มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1225

เกี่ยวกับเรื่องนี้ เฟิ่งหวูซินไม่ได้ถามต่อ ซึ่งทำให้หลัวซิวโล่งใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม หลัวซิวสังเกตว่ ซุ๋นหวู่หยามองมาที่เขาด้วยความสงสัยและการคาดเดา

แบบนี้ทำให้ใจของหลัวซิวขรึมลงเล็กน้อย เขาแอบคิดในใจว่าเขาได้เผยบางสิ่งออกมาเลยถูกถูกสงสัยหรือ?

ความคิดทุกอย่างแวบเข้ามาในสมอง หลัวซิวก็พบปัญหาบางอย่าง นั่นคือความแข็งแกร่งของเขาสะดุดตาเกินไป

“ไม่สามารถอยู่โลกเสวียนเทียนได้อีกแล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าคนของสำนักเซียนไร้เจตสิกจะทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อฆ่าข้า เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะฝึกฝนอยู่ในสำนักเป็นเวลานาน มีเพียงการออกไปฝึกฝนภายนอกเท่านั้นที่จะสามารถบรรลุแดนไปได้อย่างต่อเนื่อง ก้ามไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ”

“และยิ่งข้าอยู่ที่นี่นานเท่าไร โอกาสที่จะเปิดเผยความลับก็ยิ่งมากขึ้น โดยเฉพาะความลับของสำนักเต๋าเสวียนเทียนและใจแห่งศุภร ทันทีที่ถูกเปิดเผย โลกนี้ก็จะไม่มีที่สำหรับข้าอีกต่อไป”

ความคิดเหล่านี้ดูเหมือนจะมากมาย แต่สำหรับผู้เชี่ยวชาญห้วงยุทธ์ที่มาถึงแดนอย่างหลัวซิว เป็นเพียงความคิดที่ผุดขึ้นมาแล้วหายวับไปเท่านั้น

เขามองขึ้นไปที่เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน เฟิ่งหวูซินพร้อมกล่าวว่า “การปิดกั้นฝึกฝนระยะยาวโดยไม่มีการออกไปพบกับปัญหาแล้วผ่านอุปสรรคใดๆนั้นไร้ประโยชน์สำหรับผลฝึกตน ข้าต้องการไปต่างพิภพเพื่อฝึกฝน ไม่รู้ว่าเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์มีวิธีหรือไม่?”

“ไปฝึกฝนต่างพิภพ?”

เฟิ่งหวูซินตกใจเล็กน้อย จ้องไปที่หลัวซิวด้วยความประหลาดใจ “เจ้ารู้ไหมว่าการไปฝึกฝนต่างพิภพ อันตรายแค่ไหน?”

“พิภพทั้งสองถูกแยกออกจากกัน หากเจ้าพบกับอันตรายใด ๆ ไม่มีใครสามารถช่วยเจ้าได้”