มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1345

สวีชิงซานและชายหนุ่มสกุลโกว ก้าวไปข้างหน้าเพื่อแสดงความยินดีซึ่งกันและกันด้วยรูปลักษณ์ของการชมเชยและการเยินยอ

ทุกคนรู้ดีว่าถ้าไม่มีเรื่องที่ไม่คาดคิด ไม่มีใครเทียบได้กับชายหนุ่มเสื้อสีทองคนนี้

“ตอนนี้ยังเร็วไปหน่อยที่จะแสดงความยินดี ยังมีคนที่ยังไม่ได้เข้าร่วมการทดสอบ และไม่มีใครสามารถทำนายผลได้” ชายหนุ่มในเสื้อสีทองกล่าวอย่างใจเย็น

แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น แต่ดวงตาของเขาได้แสดงความเย่อหยิ่งและจองหองออกมา เขาถือว่าที่หนึ่งในการทดสอบนี้เป็นของเขาแล้ว

แม้ว่าเขาจะเป็นศิษย์สายตรงของผู้อาวุโสใหญ่สำนักหยินหยาง แหล่งเบญจธาตุก็เป็นสมบัติการฝึกฝนที่หายาก เขาจะพลาดได้อย่างไร?

ในจำนวน 19 คนที่เข้าร่วมการฝึกฝนใน ฐานหยินหยาง ตอนนี้เหลือเพียงคนเดียว...

“เขาเหรอ? ศิษย์พี่หวาง อย่าล้อข้าสิ ผู้ชายคนนี้ไม่มีชื่อเสียงใด ๆ และไม่มีสำนัก ได้บัญชาหยินหยางเพราะมีโชคอึมาเท่านั้น ข้าว่าแม้แต่สิบลมหายใจเขาก็อดกลั้นไม่ได้ แล้วถูกโยนออกไปโดยตรง นำบัญชาหยินหยาง กลับคืนมา”

สวีชิงซานหัวเราะเสียงดัง คนที่เขาพูดถึงก็คือหลัวซิวนั่นเอง!

ในการทดสอบกฎเบญจธาตุ ชายหนุ่มในเสื้อสีทอง สกุลหวางแสดงท่าทีน่าหมั่นไส้เกินไป

ผู้ที่มีคุณสมบัติที่จะมาฝึกฝนที่ฐานหยินหยาง ล้วนเป็นลูกศิษย์ที่โดดเด่นของสำนักหยินหยาง พวกเขาได้รับการฝึกฝนจนถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ขั้นสูง ตั้งแต่ยังอายุน้อย หรือถ้าอายุกระดูกของพวกเขา มีอายุไม่ถึงพันปี ผลการฝึกตนคือเทพมารขั้นกลางแล้ว

อย่างไรก็ตาม ด้วยผลการฝึกตนที่เหมือนกัน ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ในด้านความแข็งแกร่ง และแดนกฎ ส่วนบุคคลก็มีปัจจัยมากในนั้น

ตัวอย่างเช่น ชายหนุ่มเสื้อทองสกุลหวาง แม้ว่าระดับผลการฝึกฝนของเขาจะอยู่ที่มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ขั้นสูง แต่แดนกฎเบญจธาตุได้มาถึงเทพมารขั้นกลางแล้ว ซึ่งหมายความว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าเทพมารขั้นปฐมภูมิทั่วไป และเทียบได้ว่าเป็นเทพมารขั้นกลางที่อ่อนแอกว่า