มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1309

“แข็งแกร่งมาก!”

มีความตะลึงกระพริบผ่านใบหน้าหลัวซิว การโจมตีเมื่อครู่นี้ของเขา เขาได้ดึงพลังกฎความตายที่เขาตระหนักรู้และยึดกุมออกมาถึงขั้นสุดแล้ว แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าซือถูเจิ้งเจี้ยนแล้ว มันกลับน้อยนิดมากจนไม่มีค่าพอที่จะให้พูดถึง ถูกกดอัดไปอย่างง่ายดาย

นี่ไม่ได้มีเพียงความแตกต่างทางผลการฝึกตนอย่างเดียวแล้ว แต่สิ่งที่แตกต่างมากกว่าคือแดนกฎ!

ซือถูเจิ้งเจี้ยนเป็นราชาเทพที่ฝึกกฎความตาย ระดับความสูงของแดนกฎของเขาอยู่ในระดับที่สูงมากจนเหลือเชื่อแล้ว แต่หลัวซิวกลับยังไม่ได้รับการยอมรับและยึดกุมกฎความตายดั้งเดิมเลยด้วยซ้ำ ทั้งสองจึงไม่มีอะไรให้เปรียบเทียบเลย

“ผึง!”

ปีกเทพมังกรครามยักษ์ไร้มลทินที่อยู่ด้านหลังสยายออก ตามมาด้วยเสียงคำรามมังกรที่ก้องกังวาน เงาร่างของหลัวซิวหายไปในช่วงพริบตา และไปปรากฏอยู่ในตำแหน่งที่ห่างออกไปสิบกว่าไมล์

ฟึ่บ!

แสงสีดำที่พุ่งออกมาจากดรรชนีกระบี่ทะลวงปริภูมิ ยิงเข้าไปในห้วงอากาศที่ไม่รู้จัก นี่จึงทำให้หลัวซิวอกสั่นขวัญแขวน หากถูกแสงสีดำเมื่อครู่นี้โจมตีเข้าละก็ ต่อให้ร่างเนื้อของเขาจะสามารถเทียบทัดกับร่างยุทธ์เทพฟ้าได้ เขาก็ต้องบาดเจ็บสาหัสหรือตายคาที่ได้อย่างแน่นอน!

“สมบัติแห่งเทพฟ้าที่มีกฎความเร็วแฝงหรือ?”

ซือถูเจิ้งเจี้ยนหรี่ตาลงเล็กน้อย“ข้าเริ่มชื่นชมในตัวเจ้าขึ้นมาเล็กน้อยแล้วล่ะ ผลการฝึกตนมหาจักรพรรดิยุทธ์กระจอก ๆ แดนกฎก็ไม่สูงนัก แต่ทว่าการโจมตีเมื่อครู่นี้อาศัยร่างเนื้อที่แข็งแกร่ง พลังโจมตีกลับเทียบเท่ากับเทพฟ้าช่วงกลางแล้ว”

“เสียดายที่เจ้าดึงดันที่จะเป็นศัตรูกับข้า วันนี้ทุกอย่างจึงถูกลิขิตไว้แล้วว่าเจ้าต้องตายอยู่ในเงื้อมมือข้า”

เงาร่างของซือถูเจิ้งเจี้ยนกระพริบระยิบระยับ เดี๋ยวผลุดเดี๋ยวโผล่ ตัวสำนึกไม่สามารถผนึกร่างเขาได้ แต่เขากลับบีบคั้นไปทางหลัวซิวด้วยความเร็วที่เร็วมาก ๆ

“วิญญาณอเวจี”

เขาใช้พลังอมตะพลังหนึ่ง วิญญาณมรณะที่นับไม่ถ้วนพุ่งตรงเข้ามา ดูดุร้ายและสยดสยอง ครอบคลุมไปทั่วพื้นปฐพี จำนวนวิญญาณมรณะมีเยอะมากจนต้องคำนวณนับด้วยหลักหมื่น