มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1437

มีเมืองที่สร้างขึ้นบนหินขนาดยักษ์ที่เชื่อมต่อกับแท่นบูชาที่ทุกคนยืนอยู่ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเมืองฟ้าเยือกที่ฉู่จวินกล่าวไว้

“สหายฉู่จวิน เรามาที่นี่เพื่อมายืมค่ายวาร์ปอนัตตาไปยังโลกาอัมพรเทว…” ชายหนึ่งในสามคนและสตรีสองคนกล่าว

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาถูกขัดจังหวะโดยฉู่จวิน เขาโบกมือ “ถ้าเจ้าต้องการใช้ค่ายวาร์ปของ ดาราฟ้าเยือกเจ้าต้องมีขีดอุทิศ ก่อนที่เจ้าจะได้รับขีดอุทิศ เจ้าต้องจ่ายค่าเข้าเมืองก่อน ถึงจะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในเมืองฟ้าเยือก”

“แล้วค่าเข้าเมืองเท่าไหร่ของแก้วเทว?” คนที่ถามก่อนหน้านี้ถามอีกครั้ง

พวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าเมืองฟ้าเยือกตั้งอยู่ที่นี่และครอบครองค่ายวาร์ปอนัตตาแห่งหนึ่ง เพื่อทำกำไรแน่นอน

“สิบล้านแก้วเทวชั้นล่าง!” ฉู่จวินยิ้มเล็กน้อย

“อะไรนะ?” ทั้งหกคนรวมทั้งหลัวซิวต่างตกตะลึง แก้วเทวไม่ใช่กะหล่ำปลี แค่เข้าเมืองฟ้าเยือกก็ต้องจ่ายสิบล้านแก้วเทวชั้นล่าง นี่ต่างกันกับแย่งเงินอย่างไร?

อัตราส่วนการแลกเปลี่ยนของแก้วเทวคือหนึ่งพันแก้วเทวชั้นล่างสามารถแลกเปลี่ยนเป็นแก้วเทวชั้นกลางหนึ่งก้อน และหนึ่งพันแก้วเทวชั้นกลางสามารถแลกเปลี่ยนเป็นแก้วเทวชั้นสูงหนึ่งก้อนได้

แก้วเทวชั้นล่างโดยทั่วไปเป็นทรัพยากรสำหรับการฝึกฝนของเทพมารและเทพฟ้า เมื่อรวมความมั่งคั่งของผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้าจำนวนมากเข้าด้วยกัน ถ้ามีแก้วเทวชั้นล่างประมาณว่าสิบล้านก้อนก็ไม่เลวแล้ว

แม้ว่าแก้วเทวชั้นล่างสิบล้านก้อนนั้นไม่มากนักสำหรับหลัวซิว เพราะเขาได้ฆ่าซือถูเจิ้งเจี้ยนและจ้าวนภาไร้เจตสิก ก็ได้รับความมั่งคั่งจำนวนมาก รวมกันแล้วมีแก้วเทวชั้นล่างมากถึงห้าสิบล้าน มากกว่าหนึ่งล้านแก้วเทวชั้นกลาง

แต่ถ้าต้องจ่ายสิบล้านแก้วเทวชั้นล่างเพื่อเข้าเมืองเท่านั้น แม้ว่าจะมีแก้วเทวมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถฟุ่มเฟือยได้ขนาดนี้หรอกนะ