สรุปตอน บทที่ 1208 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
ตอน บทที่ 1208 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“จ้าวศักดิ์สิทธิ์เฟิงมีเรื่องอะไรหรือ?”ช่าจื่อเยียนถามอย่างเย็นชา
“เจ้ายังโทษโกรธข้าอยู่อีกหรือ?”เฟิ่งหวูซินถอนหายใจ“เวลานั้นข้าใจจดใจจ่ออยู่กับการฝึกตนอย่างเดียว อยากก้าวขึ้นไปในแดนที่สูงยิ่งขึ้นบนเส้นทางการฝึกยุทธ์…..”
เฟิ่งหวูซินยังไม่ทันพูดจบ กลับถูกช่าจื่อเยียนตัดบทไปโดยตรง“เหตุใดจ้าวศักดิ์สิทธิ์เฟิงจึงพูดเรื่องเหล่านี้กับข้า? จื่อเยียนไม่เข้าใจว่าท่านกำลังพูดอะไรอยู่”
“เรื่องที่เกิดขึ้นครานั้นมันผ่านไปสามหมื่นปีแล้ว ข้าลืมมันไปตั้งนานแล้ว”
น้ำเสียงของช่าจื่อเยียนเย็นชามาก ๆ นางหันหน้าและเดินออกไปจากห้องพักโดยตรง
……
ภายใต้การคุ้มกันของผู้แข็งแกร่งระดับเจ้านภาทั้งสองอย่างเจ้าเมืองแก้วเทวและเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน พวกหลัวซิวย้อนกลับไปถึงสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินอย่างปลอดภัย
เขาสังหารเทียนหวูเชวตายบนแท่นประลองความเป็นความตาย กระโดดขึ้นมาเป็นอันดับ 1 ของคนรุ่นใหม่ ถูกปฏิบัติดีเป็นพิเศษจากระดับสูงของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน
เจ้าเมืองเทวตงฟางเทียนโหยวไม่ชอบพฤติกรรมที่จองหองเผด็จการของสำนักไร้เจตสิกมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เขาจึงชื่นชมที่หลัวซิวสังหารเทียนหวูเชวมาก ๆ เขาถึงกับนำพลังอมตะที่ตนคิดค้นสร้างขึ้นมาถ่ายทอดให้แก่หลัวซิวอย่างไม่ตระหนี่ขี้เหนียว
หลัวซิวไม่สนใจพลังอมตะระดับเทพฟ้าเลย แต่กลับให้ความสำคัญกับความรู้สึกดี ๆ ที่ผู้แข็งแกร่งระดับเจ้านภามอบให้มาก ถึงอย่างไรศักยภาพในปัจจุบันของเขาก็ค่อนข้างต่ำ การที่มีสัมพันธไมตรีต่อเจ้านภาคนหนึ่งนั้นก็มีประโยชน์ต่อเขาอยู่
“เจ้าศักดิ์สิทธิ์ ศิษย์อยากโปรดกรุณาเรื่องหนึ่งขอรับ หวังว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์จะช่วยเหลือข้าได้”หลัวซิวพูดกับเฟิ่งหวูซิน
“โอ๊ะ? เจ้าว่ามาสิ”เฟิ่งหวูซินพยักหน้า
จากพิภพต่ำมาพิภพกลาง เป็นการก้าวข้ามเขตแดนขึ้นมาหนึ่งระดับ ไม่สามารถใช้โลกทรรศในพิภพต่ำมาเปรียบเทียบสถานภาพของโลกเสวียนเทียน
ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่หากบอกว่านี่เป็นการพึ่งพาอาศัยผู้อื่น นี่เป็นวิธีการเอาตัวรอดอย่างหนึ่งมากกว่า จำนวนคนที่ดิ้นรนอย่างลำบากเพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไปในโลกใบนี้มีเยอะมากจนนับไม่ถ้วน
หลัวซิวไม่ใช่คนที่แนวคิดคร่ำครึโบราณ ขอเพียงสามารถทำให้สำนักไท่เสวียนคงอยู่และมีการถ่ายทอดสืบสานต่อไปนาน ๆ ถึงแม้จะพึ่งพาอาศัยสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินชั่วคราวแล้วอย่างไร?
ให้เวลาเขาอีกหน่อย รอผลการฝึกตนของเขาบรรลุถึงแดนเทพฟ้าเมื่อไหร่ เมื่อนั้นสำนักไท่เสวียนก็ไม่ต้องพึ่งพากำลังอำนาจของผู้อื่นเพื่ออยู่รอดต่อไป
มีการอนุญาตจากเฟิ่งหวูซิน หลัวซิวจึงรีบไปยังส่วนลึกในสำนักเขาของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน ที่นี่มีเขาทิพย์อยู่เยอะมาก ๆ ปราณทิพย์ฟ้าดินยิ่งเข้มข้นมากด้วย มากกว่านั้นคือประสิทธิผลของการฝึกตนดีกว่าการฝึกที่แดนตำหนักจื่อหลายเท่ามาก
สุดท้ายเขาได้เลือกบริเวณที่มีภูเขาล้อมรอบหลายลูกที่หนึ่ง ที่แห่งนี้มียอดเขาทั้งหมดแปดลูกรายล้อมอยู่รอบ ๆ เขาทิพย์ที่อยู่ตรงกลางเป็นเขาที่สูงที่สุด ซึ่งสามารถนำมันมาเป็นยอดเขาหลักของสำนักไท่เสวียนได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...