สรุปตอน บทที่ 1361 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
ตอน บทที่ 1361 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“ข้าอยากเข้าไปในฐานหยินหยางบัดนี้เลยขอรับ ต้องขอรบกวนผู้อาวุโสอนุมัติด้วยนะขอรับ”หลัวซิวกล่าว
ผู้อาวุโสหวูพยักหน้า ก่อนจะใช้นิ้วชี้ไปทางค่ายวาร์ปค่ายหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล“หลังจากที่เจ้าเข้าไปในค่ายกลแล้ว จะถูกส่งต่อไปยังทางเข้าของฐานหยินหยาง หลังผ่านไปหนึ่งเดือน บัญชาหยินหยางจะส่งตัวเจ้ากลับมา”
หลัวซิวกล่าวขอบคุณหนึ่งคำ ก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปทางค่ายวาร์ปหลังทำท่าคารวะ
“หมอนั่นจะไปบัดนี้เลยหรือ? มันไม่คิดจะรอดูผลประเมินของศิษย์พี่หยุนหน่อยเลยหรือ?”
“หึ มันน่าจะรู้ล่ะมั้งว่าผลการประเมินของศิษย์พี่หยุนจื่อซูต้องดีกว่ามันแน่นอน หากอยู่ต่อจะรู้สึกขายหน้า จึงหนีไปก่อน”
“......”
เหล่าวัยรุ่นผู้มีความฉลาดเป็นเลิศต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ โดยเฉพาะเหล่าศิษย์สนิทสายผู้อาวุโส แต่ละคนยิ่งปากร้ายมาก ๆ พูดเหน็บแนมอย่างไม่หยุดหย่อน
แต่ทว่าคำพูดทั้งหมดนี้ล้วนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาหลัวซิว เป้าหมายของเขาคือแสวงหาจุดสูงสุดของโลกยุทธ์ เหตุใดถึงต้องให้ค่าคำพูดผู้อื่นด้วย?
“พวกยู่หวูฉิวและเซียวจื่อเจี้ยนยังรอข้าอยู่นอกแดนเบญจธาตุ ซือถูเจิ้งเจี้ยนไม่เจอร่องรอยของข้าและหุบเขาปีศาจเก้า ซึ่งเขามีโอกาสไปพาลใส่สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินในโลกเสวียนเทียนสูงมาก”
หลัวซิวคิดเช่นนี้ในใจ การคงอยู่ของซือถูเจิ้งเจี้ยนเหมือนดั่งภูเขาลูกใหญ่ที่กดทับอยู่บนบ่าเขา ทำให้เขาจำเป็นต้องคว้าทุกวินาทีไว้แน่น ๆ เพื่อมายกระดับผลการฝึกตนและศักยภาพของตัวเอง
ครั้นเมื่ออยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของเหวมรณะ ซือถูเจิ้งเจี้ยนก็ทราบแล้วว่าเขามาจากโลกเสวียนเทียน เนื่องจากในบทสนทนาของทั้งสองกล่าวถึงการล่มสลายของสำนักเทียนช่า ฝ่ายตรงข้ามกำหนดอย่างชัดเจนแล้วว่าเขาเป็นกากแดนของสำนักเทียนช่า
เฟิ่งหวูซินเป็นผู้ที่เดาความคิดแผนการเขาไม่ได้เลย ด้วยเหตุนี้หัวใจของหลัวซิวจึงไม่ได้อยู่ที่สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน แต่ทว่าในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินยังมีญาติพี่น้องและสหายของเขาอยู่ เขาจึงนิ่งดูดายไม่ได้
“ในระยะเวลาหนึ่งเดือนต่อจากนี้ ข้าต้องกลั่นแปรวิญญาณมรณะในสำนักเต๋าเสวียนเทียนให้ได้ และต้องกลั่นแปรกมลโลกาเปิดจุดลมปราณบนร่างกายออก เวลาที่เหลือให้ข้ามีไม่มากแล้ว!”
และสิ่งที่หลัวซิวต้องยืนยันก็คือพื้นที่ภายในนี้ตัดขาดกับโลกภายนอกโดยสิ้นเชิงหรือไม่
หลังจากที่ยืนยันจุดนี้ได้แล้ว มุมปากเขาก็มีรอยยิ้มปรากฏเล็กน้อย ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าความลับของตัวเองจะเปิดเผยเมื่ออยู่ภายในนี้
ใช้จิตนึกคิด ตรงหว่างคิ้วของเขามีรอยแตกแยกออก ร่างกลวัฏสงสารบินออกมา กลายเป็นร่างแท้ร่างหนึ่ง
บนมือของร่างกลวัฏสงสารมีปริภูมิแก้วรูปร่างสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนที่ไม่เป็นไปตามรูปสี่เหลี่ยมทั่วไปหนึ่งชิ้น รังสีที่แวววาวงดงามเปล่งประกายออกมาจากปริภูมิแก้ว เปิดโลกาศุภรออก!
เวลาภายในโลกาศุภรจะเคลื่อนที่ช้าลงสิบเท่า ระยะเวลาหนึ่งเดือนก็เท่ากับระยะเวลาสิบเดือน!
“ทำทุกอย่างให้เสร็จสิ้นภายในระยะเวลาหนึ่งเดือนนั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่ทว่าหากเป็นระยะเวลาสิบเดือนก็เหลือเฟือมากเลยล่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...