มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 994

ลู่กวยไห่ดึงสติกลับมาได้อีกครั้ง "ไม่ใช่สิ คุณเป็นคนเก็บหนังสือรับรองหนี้ไว้ตลอด แล้วมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?!"

ฮั่วตัวสีหน้าเย็นชา "คุณชายลู่ กรุณาเอาหลักฐานที่ใช้ได้ออกมาด้วย! คุณไม่มีใบรับรองหนี้ แต่ไปเอาเงินประธานหลงมาสองพันล้าน แบบนี้เขาเรียกว่าขู่กรรโชก!"

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นแล้วพูดว่า "ใช่ๆๆ ผมเคยโดนมาก่อน แบบนี้มันขู่กรรโชกกันชัดๆ! ประธานหลงไม่ได้ลงโทษหรือสร้างความเสียหายอะไรให้เขาเลย แล้วเขามีสิทธิอะไรมาเอาเงินสองพันล้านจากประธานหลง?!"

ฮั่วตัวหันหน้าไปทางอื่น แอบกรอกตามองบน

ไอ้อ้วนนี่น่ารำคาญจริงๆ ป่วนไปซะทุกเรื่อง! ถ้าไม่ใช่ว่าเมื่อวานได้หมอนี่ช่วยชีวิตจากจี้ข่ายไว้ ไม่แน่ว่าเขาอาจชักปืนมายิงไอ้หมอนี่ให้รู้แล้วรู้รอด

ลู่กวยไห่จ้องไปที่เฉินจุ้นอี้อย่างโมโห "ไอ้คนแซ่เฉิน ไม่ใช่ว่าแกอยากจะยักยอกเงินสองพันล้านนั่นเองหรอกนะ?!"

"งั้นก็เอาหนังสือรับรองหนี้ออกมาสิ แล้วเอาเงินสองพันล้านนั่นไปเลย!"

"อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือกับแกนะ!"

เฉินจุ้นอี้พูดเสียงเรียบ "ผู้บัญชาการฮั่ว ผมให้การเรื่องคุณชายลู่ได้!"

ฮั่วตัวถามอย่างรำคาญ "ให้การยังไง? หลักฐานล่ะ?"

"ผมขอให้การว่าลู่กวยไห่จงใจหลอกประธานหลง ฉวยโอกาสตอนที่เขาเมาแล้วให้เขาเซ็นหนังสือรับรองหนี้ให้"

"วิธีการของเขามันเรียกว่าแบล็กเมล์ ผิดกฎหมายชัดๆ!"

"เพราะลู่กวยไห่มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่ง ผมก็เลยจำจำใจต้องร่วมมือกับเขาชั่วคราว"

"แต่ผมมีคุณธรรมพอ หลังจบเรื่องผมไปหาประธานหลง คืนหนังสือรับรองหนี้ให้เขา ไหนๆผู้บัญชาการฮั่วก็อยู่ด้วยแล้ว ก็ถือโอกาสเปิดโปงเขาไปด้วยเลย!"

เฉินจุ้นอี้ยืดอก ก้าวออกไปข้างหน้าสองก้าว น้ำเสียงของเขาเหมือนตอนที่ฉีเติ่งเสียนเสแสร้งไม่มีผิด!

ฉีเติ่งเสียนมองอย่างตะลึง ลักษณะท่าทางแบบนี้มันคุ้นมาก! แต่ทำไมดูกวนบาทาแปลกๆ?

เขาอดไม่ได้ที่จะจมอยู่กับความคิดของตัวเอง มิน่าล่ะสวีเอ้าเสวี่ยถึงได้เกลียดเขาขนาดนี้ ที่แท้แล้ว ท่าทางของเขาตอนปกติก็ทำให้คนรำคาญอยู่เหมือนกัน......

แต่ถึงรู้ เขาก็ไม่เปลี่ยนหรอก! ใครจะทำไม?

ลู่กวยไห่ได้ฟังที่เฉินจุ้นอี้พูดก็เบิกตากว้าง หน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง พูดอย่างโมโห "เฉินจุ้นอี้ แกหมายความว่ายังไง คิดจะใส่ร้ายฉันงั้นเหรอ?!"

ในขณะนี้เองหลงเฟยอวี่ก็พูดขึ้น "ผู้บัญชาการฮั่ว ที่คุณชายเฉินพูดเป็นความจริงทุกประการ! ลู่กวยไห่คิดจะหลอกผม คิดจะฮุบทรัพย์สินของหลงกรุ๊ป แบล็กเมล์ผมสองพันล้าน! โชคดีที่ได้คนจิตใจดีมีคุณธรรม เป็นผู้สืบทอดเซียงซานรุ่นใหม่ที่ดีงามอย่างคุณชายเฉิน เขาทนดูไม่ไหวจึงติดต่อผมลับๆแล้วคืนหนังสือรับรองหนี้ให้"

"ในฐานะที่เป็นบุคคลระดับสูงของเซียงซาน ผมรู้สึกเจ็บปวดมากที่ต้องเห็นการขู่กรรโชกแบบนี้ที่นี่!"

"ผู้บัญชาการฮั่ว ในฐานะที่คุณเป็นผู้รักษาความปลอดภัยในเซียงซาน เรื่องแบบนี้ไม่ควรปล่อยผ่านเด็ดขาด! ต้องลงโทษอย่างรุนแรงสถานเดียว!"

ลู่กวยไห่สีหน้าเปลี่ยน!

โดนเฉินจุ้นอี้หักหลัง แถมยังไม่มีหนังสือรับรองหนี้นั่นอีก เขาเสียเปรียบมากเกินไป

หวงฉีปินเพิ่งจัดการเขาก็มีข้ออ้างกับเหตุผลที่สมบูรณ์แบบ นี่เป็นเรียกว่ามีเจตนาทำร้ายร่างกายหรือเปล่า? แน่นอนว่าไม่ใช่ นี่คือการปกป้องเพื่อนและป้องกันไม่ให้เพื่อนโดนหลอกเท่านั้น

"คุณชายอ้วนคนนั้นทั้งน่าเชื่อถือ ฝีมือก็สุดยอดมาก จัดการลู่กวยไห่ได้อยู่หมัด! น่าเสียดายที่เมื่อกี้ไม่ได้ซัดมันซักทีสองที" หลงเฟยอวี่คิดในใจ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกนับถือฉีเติ่งเสียนมากขึ้น

ฮั่วตัวพูดกับหลงเฟยอวี่ "ประธานหลง เชิญคุณไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจกับผมด้วยนะครับ ช่วยอธิบายด้วยว่าโดนหลอกขู่กรรโชกยังไงบ้าง! แล้วก็คุณชายเฉิน เชิญคุณด้วยนะครับ ยังไงคุณก็เป็นพยานคนสำคัญคนหนึ่ง"

หลงเฟยอวี่และเฉินจุ้นอี้ตอบอย่างเต็มใจ "ได้ครับ!"

ลู่กวยไห่โกรธจนตัวสั่นไปหมด มองเฉินจุ้นอี้อย่างโกรธแค้น ก่อนจะตะโกนถาม "ทำไม? ทำไมแกถึงหักหลังฉัน?!"

เฉินจุ้นอี้หัวเราะ ทำไมถึงมีคำว่าทำไมเต็มไปหมด? คุณชายอ้วนคนนี้เป็นมิตรกับเฉินกรุ๊ปแห่งหนานหยาง เป็นคนที่คุณหนูใหญ่เฉินหยูให้ความสำคัญ ตระกูลเฉินจะมีใครกล้าหือกับเขา? ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้ยังทำให้เฉินกรุ๊ปจิวเวลรี่กับนายกคนใหม่สามารถเป็นพวกเดียวกันได้อีกด้วย

เมิ่งซวนถงเหมือนอยากพูดอะไร แต่สุดท้ายก็เงียบไว้ เฉินจุ้นอี้หักหลัง ซ้ำยังเป็นการหักหลังที่เจ็บแสบมาก!

ลู่กวยไห่เองก็โง่ กล้าให้คนอื่นดูแลของสำคัญอย่างหนังสือรับรองหนี้ได้ยังไง? เอาไว้กับตัวไม่ดีกว่าหรือไง? ดันไปให้คนที่หักหลังตัวเองเก็บ สุดท้ายก็กลายเป็นการขุดหลุมฝังตัวเอง

"แกทำเรื่องผิดกฎหมาย แต่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันจะยอมทำเรื่องผิดกฎหมายกับแกได้ยังไง?" เฉินจุ้นอี้เชือดนิ่มๆไปอีกดอก

ลู่กวยไห่โกรธจนแทบกระอักเลือด

ฉีเติ่งเสียนมองเฉินจุ้นอี้ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชม ไอ้หนุ่มนี่สุดยอดจริงๆ เอามาเป็นศิษย์ดีไหมนะ? แล้วก็สอนทักษะพวกนี้ให้เขาเพิ่ม? ไม่แน่ว่าถ้าอบรมเขาสักหน่อย อนาคตอาจจะได้คนช่วยทำให้บรรลุเป้าหมายเล็กๆน้อยๆได้เพิ่มขึ้น?

ฮั่วตัวโบกมือ ให้พาคนออกไป

เมิ่งซวนถงพูดกับเนี่ยชิงซาน "อาจารย์เนี่ย เราไปกินข้าวที่อื่นกันเถอะ!"

ก่อนจะหันมามองฉีเติ่งเสียน พูดพลางยิ้มเย็น "ไอ้เด็กเปรต ฉันจะรอแกที่งานชุมนุมการต่อสู้!"