มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1262

เทพฟ้าเผ่าปีศาจคนนี้ตระหนักปัญหาที่เกิดขึ้นได้ในทันที เขาตะคอกเสียงดังลั่นดุจฟ้าร้อง ดังก้องไปทั่วทั้งเมืองม่านฉาโหลว: “หยุดมันเอาไว้ ฆ่าอย่างไร้ความปราณี!”

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวก็มีเทพมารจำนวนมากบินออกไป ล้อมฆ่าไปในทิศทางที่หลัวซิวบินหนี ภายในนี้ไม่ได้มีเพียงผู้แข็งแกร่งจากเผ่าปีศาจงูเก้าหัวเท่านั้น ยังมีเทพมารจากเผ่าพันธุ์มนุษย์อีกด้วย!

“ไปตายให้หมดซะ”

หลัวซิวเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น มีแสงเรืองกระพริบตรงหว่างคิ้ว ก่อนจะมีกระบี่ตัวสำนึกหลายเล่มฟาดฟันออกมา

กระบี่ตัวสำนึกที่เขาปล่อยออกมาแตกต่างจากกระบี่ตัวสำนักทั่วไป เพราะมันเป็นมหาอิทธิฤทธิ์เคล็ดวิชาแปรจิตเทพระดับราชาเทพ จากผลการฝึกตนของตัวสำนึกเทพมารขั้น 4 ในปัจจุบันของเขา ทุกการโจมตีของกระบี่ตัวสำนึกล้วนสามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งเทพมารระดับ 7 บาดเจ็บได้!

ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ! ……

การโจมตีจำพวกโจมตีจิตวิญญาณหลบหลีกยากมาก ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวก็มีเทพมารหลายคนถูกโจมตี ศีรษะระเบิดแตกออกเป็นหมอกเลือด มันสมองพุ่งกระฉูดไปทั่วทุกทิศ

ในบรรดาเทพมารทั้งหมด มีเพียงผู้แข็งแกร่งสามคนเท่านั้นที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงเทพมารช่วงปลายต้านทานเคล็ดวิชาแปรจิตเทพนี้ได้ แต่ทว่าพวกเขาก็ตกใจจนหน้าถอดสีเช่นกัน ต่างรู้สึกว่าจิตใจก็ส่ันคลอนไปด้วย

สังหารเทพมารหลายคนได้ในกระบวนท่าเดียว เขาใช่มหาจักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่งจริง ๆ หรือ? 

“ไอ้ชาติชั่ว!”

เทพฟ้าเผ่าปีศาจงูโกรธเกรี้ยวอย่างมาก เงาร่างของเขาค่อย ๆ ปรากฏ อากาศที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ดับสูญไปอย่างต่อเนื่อง จากนั้นอากาศบริเวณนั้นก็ค่อย ๆ กลับมาสมานกันอีกครั้ง

ร่างแท้ของเขาย่างกรายมาถึง ยื่นมือออกไปจับกระบี่ยุทธ์เอาไว้ในมือ หกระเหินเดินฟ้าหนึ่งก้าว ฟ้าดินสั่นสะเทือน พลังแห่งกฎโกลาหลอย่างบ้าคลั่ง 

แต่ทว่าหลัวซิวกลับไม่มีความคิดที่จะประมือกับเขาโดยตรงด้วยซ้ำ ปีกเทพมังครครมยักษ์ไร้มลทินสั่นสะเทือน เสียงชิ่วดังขึ้น ก่อนที่เขาจะบินผ่านร่างเทพมารช่วงปลายคนหนึ่งไป

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขารวดเร็วมาก ๆ ถึงกับทำให้ผู้แข็งแกร่งเทพมารช่วงปลายเหล่านี้ตอบสนองกลับมาไม่ได้ จนกระทั่งเขาบินออกไปไกลมาก ๆ แล้ว คนเหล่านั้นถึงจะตกใจจนเหงื่อแตกท่วมตัว

นี่มันความเร็วของอะไร? หากเขาจะฆ่าข้าละก็ เช่นนั้นข้าก็จะไม่มีแม้กระทั่งโอกาสในการตอบโต้เลยมิใช่หรือ?

มีเสียงตวาดอันเยือกเย็นดังมาจากกลางอากาศที่ว่างเปล่าอีกครั้ง นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีเทพฟ้าอีกคนหลบซ่อนอยู่ในอากาศที่ว่างเปล่า เขาก็กำลังไล่ล่าหลัวซิวด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ๆ เช่นกัน 

ในเวลาชั่วพริบตาเดียว เมืองม่านฉาโหลวก็เงียบกริบไปหมด ไม่ว่าจะเป็นหลัวซิวหรือเทพฟ้าอีกสองคนก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

แต่ทว่าบนภายังคงมีพลังออร่าที่มหาศาลของผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าตลบไปทั่วทุกสารทิศ รวมไปถึงความยุ่งเหยิงบนเวทีประลองยุทธ์ในเมือง

ภายในเมืองม่านฉาโหลว นักยุทธ์จากกองกำลังใหญ่ทั้งหลายของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นวัยรุ่นหรือผู้อาวุโส ทุกคนรู้สึกตื่นตะลึงอย่างมาก ทอดถอนใจรัว ๆ

ส่วนคนในชนเผ่าปีศาจงูเก้าหัวนั้น สีหน้าของแต่ละคนกลับหม่นหมองถึงขั้นสุด

การประลองยุทธ์ในครั้งนี้เริ่มมาจากชนเผ่าปีศาจงูเก้าหัวด้านหนึ่งนั้นทำเพื่อจะกดความน่าเกรงขามของกองกำลังใหญ่ทั้งหลายของเผ่าพันธุ์มนุษย์โลกมารให้ต่ำลง ส่วนอีกด้านหนึ่งก็เพื่อบีบบังคับให้ชายหนุ่มผู้มีนามว่าหลัวซิวนั่นปรากฏตัวออกมา แล้วกำจัดเขาทิ้ง

แต่ทว่านึกอย่างไรพวกเขาก็นึกไม่ถึงว่า วัตถุประสงค์ด้านการบีบบังคับให้หลัวซิวปรากฏตัวของพวกเขาทำสำเร็จแล้ว แต่กลับถูกฝ่ายตรงข้ามสังหารเทพมารฝ่ายตนไปหลายคนต่อหน้าสาธารณชน อีกทั้งยังปล่อยให้เขาหนีรอดไปได้อีก?