มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1237

แต่หลัวซิวกลับไม่ได้สนใจใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ เขาเพียงแค่หยุดพักอยู่ที่ชนเผ่าของถูหมิงเป็นเวลาหนึ่งเดือน เมื่อถึงเวลาเขาก็จะจากไป

เหตุที่เขาหยุดอยู่ที่นี่เป็นเวลาหนึ่งเดือนนั้น ก็เป็นเพราะว่าบาดแผลของเขาสามารถฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงระยะเวลานี้ นอกจากนี้ก็เพื่อช่วยแก้ไขปัญหาของชนเผ่าเล็กแห่งนี้ด้วย

เขาเชื่อว่า เมื่อใดที่ข่าวนี้ถูกแพร่กระจายออกไป ชนเผ่าใหญ่เบื้องบนจะต้องออกโรงภายในเวลาหนึ่งเดือนนี้อย่างเป็นแน่

……

ชนเผ่างูยักษ์เกล็ดเขียว ก็คือชนเผ่าใหญ่ที่อยู่เบื้องบนของชนเผ่าเล็ก ๆ ของถูหมิง

ใต้บัญชาของชนเผ่างูเกล็ดเขียว ควบคุมเผ่าอสูรอสรพิษนับร้อยชนเผ่าเล็ก เหมือนกับเผ่าของถูหมิง ไม่มีค่าพอให้กล่าวถึงแต่อย่างใด

แต่ก็เป็นเพราะชนเผ่าเล็กที่ไม่เป็นที่สนใจเช่นนี้ กลับมีเทพมารจากเผ่าพันธุ์มนุษย์คนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น อีกทั้งยังฆ่าทูตจากชนเผ่างูเกล็ดเขียวด้วย สิ่งนี้มากพอที่จะดึงดูดความสนใจจากชนชั้นสูงของชนเผ่างูเกล็ดเขียวได้แล้ว

ผู้นำของชนเผ่างูเกล็ดเขียวคือเทพปีศาจตนหนึ่ง ใต้บัญชายังมีผู้อาวุโสอีกสี่ตน ต่างก็เป็นเทพปีศาจ เรียกได้ว่าเป็นรากฐานที่แข็งแกร่ง

“เทพมารจากเผ่าพันธุ์มนุษย์กล้ามาท้าทายพวกเราชนเผ่างูเกล็ดเขียว รนหาที่ตายจริง ๆ!”

ผู้นำชนเผ่าโดยปกติทั่วไปนั้นน้อยมากที่จะมาถามเรื่องภายในชนเผ่า เรื่องต่าง ๆ และการตัดสินใจส่วนใหญ่ จะถูกมอบให้เป็นหน้าที่ของผู้อาวุโสทั้งสี่แทน

ผู้อาวุโสสองหุบเขาผีเขียวหลังจากได้รับข้อมูลนี้ก็เกรี้ยวกราดขึ้นมาทันที จึงได้ออกโรงชนเผ่าของถูหมิงไปยังด้วยตนเองโดยไม่ลังเล

ในเวลาเดียวกัน ที่ชนเผ่าของถูหมิง ชีวิตประจำวันของหลัวซิวก็กลับมาสงบอีกครั้ง ในทุก ๆ วันนอกจากจะแนะนำเรื่องการเพ็ญตนของอะลี่ เวลาส่วนมากก็ถูกใช้ไปกับการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของตนเอง

ถึงแม้จะไม่ได้ส่งทอดวรยุทธ์หรือวิชาลับใดใดให้กับอะลี่ แต่ด้วยแดนยุทธ์ของเขา การแนะนำทั่ว ๆ ไป ก็สามารถทำให้ชายหนุ่มเผ่าปีศาจได้รับประโยชน์มากมายมหาศาลอยู่แล้ว

เมื่อผลการฝึกตนและตัวสำนึกฟื้นฟูขึ้นมาบ้างแล้ว หลัวซิวก็เปิดเตากลั่นยา เครื่องบรรณาการที่ชนเผ่าของถูหมิงเตรียมเอาไว้นั้น ไม่ได้ถูกมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งชนเผ่างูเกล็ดเขียวทั้งสองเอากลับไปด้วย หนึ่งในนั้นมียาเซียนเล็กน้อยที่ถูกหลัวซิวเก็บออกมา