มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1371

“เหตุใดจึงยังไม่ออกมา? หรือว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นแล้วจริง ๆ?”

เวลาผ่านไปราว ๆ เกือบสามเดือนแล้ว นับตั้งแต่หลัวซิวเข้าไปภายในแดนปริศนาเบญจธาตุ ทางเข้าของแดนปริศนาก็เงียบสงบมากมาโดยตลอด

เซียวจื่อเจี้ยนและคนอื่น ๆ ต่างก็อดไม่ได้ที่จะกังวลใจขึ้นมา แต่ในความเป็นจริงสิ่งที่พวกเขากังวลใจมากที่สุดกลับไม่ใช่ความเป็นความตายของหลัวซิว แต่เป็นกังวลว่าเขาจะสามารถนำเอาบทสุดท้ายของวิชาหยางมหาเบญจธาตุออกมาได้หรือไม่

ปีศาจยักษ์ยู่หวูฉิวก็พลันขมวดคิ้วขึ้นมา เขามาที่แดนปริศนาเบญจธาตุหลายต่อหลายครั้ง ว่ากันตามหลักแล้วไม่ควรจะมีสิ่งอันตรายใด ๆ ถึงจะถูก นอกเสียจากหลัวซิวจะบังเอิญเจอเรื่องอื่นภายในแดนปริศนา

ถึงอย่างไร ในบรรดาพวกเขาก็มีเพียงแค่เซียวจื่อเจี้ยนเท่านั้นที่ผ่านทะลุไปยังด่านที่หกได้ ส่วนด่านหลังจากนั้นแท้จริงแล้วเป็นเช่นไร พวกเขาเองต่างก็ไม่รู้แน่ชัด

ในมุมมองของปีศาจยักษ์ยู่หวูฉิว ด้วยพลังพรสวรรค์ของหลัวซิว อย่างน้อย ๆ ก็สามารถฝ่าไปได้จนถึงด่านที่เก้า มีความหวังอย่างมากที่จะสามารถนำวิชาหยางมหาเบญจธาตุทั้งหมดออกมาได้

เขาหยุดอยู่ที่แดนจ้าวนภานี้เป็นเวลานานเกินไปแล้ว อายุขัยของจ้าวนภาโดยทั่วไปคือแปดแสนปี แต่อายุของเขาในตอนนี้ได้ถึงสี่แสนกว่าปีเข้าไปแล้ว ดูเหมือนว่าจะสิ้นเปลืองศักยภาพของตัวเองจนเกือบหมด อีกทั้งยังบั่นทอนอายุขัยของตนลงเรื่อย ๆ อีกด้วย แต่พลังไม่เพิ่มขึ้น กลับกันมันยิ่งลดลง เหมือนกับกำลังเดินลงเขา

หากว่าไม่สามารถบรรลุถึงแดนราชาเทพก่อนห้าแสนปีได้ เช่นนั้นต่อให้ได้รับวรยุทธ์เพื่อบรรลุราชาเทพ โอกาสที่เขาจะบรรลุได้สำเร็จนั้น ก็มีเสียยิ่งกว่าน้อยอีก

เขาต้องการได้รับวิชาหยางมหาเบญจธาตุบทสุดท้ายอย่างเร่งด่วน สิ่งนี้จะช่วยปรับปรุงวรยุทธ์ให้สมบูรณ์ และได้รับโอกาสในการบรรลุราชาเทพ

พอดีกับได้เล็งเห็นถึงพรสวรรค์ของหลัวซิว มีความหวังว่าจะสามารถฝ่าด่านแดนปริศนาเบญจธาตุได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลที่จะยิ้มเขาเอาไว้ข้างกาย กระทั่งไม่สนใจว่าจะต้องเป็นศัตรูกับซือถูเจิ้งเจี้ยน

ถึงอย่างไรเมื่อเทียบกับโอกาสที่ตนจะได้บรรลุเป็นราชาเทพ ต่อให้ต้องเป็นศัตรูกับผู้แข็งแกร่งราชาเทพ ก็ถือว่าคุ้มค่า