มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1179

โลกเสวียนเทียนเวิ้งว้างไกลโพ้น ปีหนึ่งมีอัจฉริยะผู้มากพรสวรรค์ถือกำเนิดขึ้นไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ในขณะเดียวกันทุก ๆ ปีก็มีอัจฉริยะเสียชีวิตไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่เช่นกัน

เส้นทางแห่งการฝึกยุทธ์ ยาก! ยากกว่าการเดินขึ้นสวรรค์!

ในจักรวาลสรรพโลกนี้มีอัจฉริยะนับไม่ถ้วน แต่สุดท้ายผู้ที่สามารถไต่ขึ้นจุดสูงสุดของการฝึกยุทธ์และมองสรรพสิ่งทั้งหลายในโลกลงมาจากที่สูงได้นั้น กลับมีเพียงส่วนน้อยเท่านั้น 

“หลิงเฟิงตายไปแล้ว ตำแหน่งศิษย์พี่ใหญ่จึงว่าง และต้องเลือกจากพวกเจ้าทั้งสาม”

ซุ๋นหวู่หยากวาดตามองดูหลัวซิวทั้งสามคนพลางเอ่ยปากพูดอย่างไม่รีบไม่ร้อน

ผู้อาวุโสทุกคนในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินล้วนครอบครองเขาทิพย์ในเขตศูนย์กลางหนึ่งลูก เพื่อใช้ในการรับศิษย์และถ่ายทอดวิชาให้แก่ศิษย์ของตน

เขาทิพย์ทุกลูกของผู้อาวุโสก็มีศิษย์พี่ใหญ่เพียงผู้เดียวเท่านั้น เรียกได้ว่าศิษย์พี่ใหญ่เป็นลูกศิษย์ที่ยอดเยี่ยมมากที่สุดในเขาทิพย์นั้น

ชื่อเสียงของศิษย์พี่ใหญ่ไม่ได้ฟังดูไพเราะอย่างเดียวเท่านั้น การได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่จะได้รับผลประโยชน์อยู่บ้าง ซึ่งนั่นก็คือสามารถได้รับการถ่ายทอดพลังอมตะหนึ่งจากผู้อาวุโสที่เป็นอาจารย์ของตน

ศิษย์ทั่วไป ถึงแม้จะเป็นคนในสายเลือดเดียวกันกับเจ้าศักดิ์สิทธิ์ ก็เลือกได้แค่เหล่าพลังอมตะที่ระดับทั่วไปที่สุด  

มีเพียงผู้อาวุโสที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพมาร ถึงจะมีสิทธิ์ฝึกพลังอมตะที่ระดับสูงกว่านั้นหน่อย

หากแบ่งระดับของพลังอมตะเทพฟ้าออกเป็นระดับบนกลางล่างละก็ เช่นนั้นพลังอมตะที่ศิษย์ใจกลางจะได้ฝึกคือระดับล่าง ส่วนผู้อาวุโสเทพมารมีสิทธิ์ฝึกพลังอมตะระดับกลาง 

ซึ่งเช่นนี้ก็หมายความว่าการได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่ในเขาทิพย์ของผู้อาวุโส ก็จะมีสิทธิ์ฝึกพลังอมตะเทพฟ้าระดับกลาง!

ถึงแม้ระดับของมันจะเพิ่มขึ้นมาแค่ระดับเดียว แต่อานุภาพที่เพิ่มขึ้นกลับเป็นสิ่งที่ต่างกรรมต่างวาระเปรียบเทียบไม่ได้