มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1392

สำนักเต๋าเสวียนเทียนที่ไหลผ่านความผันผวนของเวลา บินออกมาจากหว่างคิ้วของหลัวซิว สำนักเต๋าเปิดออก จับซือถูเจิ้งเจี้ยนให้ผนึกเข้าไปด้านในในทันที

จากนั้น สำนักเต๋าก็ลดขนาดเล็กลงอย่างต่อเนื่อง และบินกลับเข้าไปยังห้วงจักรหยั่งรู้ของหลัวซิวอีกครั้ง

“โครมคราม……”

สำนักเต๋าสั่นไหวอย่างรุนแรง ผลพวงที่ตามมา ทำให้ตัวหยั่งรู้ของหลัวซิวราวกับจะพังทลายลง

ซือถูเจิ้งเจี้ยนที่อยู่ด้านในโจมตีอย่างบ้าคลั่ง พยายามทำลายผนึกของสำนักเต๋าเพื่อหนีออกมา

หลังจากดูดกลืนตำหนักจื่อเซียว ระดับของสำนักเต๋าเสวียนเทียนก็บรรลุถึงระดับอัญเทพฟ้า เพราะมันคือสิ่งล้ำค่าที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากสำนักเต๋า ดังนั้นศักยภาพจึงสูงมาก ไม่ด้อยไปกว่าราชาแห่งศัสตราวุธ ถ้าหากพลังของซือถูเจิ้งเจี้ยนไม่ได้ถูกกฎพิภพกดเอาไว้ การจะทะลุออกมาได้นั้นไม่ยาก แต่ในตอนนี้อย่าพยายามที่จะได้ออกมา

ทุกครั้งที่สำนักเต๋าสั่นไหว ต่างก็ทำให้ร่างกายของหลัวซิวสั่นสะท้านตามไปด้วย เหมือนกับถูกฟ้าผ่า เขาจำเป็นต้องใช้ร่างกายของตนเพื่อรับผลพวงของการโจมตี ไม่เช่นนั้นเมื่อใดก็ตามที่ถูกซือถูเจิ้งเจี้ยนหนีออกมาได้ ก็จะพลอยทำให้ทุกสิ่งที่ทำมานั้นสูญเปล่า

เมื่อครู่นี้เขาบินหนีออกไปและจงใจแกล้งทำเป็นบาดเจ็บสาหัสเพื่อชะลอความเร็วลง ทั้งหมดต่างก็เพื่อทำให้อีกฝ่ายตายใจและไม่ทันตั้งตัว ใช้ระฆังเทพฟ้ากำหนดและสำนักเต๋าเสวียนเทียนปิดผนึกเขาเอาไว้

ที่จริงด้วยพลังของซือถูเจิ้งเจี้ยน ระฆังเทพฟ้ากำหนดไม่อาจจะสามารถตรึงเขาเอาไว้ได้เลย เพราะว่าในแดนกฎเวลาของหลัวซิวนั้น แม้แต่แดนดั้งเดิมขั้นที่หนึ่งก็ยังไม่บรรลุถึง

แต่ที่เขาสามารถทำได้สำเร็จ นั่นก็เพราะว่าซือถูเจิ้งเจี้ยนไม่ได้ป้องกันตัว จึงทำให้เกิดผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงเช่นนี้ขึ้น

หากมีโอกาสได้เริ่มใหม่อีกครั้ง ซือถูเจิ้งเจี้ยนเพียงแค่ต้องหมุนเวียนกฎดั้งเดิม ก็สามารถมองข้ามผลกระทบต่อระฆังเทพฟ้ากำหนดกฎเวลาได้ ด้วยเหตุนี้ความแตกต่างของแดนกฎระหว่างพวกเขาทั้งสองจึงต่างกันมากเกินไป

“ผุ!”

หลัวซิวกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง สำนักเต๋าเสวียนเทียนที่อยู่กลางห้วงจักรหยั่งรู้สั่นไหวรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เกรงว่าจะไม่สามารถผนึกซือถูเจิ้งเจี้ยนเอาไว้ได้นานนัก

เขาขยับปีกเทพมังกรครามยักษ์ เร่งความเร็วให้ถึงขีดสุด บินเข้าไปด้านในส่วนลึกของอนัตตาไม่สิ้น