มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1493

ถึงแม้ไม่ใช่ข่าวดีอะไร แต่มันกลับเป็นสิ่งที่หลัวซิวต้องการทราบพอดี

และในเวลานี้เอง สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปกะทันหัน สายตามองไปทางสุดขอบฟ้าอันไกลโพ้น สัมผัสได้ถึงชี่มารอันเข้มข้นกำลังบินตรงเข้ามาทางนี้ด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง 

“โฮก!”

เสียงตะคอกคำรามดังสนั่นไปทั่วทั้งแผ่นฟ้า อสูรเสือที่มีปีกคู่ด้านหลัง ลำตัวยาว 30 กว่าเมตรตัวหนึ่งกำลังบินตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว บนหลังของอสูรเสือ มีนักยุทธ์ในชุดขาวคนหนึ่งกำลังถือกระบี่เล่มหนึ่งอยู่ในมือ 

ความเร็วของเสือบินรวดเร็วมาก ๆ ไม่นานนักก็มาถึงเหนือนภาบริเวณหุบเขาทิพย์แล้ว นักยุทธ์ชุดขาวผู้นั้นเป็นชายหนุ่มที่ใบหน้าหล่อเหลา มีความเย็นเยือกและเคร่งขรึมปนอยู่บนใบหน้าเล็กน้อย 

เมื่อเห็นการปรากฏตัวของคนดังกล่าว หลัวซิวสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าร่างกายของนายท่านตระกูลสวีสั่นเทา ใบหน้าขาวซีดถึงขีดสุด

“องค์ชายเสวียนซิง? ……พรรคกระบี่ขนนกนั่นเป็นกองกำลังที่อยู่ใต้บังคับบัญชาขององค์ชายเสวียนซิงจริงหรือ?”นายท่านตระกูลสวีพูดพึมพำคนเดียว

“คนดังกล่าวมีความเกี่ยวข้องกับพรรคกระบี่ขนนกหรือ?”หลัวซิวถามออกมาทันทีโดยไม่ต้องคิด

นายท่านตระกูลสวีพยักหน้า แล้วพูดด้วยใบหน้าที่ขาวซีด: “คนดังกล่าวมีนามว่าหลี่เสวียนซิง เป็นศิษย์ใจกล้าของสำนักเทียนเจี้ยน ผู้คนเรียกเขาว่าองค์ชายเสวียนซิง ผลการฝึกตนเพิ่งบรรลุถึงแดนเทพมารขั้นสูงเมื่อไม่นานมานี้”

กองกำลังระดับราชาเทพอย่างสำนักเทียนเจี้ยนและสำนักวัชรยักษ์นั้น มีศิษย์นอกสำนักมากจนนับไม่ถ้วน ศิษย์ในสำนักก็มีไม่น้อยเช่นกัน ทว่าจำนวนศิษย์ใจกลางต้องมีไม่มากอย่างแน่นอน 

ศิษย์ใจกลางทุกคนล้วนเป็นอัจฉริยะที่ทางสำนักทุ่มกำลังบ่มเพาะ โดยเฉพาะหลังจากที่บรรลุถึงแดนเทพมารขั้นสูงเป็นต้นไป โดยส่วนใหญ่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว ขอเพียงระมัดระวังหน่อย ก็สามารถเดินทางไปทั่วทุกมุมโลกานี้ได้ อนาคตมีโอกาสฝึกตนจนบรรลุเป็นเทพฟ้าไม่น้อย

“อดีตข้าก็เคยได้ยินมาเช่นกันว่าพรรคกระบี่ขนนกเป็นกองกำลังที่อยู่ใต้บังคับบัญชาขององค์ชายเสวียนซิง แต่กลับไม่สามารถยืนยันข้อจริงเท็จของเรื่องนี้ได้ วินาทีนี้องค์ชายเสวียนซิงย่างกรายมาถึงที่นี่ เห็นได้ชัดเจนเลยว่ามันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ……”

หลัวซิวหกระเหินเดินฟ้า ลอยขึ้นกลางนภา จ้องมององค์ชายเสวียนซิงที่กำลังยืนอยู่บนเสือบินด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง 

ดวงตาคู่นั้นขององค์ชายเสวียนซิงกำลังกวาดตามองหลัวซิวตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย็นเยือก“ผลการฝึกตนเทพมารขั้น 3 สามารถสังหารฮู๋ฉุนหยูที่เป็นเทพมารขั้น 5 พอมีความสามารถอยู่บ้างจริง ๆ”

น้ำเสียงขององค์ชายเสวียนซิงทะนงองอาจมาก ก่อนเขาจะพูดอย่างเรียบนิ่งว่า: “ถึงแม้ว่าพรรคกระบี่ขนนกจะเป็นเพียงหมาตัวหนึ่งที่ท่านชายอย่างข้าเลี้ยงไว้แก้เบื่อ แต่จะตีหมาทั้งทีก็ต้องดูก่อนว่าเจ้าของเป็นผู้ใด ในเมื่อเจ้าสังหารคนในพรรคกระบี่ขนนก เช่นนั้นเจ้าก็ส่งวิญญาณดั้งเดิมของเจ้าออกมาหนึ่งส่วน แล้วท่านชายอย่างข้าจะยกโทษฐานต้องตายของเจ้า”

ส่งวิญญาณดั้งเดิมออกไปหนึ่งส่วน นั่นก็หมายความว่านำความเป็นความตายของตัวเองฝากไว้ในกำมือของฝ่ายตรงข้าม คนส่วนมากที่ไม่เข้าใจเกี่ยวกับวิชาห้ามค่ายกล ล้วนจะใช้วิธีการที่เรียบง่ายที่สุดเช่นนี้มาควบคุมความเป็นความตายของนักยุทธ์อื่น ๆ เพื่อสั่งการให้คนเหล่านั้นปฏิบัติตามคำสั่งของตน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลัวซิวก็หลุดหัวเราะออกมาทันที เขาทำเรื่องเช่นนี้อยู่บ่อยครั้ง วิญญาณดั้งเดิมที่ถูกเขายึดกุมนั้นก็มีผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าหกคนแล้ว แต่ทว่าบุคคลที่อยู่ตรงหน้ากลับเป็นเพียงเทพมารขั้นสูง ถึงกับจะให้เขาส่งวิญญาณดั้งเดิมส่วนหนึ่งออกมาอย่างนั้นหรือ?