มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1065

“ใช่แล้ว ช่าจื่อเยียน ทางที่ดีเจ้าเอาสมบัติชิ้นนั้นออกมาเสีย ไม่ใช่นั้นเมื่อรายงายให้เบื้องบนรู้ สำนักเทียนช่าเบื้องหลังเจ้าก็มีความเป็นไปได้ที่จะถูกร่างแหไปด้วย!”

“สามหาว! พวกเจ้ามีหลักฐานอะไร?” ซุ๋นซินเหลียนตะโกนด้วยความโกรธ

“หลักฐาน? นี่ยังจำเป็นต้องมีหลักฐานอีกหรือ? เทพปีศาจสยบนภากับเทวมังกรเขาทองต่างก็ตายไปแล้ว มีเพียงแค่นางเท่านั้นที่รอดออกมาได้ สมบัติก็สูญหายไปด้วย นอกจากนางแล้ว ยังจะไปตกอยู่ในมือใครได้อีก?”

“วันนี้หากไม่มอบสมบัติออกมา พวกเจ้าไม่ว่าใครก็อย่าคิดที่จะออกไปจากที่นี่!” เทพมารทุกคนของเผ่าพันธุ์มารต่างก็พากันหัวเสียขึ้นมา

“ปากดีเสียเหลือเกิน ข้าจะรอดูว่าใครหน้าไหนที่จะทำเช่นนั้นได้!” ซุ๋นหวู่หยาพูดเสียงเย็น กฎพลังเทพปรากฏขึ้นด้านหลังร่างของเขา

ข้อพิพาทของเทพมาร หลัวซิวไม่สามารถพูดอะไรได้อยู่แล้ว อีกทั้งในเวลานี้ เขาก็ไม่สามารถเอาเรื่องที่ตนได้รับใจแห่งศุภรพูดออกไปได้

เขานั่งขัดสมาธิอยู่หลังเทพมารอสูรเหยี่ยวทอง หมุนเวียนวิชาวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ฟื้นฟูบาดแผลที่เทพมารอสูรสิงห์ทองทิ้งเอาไว้ตอนที่ต่อสู้กัน

เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ หากไม่มีลูกแก้วความเป็นตายและตำหนักจื่อเซียวค่อยคุ้มกันตัวหยั่งรู้ เช่นนั้นการโจมตีของมหาพระแสงทองก็เพียงพอที่จะทำให้เขากลายเป็นเถ้าธุลี

แต่ก็เพราะโชคร้ายจึงได้รับโชคดี ผู้เป็นอมตะถูกกระตุ้น เขาพลิกมือหยิบแก้วเทวสองสามชิ้นที่ได้รับมาจากโซนแดนปริศนา ดูดซับพลังบริสุทธิ์ที่อยู่ภายใน ออกมาใช้เพื่อยกระดับผลการฝึกตน

ผ่านไปไม่นาน เขาก็สัมผัสได้ถึงผลการฝึกตนของตนได้บรรลุถึงขีดจำกัดแล้ว มีความเป็นไปได้ที่จะสามารถบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ได้ตลอดเวลา

เมื่อเทียบร่างเนื้อกับผลการฝึกตน ด้วยตัวสำนึกของเขาดูดซับพลังงานที่แฝงอยู่ในช่องจิตอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นจึงได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ในวันนี้ได้บรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นหกแล้ว ไม่นานก็จะบรรลุถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลาย

โดยไม่คาดคิด หลัวซิวสามารถรับรู้ได้ถึงพลังแห่งสวรรค์ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ ตรึงตัวเขาเอาไว้