มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 123

หลัวซิวก็รีบยกมือคำนับพูดว่า “กระผมอยู่ข้างนอกเสียคุ้นเคยแล้วครับ ไม่ชอบอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของสำนัก ขอให้ผู้อาวุโสเห็นใจด้วย”

คำพูดนี้ของเขา ถือว่าอ้อมค้อมมากแล้ว แสดงออกชัดเจนว่าเขาไม่อยากตามไปอยู่ในสำนักเหลยหวู่ด้วย ถ้าหากเขาพูดไปแบบนี้แล้ว เล่อเผิงเฉิงก็ยังจะพาตัวเขาไปให้ได้ล่ะก็ ก็คงจะมีใจคิดเป็นอื่นอย่างแน่นอน

แต่ว่า ที่หลัวซิวพูดไปแบบนี้ เหมือนจะฉลาด แต่ก็ยังด้อยอยู่มาก เขาไม่ยากเข้าร่วมสำนักเหลยหวู่มากเท่าไร เล่อเผิงเฉิงก็ยิ่งคิดว่าบนตัวเขามีความลับมากขึ้นไปอีก ที่ไม่อยากเข้าร่วม ก็เพราะกลัวจะเปิดเผยความลับในตัวออกมา

“ฮ่าๆ ไม่อยากเข้าร่วมสำนักเหลยหวู่ ผมก็ไม่บังคับ คุณปกป้องหลานเมิ่งเหยามาจนถึงเขตการปกครองโตว้ไห่ ผมก็สมควรแสดงความขอบคุณเสียหน่อย งั้นของสิ่งนี้ ก็ให้เป็นการตอบแทนก็แล้วกัน”

ขณะพูด เล่อเผิงเฉิงก็หยิบยันต์หยกออกมาหนึ่งกัน “นี่คือยันต์หยกที่มีค่ายกลขั้น4 ได้กระตุ้นจนสามารถเผยการโจมตีของปรมาจารย์ฝึกจิตได้แล้ว”

ยันต์หยกอันนี้มีค่าควรเมือง จอมยุทธ์ชี่ไห่ทุกคนล้วนอยากได้ หลัวซิวแกล้งสงสัย และแกล้งทำเป็นตื่นเต้น แล้วก็รับเอามา

เล่อเผิงเฉิงยิ้มพยักหน้า “ตอนนี้พวกเธอกลับเข้าเมืองไปกับอาก่อน มีอาอยู่ด้วย ตระกูลเยี่ยนและตระกูลต้วนไม่กล้าทำอะไรแน่”

3คนอยู่บนเส้นทางกลับไป เล่อเผิงเฉิงก็จะแอบสอบถามข้อมูลของหลัวซิวจากลู่เมิ่งเหยาบ่อยๆ

เพราะว่าเล่อเผิงเฉิงเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายกับพ่อตนเอง ลู่เมิ่งเหยาก็ไม่มีใจคิดจะระวังตัว ก็เลยบอกสิ่งที่รู้ออกไปจนหมด

ภายในเวลาสั้นๆ ไม่ถึงปี ตั้งแต่ระดับกลั่นร่างขั้น2จนถึงชี่ไห่ขั้น6 และยังมีพลังเทียบเท่าจอมยุทธ์พรสวรรค์ขั้น4อีกอย่างนั้นหรือ?

หลัวซิวก็กังวลในใจ รู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ตอนแรกตนเองไม่ได้บอกกับลู่เมิ่งเหยาไว้ก่อน ว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับคนอื่น

“หลานสาวเมิ่งเหยา อาการโรคชีพจรขาดธาตุไฟของเธอหายดีแล้วใช่ไหม?” เล่อเผิงเฉิงกับลู่เฟยเฉินเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายกันมา ก็เลยรู้ว่าก่อนหน้านี้ลู่เมิ่งเหยามีอาการโรคชีพจรขาดธาตุไฟ

“ใช่ค่ะ ก็ได้หลัวซิวช่วยเหลือ เขาช่วยรักษาฉันให้หายค่ะ” ลู่เมิ่งเหยายิ้มตอบกลับไป โดยไม่รู้ว่ายิ่งเธอพูดมากเท่าไร หลัวซิวก็อันตรายมากเท่านั้น

ที่เธอเล่าเรื่องของหลัวซิวให้กับเล่อเผิงเฉิงนั้น ก็เพราะหวังว่าสำนักเหลยหวู่จะสนใจในตัวหลัวซิว เพียงแต่ว่าหลัวซิวไม่อยากเข้าร่วมสำนักเหลยหวู่ นี่จึงทำให้เธอรู้สึกเสียใจ

เธอรู้ดีว่า ถ้าจอมยุทธ์คนหนึ่งไม่มีสำนักค่อยสนับสนุน ก็จะประสบผลสำเร็จได้ยาก อนาคตเธออยากจะแก้แค้นให้กับลู่เฟยเฉิน ก็เลยได้แต่เลือกเข้าร่วมกับสำนักเหลยหวู่

เธอก็รู้อีกว่า ถ้าครั้งนี้แยกกับหลัวซิวแล้ว ทั้งสองคนก็คงจะแยกทางกันไปจริงๆ แล้ว

ไม่แปลก นี่มันเป็นการเลือกอีกครั้ง ครั้งก่อนเธอเลือกพ่อตนเอง เลยออกไปจากหลัวซิว แต่งงานกับโกวจินชวน ถ้าไม่ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้น ทุกอย่างมันก็จะกลายเป็นจริงไปหมดแล้ว

แต่ครั้งนี้ เธอก็ต้องเลือกที่จะเข้าร่วมกับสำนักเหลยหวู่อีกครั้ง จะต้องแยกทางกับหลัวซิวอีกครั้ง

หลังจากนั้นครึ่งวัน ทั้ง3คนก็เดินทางมาถึงเมืองโจว๋ซิง

ตอนที่ยังไม่เข้าเมือง ตระกูลเยี่ยนและตระกูลต้วนก็ได้ข่าวคราวแล้ว แต่ก็ไม่ได้โผล่หน้าออกมา เห็นได้ชัดว่ารู้จักตัวตนของเล่อเผิงเฉิงดี

“พวกเธอไปฆ่าเยี่ยนชิว ลูกชายคนเดียวของเจ้าตระกูลเยี่ยน คงจะมีทางเดียวก็คือ เข้าร่วมสำนักเหลยหวู่ ตระกูลเยี่ยนถึงจะไม่กล้าทำอะไรคุณ” เล่อเผิงเฉิงยิ้มพูดออกมา

หลัวซิวก็ฟังความหมายที่พูดออกได้ แต่ว่าเขาไม่อยากเข้าร่วมสำนักเหลยหวู่ ดังนั้นก็เลยแกล้งทำเป็นฟังไม่เข้าใจ

“หลัวซิว นายก็เข้าไปที่สำนักเหลยหวู่กับฉันเลยก็แล้วกัน นายอยู่ข้างนอกคนเดียวไม่มีสำนักคอยเป็นที่พักพิงให้ ยากจะฝึกฝนได้” ลู่เมิ่งเหยาพูดโน้มน้าว