เขาถือว่าเป็นคนที่มีโชคชะตาที่ดียิ่งนัก ฝึกตนเพียงแค่ไม่ถึงสี่สิบปีเท่านั้นแต่กลับมีพลังยุทธ์ถึงขั้นจักรพรรดิยุทธ์แต่งตั้ง ราวกับว่าเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเทพนิยายที่ยากที่จะทำให้ใครรู้สึกเชื่อได้
รัศมีของเขาบดบังเด็กหนุ่มในรุ่นเดียวกันทั้งหมด ถึงขั้นเรียกได้ว่าอัจฉริยะอย่างซิงหลิงที่หมื่นปีจะหาได้สักคน ยังไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับเขาได้ด้วยซ้ำ
ผู้เป็นอัจฉริยะเช่นเขาควรจะเป็นคนที่ทุกแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างพากันแย่งตัว แต่เนื่องด้วยการตามสังหารในอดีต ทำให้ทั้งหมดเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
แดนศักดิ์สิทธิ์ทุกแดนที่เคยมีความแค้นกับหลัวซิวต่างหวาดกลัวในศักยภาพของเขา เนื่องจากพรสวรรค์ของเขาหากเติบโตขึ้นจะต้องเป็นผู้ที่ไร้คู่แข่งทั่วหล้าแห่งนี้ แดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ทั้งสี่จะต้องถูกเขากดขี่จะโงหัวไม่ขึ้น
โชคดีที่เรื่องราวดีๆ มักไม่ได้อยู่ตลอดไป ครั้งหนึ่งระหว่างที่หลัวซิวไปสำรวจแดนปริศนาเขาได้หายตัวไป หลังจากที่ข่าวการตายของเขาแพร่ออกไป ทุกกองกำลังต่างเข้ามาบุกล้อมโจมตีไท่เสวียนเพราะต้องการที่จะกำจัดร่องรอยทุกอย่างของเขาที่หลงเหลืออยู่ให้หมด เพราะไม่ต้องการให้เกิดเรื่องราวที่ไม่อาจควบคุมได้เช่นนี้
แต่ความหวังของทุกกองกำลังก็ดับสลายไปอีกครั้ง หลัวซิวยังไม่ตาย เขากลับมาในช่วงเวลาที่สำคัญอย่างยิ่ง ราวกับมัจจุราชที่สามารถสังหารคนนับพันคนในช่วงเวลาพริบตาเดียว
แดนศักดิ์สิทธิ์ที่เข้าร่วมโจมตีแดนตำหนักจื่อไท่เสวียนคราวนี้มีทั้งหมดสิบสามแดน ในบรรดานี้มีแดนศักดิ์สิทธิ์พื้นนภา สำนักฟ้าดิน แดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือด แดนศักดิ์สิทธิ์ญาณ เขาชะตาเทพ และแดนศักดิ์สิทธิ์กระบี้ล้ำ โดยทุกแดนมีมหาจักรพรรดิยุทธ์อย่างน้อยหนึ่งคนลงมือโจมตีด้วยตนเอง บวกกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ของเผ่าหงส์อีกคนหนึ่ง รวมกันแล้วก็จะมีมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งหมดหกคน
ทว่าอารมณ์ของผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งหกคนนี้กลับไม่สามารถอยู่ในความสงบได้อีก โดยเฉพาะมหาจักรพรรดิยุทธ์ของเผ่าหงส์ ในตอนนั้นเขาเป็นคนเห็นเองว่าพลังการต่อสู้ของหลัวซิวพ่ายแพ้ให้กับผู้อาวุโสของเผ่าหงส์ที่มีพลังเทียบเท่ากับเทพมาร
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่า หลัวซิวก็เป็นผู้แข็งแกร่งในระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์แต่งตั้ง และไม่ใช่บุคคลที่มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นปฐมภูมิอย่างพวกเขาทั้งหกคนจะรับมือได้
หลังจากที่เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ได้รับยาแล้ว หลัวซิวก็ใช้พลังแห่งกฎการเวียนว่ายตายเกิดแทรกซึมเข้าไปในร่างของสตรีทั้งสอง บาดแผลจึงดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ทุกท่านอยากตายกันแบบไหนหรือ”
หลัวซิวหันไปมองคนอีกหลายพันชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก น้ำเสียงของเขาทุ้มลึกเย็นยะเยือก ทำให้ทุกคนรู้สึกราวกับหัวใจโดนแช่แข็ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...