มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1105

หลัวซิวลอยขึ้นไปข้างหน้าแล้วบินไปข้างหน้า ในขณะนี้ ท้องฟ้าเหนือเขามังกรบินถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยมือคู่ใหญ่และร่างสูงตระหง่านสูงใหญ่ปรากฏขึ้น พร้อมกับปราณแข็งแกร่งลึกลับของเทพมาร

บนยอดเขามังกรบินระฆังสีทองขนาดใหญ่ลอยอยู่ ในขณะที่เทพมารเหล่านี้ปรากฏขึ้น ระฆังก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว

“เขามังกรบินรับมารของสำนักเทียนช่าควรจะทำลาย!”

มีเทพมารอยู่สามตนกลางอากาศ หนึ่งในเทพมารกล่าวอย่างเฉยเมย ยกมือขึ้น แล้วทุบระฆังขนาดใหญ่ของเขามังกรบินให้เป็นผง

“โครม!”

ระฆังขนาดใหญ่นี้เป็นสมบัติวิเศษระดับมหาจักรพรรดิ หลังจากถูกฝ่ามือทุบก็เกิดเสียงระฆังดัง แล้วคลื่นเสียงก็เหมือนกับกลายเป็นสิ่งจับต้องได้ ทันใดนั้น หมอกโลหิตผลิบานบนเขามังกรบินไม่รู้ว่ามีศิษย์กี่คนที่ถูกเสียงกระแทกตายไปทันที

เมื่อหลัวซิวเห็นฉากนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก กฎปริภูมิทำงานเต็มกำลัง ปีกเทพดาราไร้มลทินกางออกจากด้านหลัง พุ่งไปที่เขามังกรบินด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

“พรึบ!”

ร่างหนึ่งผุดขึ้นจากฟากฟ้าและบินสู่ท้องฟ้าอันไกลโพ้น เป็นชายชราที่มีเคราและผมสีขาว อุ้มเด็กอายุเจ็ดแปดขวบไว้ในอ้อมแขนของเขา

ในเวลานี้ สีหน้าของเด็กเต็มไปด้วยความกลัวและความแค้น เพราะเขารู้ดีว่าคนเหล่านี้ที่ปรากฏตัวอยู่บนท้องฟ้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเขา

สำนักเทียนช่าถูกทำลาย แม้แต่เด็กอายุเจ็ดแปดขวบก็ไม่ไว้ชีวิต จิตใจเย็นชาของมนุษย์นั้นชัดเจนมาก

“พวกเจ้าทำลายเขามังกรบินข้าจะกำจัดมารที่รอดมาได้นี้เอง” เทพมารในชุดยาวสีดำกล่าวอย่างเย็นชา

เห็นเพียงร่างกายเขาเคลื่อนไหวแล้วไล่ตามชายชราที่บินออกไปด้วยความเร็วที่เร็วกว่า ตัวสำนึกผู้แข็งแกร่งเทพมารได้ล็อคอีกฝ่ายไว้แน่น ไม่ว่าจะหนีไปไหนก็ไม่มีประโยชน์

“ตาย!”

ทันทีที่ความคิดของเทพมารนี้เคลื่อนไหว ความคิดอันศักดิ์สิทธิ์ก็แผ่ขยายออกไปหลายพันลี้ ราวกับดาบที่แหลมคม ฟันเข้าใส่ชายชราที่บินอยู่