มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1370

ฉินเฟยเสว่เป็นสตรีผู้ภาคภูมิของสวรรค์ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ปัจจุบันนางยังเป็นผู้แข็งแกร่งแดนมกุฎเทพอีก มีความหยิ่งยโสของตน เมื่อนางจะเปิดรับศิษย์ ก็มีผู้คนเบียดกันมาสมัครจนหัวแตกหัวแตนไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ชายหนุ่มที่ถือกำเนิดในโลกามนุษย์ผู้นี้ กลับปฏิเสธนางอย่างนั้นหรือ?

เดิมทีนางยังนึกอยู่เลยว่าการที่มีศิษย์ที่มีพรสวรรค์สูงกว่าตัวเองนั้น ทำให้นางรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจอยู่เล็กน้อย แต่ทว่าบัดนี้ความรู้สึกเหล่านั้นของนางได้พังทลายลงไปได้ทันที

อัจฉริยะในโลกนี้มีเยอะมาก แต่ทว่ามีพรสวรรค์และศักยภาพไม่ได้หมายความว่า อนาคตต้องมีผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่แน่นอน การถ่ายทอดสืบสาน วรยุทธ์ โอกาสและสมบัติ ล้วนเป็นปัจจัยที่ขาดไม่ได้ 

ในมุมมองของฉินเฟยเสว่ การที่นางจะรับหลัวซิวเป็นศิษย์นั้น ถือเป็นเกียรติและโชคดีของหลัวซิวมาก ๆ เป็นโอกาสและโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชั่วชีวิตนี้ของเขา

แต่กลับนึกไม่ถึงเลยว่าหมอนี่จะปฏิเสธตัวเอง นี่จึงทำให้ความกระตือรือร้นของฉินเฟยเสว่ดับหายไปไม่น้อยเลย

นางจะรับเขาเป็นศิษย์ แต่ทว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ยินดี หรือว่าตัวเองต้องแบกหน้าขอร้องให้เขาเป็นศิษย์ตนให้ได้? 

“เจ้านำเรื่องนี้ไปพิจารณาก่อนได้ ข้าจะอยู่ในฐานหยินหยางสามวัน หากเจ้าเปลี่ยนความคิดเมื่อใด สามารถบีบม้วนหยกสีแดงนั่นให้แตกได้เลย และหากเจ้ายึดมั่นในความคิดยืนยันที่จะจากไปละก็ สามารถบีบม้วนหยกสีดำนั่นให้แตก แล้วเจ้าจะถูกส่งกลับไปยังแดนเบญจธาตุในโลกามนุษย์”

ฉินเฟยเสว่พูดอย่างเรียบนิ่ง จากนั้นนางก็โยนม้วนหยกออกมาสองชิ้น ชิ้นหน่ึงสีแดงชิ้นหนึ่งสีดำ ก่อนที่เงาร่างของนางจะหายไป 

สำหรับนางแล้ว สาเหตุที่นางสนใจในตัวหลัวซิวนั้น ก็เป็นเพราะเขาผ่านบททดสอบที่ตัวเองทิ้งไว้ในแดนเบญจธาตุเมื่อหลายปีก่อนเท่านั้นแหละ แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ต้องรับเขาเป็นศิษย์ให้ได้ 

พรสวรรค์ไม่สามารถพิสูจน์เรื่องทุกอย่างได้ อย่างน้อยในสรรพมหาโลกา ผู้ที่พรสวรรค์ดีเลิศกว่าหลัวซิวมีเยอะมาก