มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 124

ที่กึ่งกลางของห้อง มีโต๊ะตัวหนึ่ง ชายวัยกลางคนชุดสีเทานั่งอยู่ที่นั่น

หลัวซิวหยิบตรานักล่าอสูรของตนเองยื่นออกไป ชายวัยกลางคนชุดสีเทาก็ใช้อุปกรณ์ค่ายกลอ่านข้อมูลบนตรานั้น

“คุณเป็นสมาชิกขั้นเหลืองระดับล่างขององค์กร ภายในอำนาจ สามารถหาข้อมูลได้โดยไม่ต้องมีค่าใช้จ่าย คุณต้องการรู้เรื่องอะไร?” ชายชุดเทายิ้มถาม ท่าทางเป็นมิตร

สมาชิกถายในขององค์กรนักล่ายุทธ์ แยกเป็นสมาชิกพรสวรรค์และสมาชิกภายนอก หนึ่งในนี้ ตำแหน่งของสมาชิกพรสวรรค์จะสูงกว่าสมาชิกภายนอก พนักงานบริการในองค์กร ส่วนใหญ่ก็จะเป็นสมาชิกภายนอก ส่วนมากจะบริการพื้นฐานต่างๆ ให้กับสมาชิกพรสวรรค์

พอหลัวซิวบอกความประสงค์ไป ชายชุดเทาก็ไปเอาข้อมูลออกมา หลัวซิวหาข้อมูลเกี่ยวกับป้ายบัญชาการเหลยหวู่ก่อน พบว่าเหมือนกับที่เล่อเผิงเฉิงบอกไว้ คนที่มีป้ายบัญชาการเหลยหวู่ สามารถร้องขอต่อสำนักเหลยหวู่ได้หนึ่งเรื่อง ลู่เมิ่งเหยาอาศัยป้ายบัญชาการเหลยหวู่นี้ ไม่เพียงจะได้เป็นศิษย์ใจกลางของสำนักเหลยหวู่ บวกกับพรสวรรค์ของเธอ จะต้องได้รับการชุบเลี้ยงเป็นอย่างดีแน่นอน

อีกอย่าง ท่าทางของเล่อเผิงเฉิงที่ปฏิบัติต่อลู่เมิ่งเหยาก็ดูจริงใจ เธอเข้าร่วมกับสำนักเหลยหวู่ คงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

จากนั้นหลัวซิวก็เอาข้อมูลที่ตนเองได้มาจากการไปฆ่าอสูรการที่เทือกเขากวนเหลยออกมา แล้วขายให้กับองค์กรเพื่อแลกกับหินพลังจิต หนึ่งในนี้รวมถึงข้อมูลของอสูรงูปีกเขียวด้วย

ส่วนข้อมูลของท่าเสือสองหัวเขมือบลึก หลัวซิวก็ยังไม่ได้เอาออกมา เพราะมันเป็นถึงอสูรกายที่มีพลังเทียบเท่าราชายุทธ์ขั้น5เลย ถ้าจอมยุทธ์แดนชี่ไห่เล็กๆ อย่างเขา หยิบออกมาขาย มันก็จะดูโจ่งแจ้งเกินไป

สำหรับหลัวซิวในตอนนี้แล้วนั้น เขาไม่ขาดทรัพยากรในการฝึกตน ดังนั้นก็เลยไม่จำเป็นต้องเสี่ยงอันตรายจนเกิดเป็นจุดสนใจ

ถ้าหากว่าสักวันได้เลื่อนถึงขั้นสุดยอดปรมาจารย์ ต่อให้มีความลับมากมายแค่ไหน ก็ไม่มีใครกล้ามาเตะต้อง

……

เขตการปกครองโตว้ไห่มี3กองกำลังใหญ่ คือ สำนักเหลยหวู่ ตระกูลกงซุน หอหย่งชาง

ใน3กองกำลังใหญ่นี้ สำนักเหลยหวู่เป็นอันดับ1 มีผู้แข็งแกร่งราชายุทธ์ขั้น7คนหนึ่งนั่งเป็นประธาน

ประเทศเทียนหวูมี13เขตการปกครอง แต่ละเขตการปกครองจะมีหนึ่งสำนัก เรียกว่าสิบสามสำนักแห่งเทียนหวู สำนักเซียวเหยาอยู่ลำดับที่11 สำนักเหลยหวู่อยู่ลำดับที่7

เล่อเผิงเฉิงเป็นปรมาจารย์ฝึกจิตแห่งโลกยุทธ์ขั้น9 มีตำแหน่งผู้คุ้มกฎในสำนักเหลยหวู่ แต่เขายังมีอีกหนึ่งตัวตน ก็คือ เป็นพ่อลูกกับผู้อาวุโสคนหนึ่งของสำนักเหลยหวู่

ในที่ตั้งของสำนักเหลยหวู่ นายท่านของ3ตระกูลใหญ่เมืองโจว๋ซิงล้วนเข้ามาเยี่ยมเยือน

ในห้องที่แยกออกมาเดี่ยวๆ ห้องหนึ่ง เล่อเผิงเฉิงก็พบกับนายท่านของตระกูลเยี่ยน

“นายท่านเยี่ยน คุณรู้ไหมว่าทำไมผมถึงนัดพบกับคุณเป็นการส่วนตัว?” เล่อเผิงเฉิงพูดอมยิ้มกับนายท่านเยี่ยน

“ท่านเอ่อ......” นายท่านเยี่ยนก็มีสีหน้ากลัวๆ ลูกชายของเขาเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ดีไปว่าคนเป็นพ่ออีกแล้ว

เยี่ยนชิวอาศัยอำนาจของตระกูลเยี่ยนในเมืองโจว๋ซิงทำเรื่องชั่วช้ามา ไม่ใช่แค่วันสองวัน โดยเฉพาะช่วงนี้ทำร้ายหญิงสาวไปมากมาย เพื่อต้องการจะฝึกพลังเก็บหยิน

เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าลูกชายตนเองก็ยังไปก่อเรื่องจนได้ จะไปฉุดผู้หญิงที่ถือป้ายบัญชาการเหลยหวู่ไม่ว่า ลูกชายของเขายังจะพาคนไปชิงป้ายบัญชาการเหลยหวู่ในมือของฝั่งตรงข้ามอีก สุดท้ายก็ต้องจบชีวิตไปเพราะเหตุนี้

“เมิ่งเหยาเป็นหลานสาวของผม โชคดีที่เธอไม่ได้รับอันตรายอะไร อีกอย่างลูกชายของคุณ เยี่ยนชิว ก็ได้ตายไปแล้ว ผมก็จะไม่ติดใจเอาความอะไรอีก”

“ขอบคุณท่านมาก” นายท่านเยี่ยนรีบคุกเข่าลง แล้วขอบคุณ