Martial God Asura เทพสายฟ้าราชาสงคราม นิยาย บท 31

　　"ช่างคึกคักเหลือเกิน"

　　บรรดาสมาชิกของสกุลฉู่เพิ่งจะเข้าสู่ลานแสดงยุทธ์ไม่นาน ก็มีขบวนม้ากลุ่มใหญ่เคลื่อนเข้ามาในบริเวณงานอย่างเอิกเกริก

　　"สกุลสวี่จากตำบลหลีซู่ (ต้นสาลี่)"

　　"ทั้งสองตระกูลไม่ถูกกันนี่นา? ทำไมพวกมันยังกล้ามา ที่นี่ ในเวลาเช่นนี้?"

　　ผู้คนต่างรู้จักสกุลสวี่อย่างดี เพราะพวกมันคือกลุ่มอิทธิพลที่ตั้งตัวเป็นปรปักษ์กับสกุลฉู่มาช้านาน

　　สกุลสวี่เป็นผู้มีอิทธิพลในตำบลที่ติดกัน เพื่อช่วงชิงแหล่งทรัพยากร พวกมันจึงมีเรื่องบาดหมางกับสกุลฉู่อยู่บ่อยครั้ง หลายคนค่อนข้างมั่นใจว่าสักวันหนึ่งเรื่องราวต้องบาน ปลายจนกลายเป็นสงครามระหว่างสองตำบล

　　ในเวลาแบบนี้ สกุลสวี่พากำลังคนมามากมายขนาดนี้ ผู้คนต่างมั่นใจว่าต้องมาเพื่อก่อกวนอย่างแน่นอน

　　"สวี่เฉียง วันนี้เป็นวันสำคัญของสกุลข้า เจ้ามาทำไม?" เมื่อเห็นเช่นนั้น บุตรคนโตในรุ่นทายาทสืบทอดอำนาจของสกุลฉู่ นามว่าฉู่เหรินอี้ ซึ่งเป็นบิดาของฉู่เวย นำกำลังคนเข้า ไปขัดขวางทันที

　　"ฉู่เหรินอี้ เจ้าจะตื่นเต้นไปใย ข้าก็แค่ผ่านมานั่งชมเฉย ๆ" ชายฉกรรณ์นามสวี่เฉียงตอบอย่างไม่ยี่หระ ราวกับไม่เคยเห็นฉู่เหรินอี้ในสายตา

　　สวี่เฉียงเป็นบุตรคนโตในรุ่นทายาทสืบทอดอำนาจของสกุลสวี่ แต่สถานะของมันในตอนนี้แตกต่างจากฉู่เหรินอี้เล็กน้อยตรงที่มันถูกวางตัวเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าสกุลเป็นที่เรียบร้อย และที่สำคัญมันเป็นยอดฝีมือที่บรรลุทิพย์ยุทธ์ขั้นที่เก้าแล้วด้วย

　　ในสายตาของมัน ฉู่เหรินอี้ไม่ได้อยู่ในฐานะทัดเทียมกับมันเลยแม้แต่น้อย บุคคลเดียวที่อยู่ในฐานะเท่าเทียมกับมันในตอนนี้คือเจ้าสกุลคนปัจจุบันอย่างฉู่หยวนป้า

　　"งานชุมนุมประจำตระกูลฉู่ ไม่ต้อนรับชาวสกุลสวี่ กลับไปซะ!" ฉู่ยวนก็เข้าไปขวางเช่นกัน

　　"อะไรกัน สกุลฉู่ไม่เหลือผู้ใหญ่แล้วหรือ ถึงได้ส่งพวกเจ้ามาเจรจากับข้า" ทันใดนั้นสวี่เฉียงก็ชักสีหน้า ลมปราณระดับทิพย์ยุทธ์ขั้นที่เก้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ

　　ฉู่เหรินอี้ถึงกับขมวดคิ้ว มันรู้ดีว่าด้วยระดับทิพย์ยุทธ์ห้วงที่แปดของตนไม่อาจต่อกรกับพลังยุทธ์ของฝ่ายสวี่เฉียงได้เลย ในช่วงคับขันนี้เองฉู่ยวนเดินเข้าไปประจัญหน้าสวี่เฉียงทันที

　　"น้ำหน้าอย่างเจ้า ข้าฉู่ยวนคนเดียวก็เพียงพอ"

　　สิ้นวาจาฉู่ยวนเปล่งพลังยุทธ์ทันที พลังยุทธ์อันไร้รูปถูกขับออกมา ต้านพลังยุทธ์ของฝ่ายสวี่เฉียงออกไป และยังคืบคลานเข้าใกล้กลุ่มผู้ติดตามของสวี่เฉียงด้วย

　　สวี่เฉียงไม่ทันได้ตั้งตัว แม้สามารถฝืนต้านพลังยุทธ์ของฉู่ยวนไว้ได้ แต่เมื่อหันกลับไปมองก็พบว่าผู้ติดตามของตนถูกพลังยุทธ์ของฉู่ยวนปะทะจนเซถอยทั้งคนทั้งม้า

　　"ทิพย์ยุทธ์ห้วงที่เก้า?" สวี่เฉียงถึงกับสะท้านในใจ มันไม่คาดคิดว่าฉู่ยวนจะบรรลุทิพย์ยุทธ์ห้วงที่เก้าด้วย และยังรู้ สึกได้ว่าพลังยุทธ์ของฉู่ยวนอาจสูงกว่าตนด้วยซ้ำ

　　"ทิพย์ยุทธ์ห้วงที่เก้า นี่ขนาดทายาทลำดับที่ห้าของสกุลฉู่ยังห้วงที่เก้าเลยนะ!"

　　"ร้ายกาจจริง ๆ บรรลุห้วงที่เก้าด้วยอายุเพียงเท่านี้ เห็นทีตำแหน่งเจ้าสกุลคนต่อไปต้องเป็นมันแล้วล่ะ" ผู้มีวรยุทธ์ที่อยู่รายรอบต่างพากันทึ่งในสิ่งที่เห็น

　　แม้แต่เจ้าสกุลฉู่หยวนป้าก็ถึงกับสีหน้าเปลี่ยนไป ความชื่นชมเสี้ยวหนึ่งเผยให้เห็นในแววตา

　　"น้องห้า เจ้าบรรลุทิพย์ยุทธ์ห้วงที่เก้าตั้งแต่เมื่อไร?" ฉู่เหรินอี้ถามด้วยความตื้นตัน

　　"พี่ใหญ่ ข้าเพิ่งจะบรรลุเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง" ฉู่ยวนยิ้มตอบ มันมีความเคารพในตัวพี่ใหญ่ของตนเสมอ

　　"ดีมากเลย ในที่สุดก็มีคนบรรลุถึงห้วงนี้ เห็นทีเจ้าคือทายาทสืบทอดตำแหน่งเจ้าสกุลที่เหมาะสมที่สุดแล้ว"

　　ฉู่เหรินอี้ ตบบ่าน้องห้าของตน ชื่นชมยินดีจากใจจริง