่า ระเบิดนั้นจะเป็นของปลอม

“นายไม่มีรสนิยมจริงๆ ฉันขอสาปแช่งให้นายถูกรถสิบล้อชนตาย!”สวีเอ้าเสวี่ยลุกขึ้น เจ็บจนหายใจเติดขัด ยื่นมือไปเช็ดน้ำตา

บนใบหน้าของฉีเติ่งเสียนมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาชอบบีบให้สวีเอ้าเสวี่ยรู้สึกตายอยู่ในมือแบบนี้ ทำให้เธอเสียเปรียบ ทำให้เธอรู้ว่าต่อต้านเขาก็จะมีจุดจบที่น่าเวทนาแบบนี้

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ฉันคิดว่าเธอไม่กลัวตายจริงๆ เดิมที ก็ยังกลัวมากเถอะ”

สวีเอ้าเสวี่ยสีหน้ามืดครึ้ม และพูดเสียงเย็นชา“ใครจะตายไปพร้อมกับนาย?ฉันตายไปพร้อมกับนายเหรอ นั้นสำหรับฉัน เป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก!”

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นดูเวลา และพูด“พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย เธอจะรีบไปขึ้นเครื่องบินไหม?”