บทที่ 1519 – ตอนที่ต้องอ่านของ มหายุทธ์ สะท้านภพ
ตอนนี้ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1519 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ความเร็วในการเคลื่อนที่ของแสงดาวดังกล่าวไม่เร็ว แต่ทว่ามันกลับขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง มันก็กลายเป็นดวงดาวโบราณที่ใหญ่โตมากจนหาที่เปรียบไม่ได้ดวงหนึ่ง
ดวงดาวโบราณดวงนี้ไม่ใช่พลังเงาสะท้อนอีกต่อไป แต่เป็นร่างแท้ของดวงดาว!
พลังออร่าที่แผ่กระจายออกมาจากตัวมันยิ่งใหญ่มหาศาลมาก บีบรัดจนท้องฟ้าแตกสลายดั่งกระจก เมื่อเปรียบเทียบกับดวงดาวทั้งเจ็ดในเมืองเทวะดาราอุดรแล้ว ดวงดาวในเมืองเทวะดาราอุดร ก็ดูหม่นหมองไปเลย
“โครมตู้ม……”
เสี้ยววินาทีที่พลังโจมตีทั้งสองสัมผัสกัน พลังฝ่ามือสีดำนั่นก็ถูกทำลายล้างไปในชั่วพริบตาเดียว พลังอำนาจของดวงดาวโบราณไม่ลดน้อยลงเลย มันกำลังพุ่งตรงเข้าไปทางจี้เฟิงพร้อมกับพลังฟ้าดินที่มากมายมหาศาล
เสียงที่ต่ำทุ้มดังก้องกังวานขึ้นมา ท้องฟ้าถูกดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพกระแทกจนเกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ จี้เฟิงกระอักเลือด ร่างกายบินลอยออกไป ภายในแววตามีความหวาดผวาปรากฏเล็กน้อย
“นี่มันเป็นไปไม่ได้……นี่มันสมบัติอะไร?”
จี้เฟิงมองดูดวงดาวที่ใหญ่โตมหึมานั่นด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัวเล็กน้อย เขาไม่ได้ไม่คุ้นเคยต่อวิธีการโจมตีด้วยดวงดาวเช่นนี้ เมื่อครั้นอยู่ในสถานผนึกดารามรณะ เขาจำได้ชัดเจนมาก ๆ ว่าสิ่งที่หลัวซิวสามารถใช้สอยได้นั้นเป็นเพียงเงาสะท้อนของดวงดาวเท่านั้น
ทว่าบัดนี้เพิ่งผ่านไปเพียงสามปีสั้น ๆ เขาก็ถึงขั้นสามารถกระตุ้นร่างแท้ของดวงดาวได้แล้วอย่างนั้นหรือ
“หรือว่านี่คืออัญมกุฎเทพ? แต่ทว่าจากระดับผลการฝึกตนของมัน มันจะมีทางกระตุ้นได้อย่างไร?”จี้เฟิงรู้สึกเหลือเชื่อมาก ๆ แต่ความรู้สึกที่มีมากกว่าคือความอับอาย ในฐานะที่เป็นราชาเทพผู้สง่าผ่าเผย ไม่นึกเลยว่าจะถูกผู้น้อยที่มีผลการฝึกตนเพียงเทพมารโจมตีจนบาดเจ็บ นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างใหญ่หลวง!
“เจ้ามิอาจได้รับการยกโทษ!”
จี้เฟิงตะคอกเสียงดัง เสียงของเขาดังก้องอยู่บนนภาสูง เขาเรียกกระบี่เทพออกมาในกำมือ ก่อนจะง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดฟันแสงกระบี่แสงหนึ่งออกไป
แสงกระบี่ดังกล่าวเป็นแสงสีเขียวเข้ม ซึ่งภายในมีพลังกฎธาตุไม้ดั้งเดิมขั้น 4 แฝงซ่อนอยู่
พลานุภาพของดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพปะทุออกมา ถึงแม้พลังที่ปลดปล่อยออกมาจะมีไม่ถึงหนึ่งในพันก็ตาม ทว่ารัศมีเทพที่ปลดปล่อยออกมาจากตัวมัน ก็เป็นภาพฉากที่แวววาวจับตาถึงขีดสุดในฟ้าดินผืนนี้แล้วเช่นกัน
แสงดาวทุกแสงที่ปลดปล่อยออกมาจากตัวมันมีพลานุภาพที่ไม่อาจจินตนาการได้แฝงซ่อนอยู่ แสงกระบี่ของจี้เฟิงยังไม่ทันได้ประชิดใกล้เข้ามา ก็ถูกแสงดาวอันเจิดจ้าที่ปลดปล่อยออกมาจากดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพทำลายจนดับสูญไปก่อน
ภายในเสี้ยววินาทีเดียว จู่ ๆ ความเร็วในการเคลื่อนที่ของดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพก็เพิ่มขึ้น พุ่งเข้าไปกระแทกใส่จี้เฟิงอีกครั้งจนดังสะเทือนเลื่อนลั่น
พลังกฎดั้งเดิมขั้น 4 ผนึกรวมกันแล้วระเบิดแตก แต่ทว่าน้ำหนักของดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพนั้นเยอะมาก ๆ พลังที่แฝงซ่อนอยู่ภายใต้การพุ่งชนเกะกะระรานถึงขีดสุด ภายในไม่มีกฎที่ประณีตสวยจิตรหรือพลังอมตะแฝงซ่อนอยู่เลย เพียงอาศัยน้ำหนักที่ไม่มีสิ่งใดเทียบเทียมได้ ก็ประกอบเป็นการโจมตีที่เพียงพอที่จะสร้างภัยคุกคามต่อราชาเทพได้แล้ว
พลังที่เกะกะระรานถึงขีดสุดก็สามารถบดขยี้กฎฟ้าดินได้ และนี่ก็เป็นแก่นสารของวิชาหนึ่งพลังถล่มล้าน
เมื่อเห็นว่าร่างกายของจี้เฟิงถูกพลังอันน่ากลัวของดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพกระแทกจนกระอักเลือดและบินลอยออกไป หลัวซิวก็เริ่มรู้แจ้งในเรื่องบางอย่างขึ้นมาอย่างรางเลือน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...