มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1304

สรุปบท บทที่ 1304: มหายุทธ์ สะท้านภพ

อ่านสรุป บทที่ 1304 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม

บทที่ บทที่ 1304 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เล่ากันว่าการบุกเบิกฟ้าดินนั้น สิ่งแรกที่มีคือตรีภพ หลังจากที่ตรีภพถูกบุกเบิก บนล่างซ้ายขวาทั้งสี่ด้านก็กลายเป็นจักรวาล ซึ่งเป็นตัวแทนของปริภูมิ ตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน กาลเวลาคือช่วงเวลาตั้งแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบันและอนาคต ซึ่งเป็นตัวแทนของเวลา

ในห้วงเวลาหลังตรีภพถูกบุกเบิก ตรีภพถึงจะเริ่มวิวัฒนาการหยินหยางออกมา จากนั้นค่อยแปรเปลี่ยนไปเป็นธาตุทั้งห้า ก่อให้เกิดอัสนีวาโย กำเนิดสรรพสิ่งทั้งหลายในจักรวาล และประกอบเป็นโลกที่สมบูรณ์แบบหนึ่งใบ 

การเปิดจุดลมปราณของนักยุทธ์ และกำเนิดเป็นพิภพหนึ่งใน​​จุดลมปราณอลวน การปฏิบัติก็เป็นหลักการเดียวกันเช่นกัน 

“เริ่มเถอะ”

หลัวซิวนั่งท่าขัดสมาธิอยู่ด้านล่างกมลโลกา เมื่อเปรียบเทียบกับกมลโลกาที่ใหญ่โตดุจดวงดาวแล้ว เห็นได้ชัดเจนเลยว่าร่างของหลัวซิวเล็กน้อยมาก ๆ

เขาโคจรวรยุทธ์ มีระลอกคลื่นสีดำปรากฏเหนือศีรษะเขา ซึ่งภายในระลอกคลื่นมีกฎความตายและกฏปริภูมิซ่อนแฝงอยู่

พลังชีวีดั้งเดิมที่เปี่ยมล้นไปด้วยพลังมหาศาลในกมลโลกาถูกดูดซับออกมาอย่างต่อเนื่อง ผ่านระลอกคลื่นสีดำที่อยู่เหนือศีรษะ แล้วใช้กฎความตายขจัดตราประทับที่อยู่ภายในทิ้ง กลายเป็นพลังแห่งชีวิตที่บริสุทธิ์มากที่สุด ผสมเข้าไปในร่างกายเขา

พลังแห่งชีวิตเป็นแก่นสารฟ้าดินประเภทหนึ่งตั้งแต่แรกอยู่แล้ว สารพลังชีวิตที่แฝงซ่อนอยู่ในตราประทับของผู้แข็งแกร่งราชาเทพเป็นสิ่งที่เปี่ยมล้นไปด้วยพลังอันมหาศาล ซึ่งสามารถนำมันมาฝึกวิชาบรรพเทพโลหิตได้พอดี!

“หยุดบัดเดี๋ยวนี้นะ!”

เสียงตะคอกโกรธเกรี้ยวดังเข้ามาในตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว มีเงาลาง ๆ ร่างหนึ่งปรากฏอยู่ในกมลโลกา รูปร่างสูงใหญ่ ร่างกายมีปราณปีศาจมืดทึมน่ากลัว เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเป็นรูปร่างลักษณะของเผ่าปีศาจ

ไม่ต้องพูดอะไรก็พอจะทราบได้แล้วว่าเงาลาง ๆ ที่ปรากฏนี้ เป็นภาพของราชาเทพเผ่าปีศาจที่เป็นผู้บุกเบิกโลกาอสูรฟ้า 

เนื่องจากเขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าตัวเองได้ทิ้งพลังกฎความตายระดับราชาเทพเอาไว้ในเหวมรณะ ผู้คนในโลกาอสูรฟ้าไม่มีทางเข้ามาในนี้ได้แน่นอน จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องจะมีคนมายึดแก่นสารใน​​ตราชีวีของเขา 

“ผู้น้อย หากเจ้ายั้งมือบัดนี้ละก็ ข้าสามารถให้อภัยกรรมชั่วนี้ของเจ้าได้! เจ้ามีผลการฝึกตนเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ ดูดซับให้ตายเจ้าก็ไม่มีทางดูดแก่นสารใน​​ตราชีวีของเจ้าหมดหรอก”

ราชาเทพเผ่าปีศาจพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น“เมื่อสิบปีก่อน ข้าก็ยึดครองร่างผู้อื่นสำเร็จแล้ว การจะฆ่าเจ้าน่ะ มันง่ายดั่งการบดขยี้มดตัวหนึ่งให้ตาย!”

“ยึดครองสำเร็จแล้ว?”หางคิ้วหลัวซิวกระตุก มองเงาร่างลาง ๆ ของราชาเทพเผ่าปีศาจด้วยสายตาที่เฉื่อยชา

หากเป็นอย่างที่ราชาเทพเผ่าปีศาจกล่าวมาจริง ๆ เช่นนั้นเมื่อหนึ่งแสนปีก่อนผู้คนในโลกาอสูรฟ้าก็มีผู้ที่บรรลุถึงแดนราชาเทพแล้วสิ บางทีในมุมมองคนอื่นอาจจะรู้สึกว่าเขาทำสำเร็จแล้ว แต่ในความเป็นจริงเขาล้มเหลวต่างหาก เพราะถูกราชาเทพเผ่าปีศาจยึดครองร่าง เขาจึงไม่ใช่เขาคนเดิมอีกต่อไปแล้ว 

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ