มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1503

“วิถียุทธ์ของข้านั้นก็คือกระบี่ และกฎที่ข้าฝึกนั้นก็มิใช่กฎธรรมดาเช่นกัน แต่เป็นกฎแห่งกระบี่!”

ชายชุดคลุมยาวสีทองเดินตรงเข้ามาทางหลัวซิว ห้วงกระบี่ที่อยู่บนตัวพรั่งพรูออกมา พลังออร่าเพิ่มพูนขึ้นอย่างต่อเนื่อง 

วิถียุทธ์มีเป็นหมื่นเป็นพัน ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เพียงกฎทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ลม อัสนี หยินหยางต่าง ๆ หากนักยุทธ์สามารถฝึกวิถีของตนออกมาได้ อาจจะสามารถฝึกกฎที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองออกมาได้เลย และเป็นกฎเพียงหนึ่งเดียวในโลกใบนี้ 

กฎประเภทนี้ก็มีพื้นที่ให้พัฒนาสูงมาก ๆ เช่นกัน เมื่อบรรลุถึงแดนขีดสุดแล้ว พลังจะไม่ด้อยไปกว่าสี่กฎชั้นยอดอย่างห้วงเวลาและการเวียนว่ายตายเกิดเลย

ส่วนในความเป็นจริงนั้น เมื่อผลการฝึกตนของนักยุทธ์บรรลุถึงระดับที่แน่นอน ก็จะเข้าใจเช่นกันว่าการแบ่งแยกกฎออกเป็นระดับธรรมดา ระดับกลาง ระดับสูงและชั้นยอดนั้นมันไม่ถูกต้องแต่อย่างใด

กฎที่ธรรมดามากที่สุด หากสามารถฝึกจนถึงแดนขีดสุดแล้ว มันก็จะเป็นเชกเช่นเดียวกันกับฝึกกฎชั้นยอดถึงแดนขีดสุด ต่างเป็นสัญลักษณ์กฎดั้งเดิมบริบูรณ์ใหญ่

กฎไม่มีแข็งแกร่งและอ่อนแอ มันขึ้นอยู่กับวิธีการใช้สอยกฎของตัวนักยุทธ์เท่านั้น

“รับกระบี่ข้าหนึ่งกระบี่!”

จู่ ๆ ชายชุดคลุมยาวสีทองก็เอ่ยปากพูด แสงเรืองที่อยู่ในแววตาขึ้นขึ้น ๆ ลง ๆ นิ้วชี้ฟ้า เงากระบี่ที่ใหญ่โตมหึมาผนึกรวมกันสำเร็จ ก่อนที่มันจะฟาดฟันลงมาพร้อมกับกฎแห่งกระบี่ที่แฝงซ่อนอยู่ภายใน 

กระบี่ที่ดูธรรมดาเรียบง่ายนี้ กลับมีความลี้ลับของกฎและโลกกระบี่แฝงซ่อนอยู่ พลานุภาพของกระบี่นี้สามารถสังหารผู้ที่อยู่ต่ำกว่าราชาเทพได้!

รูม่านตาของหลัวซิวหดลงเล็กน้อย แววตาดูเคร่งขรึมขึ้น พูดได้เลยว่าในบรรดาผู้ที่อยู่ต่ำกว่าราชาเทพทั้งหมดที่เขาเคยพบเจอมา ชายชุดคลุมยาวสีทองตรงหน้านี้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งมากที่สุด 

ยิ่งกว่านั้นคือเมื่ออยู่ในระดับกึ่งราชาเทพเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่นราชาเทพอย่างซือถูเจิ้งเจี้ยนก็อาจจะถูกกระบี่ดังกล่าวสังหารได้

โลกาดาราอุดรเป็นพิภพที่บุกเบิกขึ้นมาโดยมกุฎเทพ ระดับของโลกใบนี้อยู่สูงกว่าโลกที่หลัวซิวเคยอาศัยอยู่เมื่อก่อนหน้านี้มาก ๆ และในที่สุดหลัวซิวก็พบเห็นคู่ต่อสู้ที่เพียงพอที่จะให้เขาปฏิบัติดีเป็นพิเศษด้วยสักที

ดาราชีวีเจ็ดดวง จุดลมปราณดาราสองดวง เมื่ออยู่ภายใต้การปลุกเสกของดวงดาวทั้งเก้า ผลการฝึกตนของหลัวซิวก็สามารถเคียงบ่าเคียงไหล่กับกึ่งราชาเทพได้แล้ว