มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1306

สรุปบท บทที่ 1306: มหายุทธ์ สะท้านภพ

ตอน บทที่ 1306 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1306 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“ถึงกับกล้าตัดทางหนีทีไล่ของข้าอย่างนั้นหรือ ไอ้เวรที่ไม่รู้จักความเป็นความตาย!”

ภายในมหาโลกายอดอัมพร ซือถูเจิ้งเจี้ยนเดินออกมาจากสถานที่ฝึกตนปิดขังของตัวเอง สีหน้าหม่นหมองถึงขั้นสุด

เนื่องจากถูกกฎเกณฑ์ในพิภพจำกัด ผลการฝึกตนราชาเทพของเขาไม่สามารถลงไปในโลกามนุษย์ได้ แต่กลับสามารถใช้ผลการฝึกตนที่แน่นอนมาเป็นข้อแลกเปลี่ยน ผนึกรวมร่างผันแดนเทพฟ้าตนหนึ่งขึ้นมา!

“กระบี่ปีศาจดูดโลหิต ทะลวงออกมาซะ!”

ตรงหว่างคิ้วของเขามีสีแดงหม่นเป็นประกาย กระบี่ปีศาจเล่มหนึ่งบินออกมา ขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับลมที่โชยมา กลายเป็นกระบี่ปีศาจยักษ์ที่ยาวหลายพันไมล์หนึ่งเล่ม

อากาศที่แข็งตัวในมหาโลกาถูกเขาใช้กระบี่แทงจนทะลุ เปิดออกเป็นทางเหนือนภา เงาร่างของเขากระพริบหายไปในทางเหนือนภาทันที

ตราชีวีดั้งเดิมอยู่ในโลกาอสูรฟ้า ซือถูเจิ้งเจี้ยนที่ลอยอยู่กลางอากาศพิภพต้องสัมผัสตำแหน่งของโลกาอสูรฟ้าได้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว เขาบินทะลุผ่านกลางอากาศที่ว่างเปล่าไปมา ความเร็วในการเคลื่อนที่เร็วปานดาวตก

หลังจากที่ผ่านมาหลายชั่วโมง เขาก็มาถึงบริเวณโลกาอสูรฟ้า แต่กลับหยุดการเคลื่อนที่ลงก่อน

เนื่องจากเสี้ยววินาทีที่เขาปรากฏในละแวกโลกาอสูรฟ้า เขาก็สัมผัสได้ถึงการเตือนที่มาจากปณิธานของจักรวาลดั้งเดิม อ้างอิงจากปณิธานของกฏดั้งเดิม ผู้แข็งแกร่งที่อยู่สูงกว่าเทพฟ้าไม่สามารถเข้ามาในพิภพโลกามนุษย์ได้ หากฝ่าฝืนก็จะถูกปณิธานจักรวาลดั้งเดิมสังหาร!

ในความเป็นจริงปณิธานจักรวาลดั้งเดิมก็คือกฎแห่งสวรรค์ ตั้งแต่โบราณกาลจวบจนปัจจุบัน ต่างเล่ากันว่ากฎแห่งสวรรค์ไร้ความปราณี ซือถูเจิ้งเจี้ยนจึงมิกล้าลองเชิงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว 

“เป็นเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์กระจอก ๆ คนหนึ่ง แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะสามารถก้าวข้ามการปิดผนึกของเหวมรณะเข้าไปถึงส่วนก้น พอจะเห็นได้เลยว่าบนตัวเจ้าต้องมีความลับและกลอุบายบางอย่างแน่นอน ข้าจะใช้ร่างผันแดนเทพฟ้าขั้น 3 ที่ผนึกรวมจากการสูญเสียผลการฝึกตนห้าร้อยปีของข้าไปสังหารเจ้าเอง!”

ผู้คนในโลกนี้ต่างรู้ซึ้งถึงความน่าสยองของเหวมรณะดี แต่หลัวซิวกลับลงไปด้านในด้วยผลการฝึกตนมหาจักรพรรดิยุทธ์ เวลาผ่านพ้นไปนานกว่าครึ่งปี จึงไม่มีผู้ใดคิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่

จ้าวนภาปีศาจนรกก็พาคนของตัวเองจากไปเช่นกัน ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์โลกมาร กลับสูญเสียเทพฟ้าสองคนเพราะผู้น้อยมหาจักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่ง นี่จึงส่งผลกระทบต่อภูมิฐานของเขาปีศาจนรกไม่น้อย 

ต้องท้าวความก่อนว่ามาตรฐานในการวัดว่ากองกำลังหนึ่งแข็งแกร่งหรือไม่นั้น จะกำหนดตามปริมาณผู้แข็งแกร่งขั้นสุดยอด 

แดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์โลกมารรวมไปถึงสามชนเผ่าสุดยอดของเผ่าปีศาจ จำนวนเทพฟ้าในกองกำลังใหญ่นั้นมีไม่เยอะนัก การสูญเสียเทพฟ้าสองคนในครั้งเดียว เทียบเท่ากับการสูญเสียพลังความสามารถที่เก็บสะสมมาเกือบสองแสนปี!

ซึ่งเช่นนี้ก็หมายความว่าศักยภาพของเขาปีศาจนรกถดถอยกลับไปถึงเมื่อสองแสนปีก่อน!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ