ลู่กวยไห่ดึงสติกลับมาได้อีกครั้ง "ไม่ใช่สิ คุณเป็นคนเก็บหนังสือรับรองหนี้ไว้ตลอด แล้วมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?!"
ฮั่วตัวสีหน้าเย็นชา "คุณชายลู่ กรุณาเอาหลักฐานที่ใช้ได้ออกมาด้วย! คุณไม่มีใบรับรองหนี้ แต่ไปเอาเงินประธานหลงมาสองพันล้าน แบบนี้เขาเรียกว่าขู่กรรโชก!"
ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นแล้วพูดว่า "ใช่ๆๆ ผมเคยโดนมาก่อน แบบนี้มันขู่กรรโชกกันชัดๆ! ประธานหลงไม่ได้ลงโทษหรือสร้างความเสียหายอะไรให้เขาเลย แล้วเขามีสิทธิอะไรมาเอาเงินสองพันล้านจากประธานหลง?!"
ฮั่วตัวหันหน้าไปทางอื่น แอบกรอกตามองบน
ไอ้อ้วนนี่น่ารำคาญจริงๆ ป่วนไปซะทุกเรื่อง! ถ้าไม่ใช่ว่าเมื่อวานได้หมอนี่ช่วยชีวิตจากจี้ข่ายไว้ ไม่แน่ว่าเขาอาจชักปืนมายิงไอ้หมอนี่ให้รู้แล้วรู้รอด
ลู่กวยไห่จ้องไปที่เฉินจุ้นอี้อย่างโมโห "ไอ้คนแซ่เฉิน ไม่ใช่ว่าแกอยากจะยักยอกเงินสองพันล้านนั่นเองหรอกนะ?!"
"งั้นก็เอาหนังสือรับรองหนี้ออกมาสิ แล้วเอาเงินสองพันล้านนั่นไปเลย!"
"อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือกับแกนะ!"
เฉินจุ้นอี้พูดเสียงเรียบ "ผู้บัญชาการฮั่ว ผมให้การเรื่องคุณชายลู่ได้!"
ฮั่วตัวถามอย่างรำคาญ "ให้การยังไง? หลักฐานล่ะ?"
"ผมขอให้การว่าลู่กวยไห่จงใจหลอกประธานหลง ฉวยโอกาสตอนที่เขาเมาแล้วให้เขาเซ็นหนังสือรับรองหนี้ให้"
"วิธีการของเขามันเรียกว่าแบล็กเมล์ ผิดกฎหมายชัดๆ!"
"เพราะลู่กวยไห่มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่ง ผมก็เลยจำจำใจต้องร่วมมือกับเขาชั่วคราว"
"แต่ผมมีคุณธรรมพอ หลังจบเรื่องผมไปหาประธานหลง คืนหนังสือรับรองหนี้ให้เขา ไหนๆผู้บัญชาการฮั่วก็อยู่ด้วยแล้ว ก็ถือโอกาสเปิดโปงเขาไปด้วยเลย!"
เฉินจุ้นอี้ยืดอก ก้าวออกไปข้างหน้าสองก้าว น้ำเสียงของเขาเหมือนตอนที่ฉีเติ่งเสียนเสแสร้งไม่มีผิด!
ฉีเติ่งเสียนมองอย่างตะลึง ลักษณะท่าทางแบบนี้มันคุ้นมาก! แต่ทำไมดูกวนบาทาแปลกๆ?
เขาอดไม่ได้ที่จะจมอยู่กับความคิดของตัวเอง มิน่าล่ะสวีเอ้าเสวี่ยถึงได้เกลียดเขาขนาดนี้ ที่แท้แล้ว ท่าทางของเขาตอนปกติก็ทำให้คนรำคาญอยู่เหมือนกัน......
แต่ถึงรู้ เขาก็ไม่เปลี่ยนหรอก! ใครจะทำไม?
ลู่กวยไห่ได้ฟังที่เฉินจุ้นอี้พูดก็เบิกตากว้าง หน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง พูดอย่างโมโห "เฉินจุ้นอี้ แกหมายความว่ายังไง คิดจะใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ?!"
ในขณะนี้เองหลงเฟยอวี่ก็พูดขึ้น "ผู้บัญชาการฮั่ว ที่คุณชายเฉินพูดเป็นความจริงทุกประการ! ลู่กวยไห่คิดจะหลอกผม คิดจะฮุบทรัพย์สินของหลงกรุ๊ป แบล็กเมล์ผมสองพันล้าน! โชคดีที่ได้คนจิตใจดีมีคุณธรรม เป็นผู้สืบทอดเซียงซานรุ่นใหม่ที่ดีงามอย่างคุณชายเฉิน เขาทนดูไม่ไหวจึงติดต่อผมลับๆแล้วคืนหนังสือรับรองหนี้ให้"
"ในฐานะที่เป็นบุคคลระดับสูงของเซียงซาน ผมรู้สึกเจ็บปวดมากที่ต้องเห็นการขู่กรรโชกแบบนี้ที่นี่!"
"ผู้บัญชาการฮั่ว ในฐานะที่คุณเป็นผู้รักษาความปลอดภัยในเซียงซาน เรื่องแบบนี้ไม่ควรปล่อยผ่านเด็ดขาด! ต้องลงโทษอย่างรุนแรงสถานเดียว!"
ลู่กวยไห่สีหน้าเปลี่ยน!
โดนเฉินจุ้นอี้หักหลัง แถมยังไม่มีหนังสือรับรองหนี้นั่นอีก เขาเสียเปรียบมากเกินไป
หวงฉีปินเพิ่งจัดการเขาก็มีข้ออ้างกับเหตุผลที่สมบูรณ์แบบ นี่เป็นเรียกว่ามีเจตนาทำร้ายร่างกายหรือเปล่า? แน่นอนว่าไม่ใช่ นี่คือการปกป้องเพื่อนและป้องกันไม่ให้เพื่อนโดนหลอกเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...