เมื่อได้ฟังเรื่องราวของจินหลิงหยุนแล้ว หลัวซิวก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ใจกว้างคนหนึ่ง ในยุคสมัยที่ทุกคนบนโลกล้วนเห็นแก่ผลประโยชน์ของตน จึงหาพบคนประเภทนี้ได้น้อยมาก
“บัดนี้ศึกการช่วงชิงสิทธิ์ที่มุ่งไปสู่โลกะอัมพรเทวยังเหลืออีกสามปี อิงจากสัญญาของกองกำลังทั้งหลาย ผู้แข็งแกร่งระดับราชาเทพเป็นต้นไปไม่สามารถเข้าร่วมการช่วงชิงสิทธิ์ อดีตถึงแม้ข้าจะเคยเข้าร่วมทุกครั้ง แต่ทว่าข้ากลับไม่มีความคิดที่จะมุ่งหน้าไปสู่โลกะอัมพรเทวสักที”
“ปัจจุบันเวลาก็ล่วงเลยมานานมาก ๆ แล้ว และเรื่องราวที่ข้าทำเพื่อสำนักเทียนเจี้ยนนั้นก็มากพอแล้ว ครั้งนี้ข้าวางแผนจะมุ่งหน้าไปยังโลกะอัมพรเทว แสวงหาวิถีแห่งกระบี่ที่เป็นของตัวข้าเอง”
ระหว่างทาง ทั้งสองคนต่างพูดคุยกันและกัน เรื่องส่วนมากที่พูดถึงคือความคิดเห็นและการตระหนักรู้ในแดนบนวิถียุทธ์ การตระหนักรู้ในด้านพลังอมตะของหลัวซิวทำให้หลิงหยุนได้รับประโยชน์ไปไม่น้อย และการตระหนักรู้ในเรื่องราวบางอย่างของกึ่งราชาเทพอย่างจินหลิงหยุน ก็ทำให้หลัวซิวได้รับผลประโยชน์ไปไม่น้อยเช่นกัน
ทั้งสองต่างเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันเล็กน้อย รู้สึกแค้นที่เหตุใดทั้งสองเพิ่งมีโอกาสได้พบเจอรู้จักกันเอาบัดนี้
ทั่วทั้งโลกาดาราอุดรมีกองกำลังใหญ่ราชาเทพทั้งหมดห้ากองกำลัง ซึ่งในฐานะที่สำนักเทียนเจี้ยนเป็นหนึ่งในกองกำลังราชาเทพ ไม่นึกเลยว่าสถานที่ตั้งของสำนักเขาจะตั้งอยู่บนกลุ่มภูเขาที่ลอยอยู่เหนือนภา
ยอดเขาทุกยอดดุจกระบี่อันเฉียบคม ตั้งตระหง่านสูงเทียมฟ้า ภายในหมู่ภูเขา ยิ่งมีกระบี่เทพสีทองเล่มหนึ่งที่ใหญ่โตมโหฬารมากจนถึงขั้นที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ แทงเสียดฟ้า กว้างใหญ่สูงตระหง่าน
ซึ่งกระบี่เล่มนี้มีนามว่าเทียนเจี้ยน เป็นอัญบัลลังก์แห่งสำนักของสำนักเทียนเจี้ยน ซึ่งเป็นราชาแห่งศัสตราวุธ!
ยังไม่ทันได้เข้าใกล้สำนักเขาของสำนักเทียนเจี้ยน ก็สามารถสัมผัสได้ถึงห่วงกระบี่ที่รุ่งอรุณดุดันได้แล้ว จู่ ๆ โจวชิงนั่นกลับหยุดลงตรงหน้าสำนักเขา หันหน้ากลับมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น: “ห้ามคนนอกเข้าไปภายในสำนักเทียนเจี้ยน!”
ในสีหน้าท่าทางของเขามีความหยิ่งผยองปนอยู่ด้วย เนื่องจากวินาทีนี้พวกเขากำลังอยู่หน้าสำนักเขาเทียนเจี้ยน เขาจึงมั่นใจอย่างมาก เพราะมีภูมิฐานอำนาจของทั่วทั้งสำนักเทียนเจี้ยนคอยสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง
หลัวซิวขมวดคิ้วลง เขารู้สึกว่าโจวชิงผู้นี้ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีมากเกินไป อย่าว่าแต่อยู่ตรงหน้าสำนักเขาสำนักเทียนเจี้ยนเลย ต่อให้อยู่ภายในสำนักเขา หากเขาจะสังหารคนดังกล่าว ก็แค่ต้องใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเดียวเท่านั้น
ยิ่งกว่านั้นคือหลังจากสังหารคนดังกล่าวแล้ว หากเขาอยากจากไป ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่างของสำนักเทียนเจี้ยนก็หยุดยั้งเขาไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...