มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1362

หลัวซิวนั่งท่าขัดสมาธิ ตรงหว่างคิ้วมีแสงเรืองกระพริบอีกครั้ง ก่อนที่สำนักเต๋าเสวียนเหมินจะบินออกมา

สำนักเต๋ากำลังลอยอยู่ตรงหน้าเขา ความสูงของมันสูงหลายเมตรมาก บนประตูที่เก่าแก่และเรียบง่ายมีร่องรอยกฎปริภูมิไหลเวียน และมีความเร้นลับที่นับไม่ถ้วนแฝงซ่อนอยู่ 

เขาค่อย ๆ ยกมือขึ้นมา ก่อนจะผลักเปิดประตูสำนักเต๋าออก ท่ามกลางเสียงดังสะเทือนเลือนลั่น 

“โฮก!”

เสียงมังกรคำรามก้องกังวานขึ้นมา ถัดจากนั้นกลิ่นอายความตายที่มากมายมหาศาลก็พรั่งพรูออกมาจากตัวประตูสำนักเต๋า มังกรดำที่กลายมาจากวิญญาณมรณะยื่นศีรษะที่ใหญ่โตมโหฬารออกมา พุ่งตรงเข้ามากัดหลัวซิว

หลัวซิวโคจรพลังแปรเสวียนเทียน พลังกฎความตายที่เขาผนึกรวมขึ้นมาด้วยตัวเองเพิ่มขึ้นร้อยเท่า!

“ปัง!”

เขาปล่อยฝ่ามือออกไป มังกรดำที่กลายมาจากวิญญาณมรณะถูกฝ่ามือของเขาโจมตีจนร่างกายแตกสลายไปในทันที ถัดจากนั้นหลัวซิวอ้าปากแล้วสูดลมเข้าปาก วิญญาณมรณะที่แตกสลายแล้วก็กลายเป็นกลุ่มหมอกดำ ถูกเขาดูดกลืนเข้าไปในร่างกายทั้งหมด 

“โครมคราม……”

มีเสียงระเบิดดุจเสียงฟ้าผ่าฟ้าร้องดังออกมาจากร่างกายเขา พลังที่มีปณิธานวิญญาณมรณะแฝงซ่อนอยู่กำลังจลาจลอย่างบ้าคลั่งอยู่ในร่างกายเขา 

หลัวซิวกระตุ้นพลังจุติมรณะให้ถึงขั้นสุด กลั่นแปรพลังที่อยู่ภายในร่างกายอย่างสุดความสามารถ ในขณะเดียวกันเขาก็กระตุ้นตัวสำนึก เพื่อลงไปกำจัดปณิธานที่ตายไปแล้วของวิญญาณมรณะในร่างกายตัวเองทิ้ง

พลังของวิญญาณมังกรดำเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้า ถึงแม้มันจะถูกหลัวซิวกดอัดในด้านใดด้านหนึ่ง แต่ทว่าพลังความตายที่มันผนึกรวมมาเป็นเวลายาวนานอย่างไร้ที่สิ้นสุดก็ยิ่งใหญ่มาก ๆ การที่หลัวซิวจะกลั่นแปรมันนั้น จึงเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมาก

จากการที่เวลาค่อย ๆ ผ่านพ้นไป จู่ ๆ พลังออร่าที่มากมายมหาศาลก็แผ่กระจายออกไปในร่างกายหลัวซิว อากาศที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ถูกพลังออร่าดังกล่าวกดอัดจนบิดเบี้ยว  

มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 8!