มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1549

กฎดั้งเดิมขั้นที่ 6 อยู่ไกลเกินไปสำหรับหลัวซิว ดังนั้นหากเขาต้องการกินยาโอสถมกุฎเทพปุถุชนเม็ดนี้ เขาจะต้องเสี่ยงอย่างมาก

แตกต่างจากกฎอ่อนโยนที่มีอยู่ในกมลโลกา พลังของเม็ดยาค่อนข้างรุนแรง ซึ่งเป็นสาเหตุที่เม็ดยาถูกจำแนกตามระดับ นักยุทธ์แดนต่ำไม่กล้ากินเม็ดยาระดับสูงอย่างไม่รอบคอบ

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่พยายามกินยาระดับสูงเพื่อแสวงหาการบรรลุผลการฝึกตน แต่ส่วนใหญ่เสียชีวิตจากการที่ร่างกายระเบิด จบลงได้ไม่ดี

“ด้วยความแข็งแกร่งผลการฝึกตนเวทย์ผลการฝึกตนและร่างยุทธ์ร่างเนื้อในปัจจุบันของข้า กินโอสถเวทย์ธรรมนั้นเป็นขีดจำกัดมากแล้ว หากข้ากินโอสถมกุฎเทพปุถุชนเลยระดับ 9 ร่างกายอาจจะระเบิดตายไปก็ได้”

แม้ว่าใจของหลัวซิวจะมุ่งมั่น เขาก็อดไม่ได้ที่จะลังเลในขณะนี้

ทันทีที่กินยา ความเป็นและความตายก็เป็นเพียงสิ่งกีดขวางเส้นบางๆเท่านั้น แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังเชื่อว่าความเป็นไปได้ของความตายนั้นเยอะกว่าความเป็น

แต่การลองนี้สำคัญมากสำหรับหลัวซิว หากพลังของยาสามารถใช้เพื่อเปิดหกจุดลมปราณของร่างกายมนุษย์ได้ เขาจะหยิบวิถีกลั่นยาขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อที่เขาจะได้ฝึกฝนเคล็ดวิชาจุดลมปราณไปได้ไกล

แน่นอนว่าการลองนี้สามารถรอจนกว่าเขามีความมั่นใจเพียงพอแล้วในอนาคต แต่ในมุมมองของหลัวซิว ในเวลานั้นอย่างน้อยเขาก็เป็นเทพฟ้าแล้ว ยังอาจจะเป็นราชาเทพด้วยซ้ำ และพลาดช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการฝึกฝนเคล็ดวิชาจุดลมปราณ

ตามบันทึกในเคล็ดวิชาจุดลมปราณ การเปิดจุดลมปราณสิบแปดจุดส่วนหนึ่งนั้นทำได้ดีที่สุดในตอนที่เป็นแดนเทพมาร เพราะยิ่งแดนผลการฝึกตนสูงเท่าไร จุดลมปราณก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ความยากลำบากของการเปิดจะเพิ่มขึ้น และแม้ในตอนท้าย จุดลมปราณก็กลายเป็นจุดตาย สูญเสียโอกาสในการเปิดทั้งหมดไป

แต่การที่อยากจะเปิดจุดลมปราณสิบแปดจุดส่วนใดส่วนหนึ่งให้เสร็จสมบูรณ์ของร่างกายในตอนที่อยู่แดนเทพมารนั้นยากเกินไปนัก แม้ว่าชาติก่อนหงเทียนจะเป็นราชาเทพ เขาก็เปิดถึงจุดลมปราณที่สิบสามเท่านั้น

“ข้ามีผู้เป็นอมตะ แม้ว่าการกินยาจะเป็นอันตราย ตราบใดที่ข้ายังเหลือลมหายใจอยู่ข้าก็จะไม่ตาย”

หลังจากนั้นเป็นเวลานาน หลัวซิวตัดสินใจและบดขยี้ขวดหยก โอสถมกุฎเทพปุถุชนแสงสว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ถูกเขาเอาออกมาแล้วโยนเข้าปาก