มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1519

ความเร็วในการเคลื่อนที่ของแสงดาวดังกล่าวไม่เร็ว แต่ทว่ามันกลับขยายใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่อง หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง มันก็กลายเป็นดวงดาวโบราณที่ใหญ่โตมากจนหาที่เปรียบไม่ได้ดวงหนึ่ง 

ดวงดาวโบราณดวงนี้ไม่ใช่พลังเงาสะท้อนอีกต่อไป แต่เป็นร่างแท้ของดวงดาว!

พลังออร่าที่แผ่กระจายออกมาจากตัวมันยิ่งใหญ่มหาศาลมาก บีบรัดจนท้องฟ้าแตกสลายดั่งกระจก เมื่อเปรียบเทียบกับดวงดาวทั้งเจ็ดในเมืองเทวะดาราอุดรแล้ว ดวงดาวในเมืองเทวะดาราอุดร ก็ดูหม่นหมองไปเลย

“โครมตู้ม……”

เสี้ยววินาทีที่พลังโจมตีทั้งสองสัมผัสกัน พลังฝ่ามือสีดำนั่นก็ถูกทำลายล้างไปในชั่วพริบตาเดียว พลังอำนาจของดวงดาวโบราณไม่ลดน้อยลงเลย มันกำลังพุ่งตรงเข้าไปทางจี้เฟิงพร้อมกับพลังฟ้าดินที่มากมายมหาศาล 

เสียงที่ต่ำทุ้มดังก้องกังวานขึ้นมา ท้องฟ้าถูกดวงดาวโบราณจ้าวมหาเทพกระแทกจนเกิดเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ จี้เฟิงกระอักเลือด ร่างกายบินลอยออกไป ภายในแววตามีความหวาดผวาปรากฏเล็กน้อย 

“นี่มันเป็นไปไม่ได้……นี่มันสมบัติอะไร?”

จี้เฟิงมองดูดวงดาวที่ใหญ่โตมหึมานั่นด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัวเล็กน้อย เขาไม่ได้ไม่คุ้นเคยต่อวิธีการโจมตีด้วยดวงดาวเช่นนี้ เมื่อครั้นอยู่ในสถานผนึกดารามรณะ เขาจำได้ชัดเจนมาก ๆ ว่าสิ่งที่หลัวซิวสามารถใช้สอยได้นั้นเป็นเพียงเงาสะท้อนของดวงดาวเท่านั้น

ทว่าบัดนี้เพิ่งผ่านไปเพียงสามปีสั้น ๆ เขาก็ถึงขั้นสามารถกระตุ้นร่างแท้ของดวงดาวได้แล้วอย่างนั้นหรือ

“หรือว่านี่คืออัญมกุฎเทพ? แต่ทว่าจากระดับผลการฝึกตนของมัน มันจะมีทางกระตุ้นได้อย่างไร?”จี้เฟิงรู้สึกเหลือเชื่อมาก ๆ แต่ความรู้สึกที่มีมากกว่าคือความอับอาย ในฐานะที่เป็นราชาเทพผู้สง่าผ่าเผย ไม่นึกเลยว่าจะถูกผู้น้อยที่มีผลการฝึกตนเพียงเทพมารโจมตีจนบาดเจ็บ นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างใหญ่หลวง!

“เจ้ามิอาจได้รับการยกโทษ!”

จี้เฟิงตะคอกเสียงดัง เสียงของเขาดังก้องอยู่บนนภาสูง เขาเรียกกระบี่เทพออกมาในกำมือ ก่อนจะง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดฟันแสงกระบี่แสงหนึ่งออกไป

แสงกระบี่ดังกล่าวเป็นแสงสีเขียวเข้ม ซึ่งภายในมีพลังกฎธาตุไม้ดั้งเดิมขั้น 4 แฝงซ่อนอยู่