มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1002

“เมื่อเทพแห่งสงครามโกรธ แผ่นดินจะต้องเปื้อนไปด้วยเลือด”

เทพสงครามเอกภพตะโกนลั่น พลังอันแข็งแกร่งของเขาเปล่งประกายรอบตัว ทำให้หลัวซิวสัมผัสได้ถึงความกดดันอันยิ่งใหญ่

“ฟึ่บ!”

เขาพลิกมือหยิบเอาไฟเทวสว่างออกมา อานุภาพของสมบัติของเทพมารชิ้นนี้สามารถปกป้องรอบกายเขาได้ และจะทำให้เขาสามารถต้านทานเทพสงครามเอกภพได้

หากจะพูดจริงๆ เทพสงครามเอกภพคนนี้แข็งแกร่งมากกว่าเขาในตอนที่อายุสี่สิบกว่าปีมากนัก เพราะเขามีความทรงจำและประสบการณ์ในการต่อสู้ทั้งหมดของเทพสงครามเอกภพ รวมทั้งอารมณ์ความรู้สึก

“ตะวัน จันทราและดารา ฝ่ามือดับสูญ!”

เทพสงครามเอกภพลงมืออีกครั้ง เขาใช้ตะวัน จันทราและดารา จากนั้นปล่อยพลังดับสูญออกมาทำลายท้องฟ้าจนตกอยู่ในความมืดมิด

การป้องกันของไฟเทวสว่างระเบิดออก จนดูเหมือนกำลังจะแตกสลายเต็มที

“เทพสงครามไร้คู่ต่อกร!”

เทพสงครามเอกภพตะโกนออกมาทันควัน รอบกายของเขามีแสงเทพโคจรรอบตัวร้อยจั้ง ทุกลำแสงไม่ต่างอะไรกับกระบี่ที่แหวกทำลายล้างทุกสิ่ง

“เคร้ง!”

การป้องกันของไฟเทวสว่างแตกกระจาย ไฟที่ลุกโชนอยู่ตรงไส้ตะเกียงอ่อนลง โคมไฟมืดสลัวจนริบหรี่

เทพสงครามเอกภพน่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง ด้วยระดับการฝึกตนระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ เกือบทำลายสมบัติของเทพมารจนดับสลายไปแล้ว

แม้แต่มหาจักรพรรดิยุทธ์แต่งตั้งแห่งโลกแสงดาว หากต้องมาเผชิญหน้ากับเทพสงครามเอกภพในระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปลายก็อาจจะกลายเป็นผู้ไร้ความสามารถไปได้โดยยังไม่ทันต่อสู้เลยด้วยซ้ำ

“พลังแปรเสวียนเทียน!”

หลัวซิวเงยหน้าขึ้นแผดเสียง พลังรอบกายของเขาเพิ่มขึ้นถึงยี่สิบสี่ระดับ มือของเขากุมหอกยุทธ์มังกรดำเอาไว้ พลังการต่อสู้ของเขายกระดับขึ้นจนถึงขั้นสูง