มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1182

นางใช้ตัวสำนึกสะกิดตัวต้องห้ามทำให้ถังหยุนที่กำลังฝึกตนปิดขังอยู่ตกใจตื่น หลังจากที่ทำการซักถามแล้วพบว่าหลัวซิวพาเสี่ยวเจียงหมิงออกไปแล้ว 

นี่จึงทำให้สีหน้าของซุ๋นซินเหลียนเปลี่ยนไปจนถอดสี มีผู้แข็งแกร่งในสำนักเซียนไร้เจตสิกวนเวียนอยู่บริเวณรอบ ๆ สำนักศักดิ์สิทธิ์ ทันทีที่เสี่ยวเจียงหมิงออกไปข้างนอก หากถูกคนในสำนักเซียนไร้เจตสิกหมายตาไว้ละก็ เขาต้องตกอยู่ในภายร้ายแน่นอน!

นางหกระเหินลอยขึ้นฟ้าในทันที บินออกไปจากสำนักเขาสำนักศักดิ์สิทธิ์ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด

“หวังว่าจะยังไม่สายเกินไปนะ……”

หลังจากที่ซุ๋นซินเหลียนบินออกไปจากสำนักเขาของสำนักศักดิ์สิทธิ์หลายหมื่นไมล์แล้ว มือใหญ่ที่มีแสงสีทองเปล่งประกายก็ร่วงลงมาจากฟ้าอย่างฉับพลัน ครอบคลุมพื้นที่กว้างใหญ่มาก แผ่คลุมลงมาทางศีรษะนาง 

“ซุ๋นซินเหลียน วันนี้ไอ้เดรัจฉานนั่นต้องได้ตายอย่างแน่นอน เจ้าอย่าได้คิดเพ้อเจ้อไปช่วยมัน!”เสียงอันน่าเกรงขามดังสะเทือนเลื่อนลั่นมาจากก้อนเมฆ 

ซุ๋นซินเหลียนตกใจหนักมาก เมื่อดูจากอำนาจบารมีของผู้ที่ลงมือโจมตีนาง เห็นได้ชัดเจนเลยว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้แข็งแกร่งเทพมารช่วงปลายที่ไม่ด้อยไปกว่านาง

เห็นเพียงนางเริ่มทำมือเพื่อร่ายพลังตราประทับ ลำแสงสีทองพุ่งทะยานขึ้นฟ้า กลายเป็นปราณกระบี่ วิชาที่นางฝึกเมื่อเริ่มย่างกรายลงบนเส้นทางแห่งการฝึกยุทธ์คือวิชาค่ายกล ปราณกระบี่ดังกล่าวมิใช่พลังอมตะ แต่เป็นปราณกระบี่ที่เกิดขึ้นโดยการรวมกันของค่ายกลและสัญลักษณ์ ซึ่งเทียบเท่ากับค่ายกลโจมตีหนึ่งค่าย  

ตู้มม!

มือใหญ่ที่มีแสงสีทองเปล่งประกายนั่นปะทะกับปราณกระบี่ ท้องฟ้าที่ว่างเปล่าสั่นสะเทือนจนเสียงดังครั่นครืน ปราณกระบี่แตกสลาย และด้านบนมือใหญ่แสงทองนั่นก็มีรอยเลือดปรากฏเช่นกัน

อานุภาพที่ผู้แข็งแกร่งเทพมารทั้งสองคนปะทะกันเรียกได้ว่าใหญ่โตมโหฬารมาก หลัวซิวที่อยู่ห่างออกไปไกลหลายหมื่นไมล์ก็สัมผัสได้เช่นกัน เขาจึงหันหน้ากลับมามอง 

“เหตุใดระหว่างทางมาถึงมีเทพมารประมือกัน?”

เขาขมวดคิ้ว เนื่องจากเขาสัมผัสได้ว่าทิศทางของคลื่นพลังที่ส่งมา เป็นจุดที่ตัวเองเพิ่งเดินทางผ่าน

“วันนี้กากแดนของสำนักเทียนช่าจะถูกขจัดอย่างสิ้นซากแล้ว!”

ทันใดนั้นเอง อากาศเหนือศีรษะที่ว่างเปล่าก็เปิดออก มีมือใหญ่ยื่นลงมาจากด้านบน จับลงมาด้านล่าง หวังจะบีบมังกรทองรวมไปถึงมนุษย์อีกสองคนที่ยืนอยู่ด้านบนให้ตายไปพร้อมกัน