มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1253

หากปล่อยให้เด็กหนุ่มเช่นนี้เติบโตขึ้น ภัยคุกคามในอนาคตจะยิ่งใหญ่และน่ากลัวมากกว่านี้!

ในมุมมองของผู้แข็งแกร่งเทพมารเหล่านี้ พวกเขาต่างรู้สึกว่าในเมื่อไม่สามารถสร้างประโยชน์อะไรให้แก่ตนได้ เช่นนั้นกำจัดเขาทิ้งเร็วเท่าใด ก็จะยิ่งดีต่อตนมากเท่านั้น

คนอื่น ๆ ต่างทราบจุดนี้ เซียวจื่อเจี้ยนและหลัวซิวก็ต้องทราบเป็นธรรมดาอยู่แล้วเช่นกัน ในความเป็นจริงเซียวจื่อเจี้ยนก็อยากใช้โอกาสนี้ผลักดันให้หลัวซิวยืนอยู่ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดุเดือดและโหดร้ายของผู้คน เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ นอกเสียจากว่าเขาจะเข้าร่วมหุบเขาปีศาจเก้า มิเช่นนั้นเขาจะมีชีวิตรอดอยู่ในโลกาอสูรฟ้าได้ยากมาก 

“เซียวจื่อเจี้ยนนั่นดูเหมือนจะเป็นคนไม่ยี่หระ ทำอะไรมุทะลุ แต่ในความเป็นจริงจิตใจเขาละเอียดอ่อนดุจขนละเส้นผมตามร่างกาย เจ้าเล่ห์อย่างมาก!”หลัวซิวเข้าใจดีมาก ๆ ว่าตัวเองได้เดินขึ้นเรือโจรสลัดแล้ว การที่จะเดินลงมาจากเรือโจรสลัดลำนี้นั้น เป็นอะไรที่ทำได้ยากมาก

แต่ทว่าหลัวซิวก็ไม่มีความคิดที่จะเข้าร่วมหุบเขาปีศาจเก้าเช่นกัน ถึงแม้การได้เป็นปีศาจสิบ เทียบเท่ากับการมีเทพฟ้าเก้าคนคอยหนุนหลัง เพียงพอที่จะทำให้ยืนหยัดอยู่ในโลกาอสูรฟ้าได้อย่างไม่ต้องเกรงกลัวใด ๆ

อย่างไรก็ตามความลับที่อยู่บนตัวเขานั้นมีเยอะมากเกินไป ทันทีที่เข้าร่วมหุบเขาปีศาจเก้าอย่างแท้จริง รอบกายก็จะมีเทพฟ้าเก้าคน ยิ่งมีปีศาจยักษ์ที่มีผลการฝึกตนระดับเจ้านภา ทันทีที่ปล่อยให้พวกเขาค้นพบความลับของตน ผลที่ตามมาต้องหนักหนามากจนมิอาจจินตนาการได้แน่

หลัวซิวไม่มีทางฝากชะตาชีวิตของตัวเองไว้ในกำมือของผู้อื่นอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ยอมเชื่อใจผู้อื่นง่าย ๆ

โดยเฉพาะบทเรียนจากสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินยังคงปรากฏอยู่อย่างชัดเจน เขาเกือบจะโดนเฟิ่งหวูซินสยบไปแล้ว

หลัวซิววางแผนเส้นทางในอนาคตของตัวเองไว้ตั้งนานแล้ว เขาเตรียมพร้อมที่จะย้อนกลับไปยังโลกเสวียนเทียนหลังจากที่ผลการฝึกตนของตัวเองบรรลุถึงแดนเทพมาร เมื่อนั้นถึงแม้เขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งระดับเจ้านภา แต่อย่างน้อยก็มีกำลังพอที่จะคุ้มกันตัวเองได้

ถึงครานั้นเขาจะทำให้รากฐานของสำนักไท่เสวียนที่อยู่ในโลกเสวียนเทียนมั่นคง จากนั้นค่อยคิดพิจารณาอีกครั้งว่าจะไปแสวงหาเส้นทางแห่งการฝึกยุทธ์ที่สูงกว่าในมหาโลกาหรือไม่ 

ไม่มีผู้ใดเอ่ยปากท้าประลอง ตาเฒ่าประหลาดเทพฟ้าจากกองกำลังต่าง ๆ ต่างนิ่งเงียบ ปล่อยให้ปีศาจเก้าเซียวจื่อเจี้ยนทำตัวจองหองพองขนอยู่ที่นี่ 

แต่ทว่าเซียวจื่อเจี้ยนกลับยังไม่พอใจ ถากถางทุกคนไปรอบหนึ่ง รุกรานกองกำลังต่าง ๆ ไปโดยสิ้นเชิง ดึงความเกลียดแค้นของผู้อื่นที่มีต่อหลัวซิวจนเต็มเปี่ยมเช่นกัน