มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1568

เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่รู้ตัว ในท้ายที่สุด เหลือเพียงไม่ถึงสิบคนที่ยังคงยึดมั่น

หลังจากเวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานแค่ไหนอีกครั้งแล้ว มีเพียงสองคนที่เหลืออยู่บนแท่นสูงซึ่งยังคงตรวจสิบวิธีแก้อยู่

สองคนนี้ คนหนึ่งคือหลัวซิว และอีกคนเป็นชายวัยกลางคนที่สวมชุดศิษย์นอกสำนัก

ชายวัยกลางคนผู้นี้เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ศิษย์นอกสำนัก ว่ากันว่า เขาเป็นนักค่ายเทพระดับ 3 มาหลายร้อยปีขึ้นไปแล้ว เมื่อหลายสิบปีก่อนเขาได้บรรลุถึงแดนกฎดั้งเดิมขั้นที่ 2 และมีความมั่นใจอย่างยิ่งที่จะผ่านการประเมินครั้งนี้

“ถึงขีดจำกัดแล้ว...”

หลังจากนั้นไม่นาน ชายวัยกลางคนก็หลับตาลง รู้สึกว่าตัวสำนึกของเขาหมดลงอย่างรุนแรง แสบตาอีกด้วย

เขารู้ว่าหาวิธีแก้สิบวิธีอย่างก็สามารถผ่านการทดสอบแล้ว แต่สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่แค่ผ่านการทดสอบเท่านั้น แต่ยังต้องได้รับคะแนนที่ดีที่สุดจาก และมีชื่อเสียง!

บางทีเขาอาจได้รับความชื่นชมจากผู้อาวุโส และหนทางในอนคตของเขาจะเดินได้ง่ายขึ้น

“ในบรรดาคนทั้งหลาย ไม่น่ามีใครเทียบข้าได้”

เขาลุกขึ้นอย่างช้าๆ วางม้วนหยกลง และทันใดนั้นก็สังเกตเห็นหลัวซิวที่ยังคงยืนกรานที่จะหาวิธีแก้อยู่บนแท่นสูง

“ยังยืนกรานอยู่หรือ” รูม่านตาของชายวัยกลางคนหดลง แต่เขาเยาะเย้ยทันที “เวลาในการค้นหานาน ไม่ได้หมายความว่าความสำเร็จจะดี ในเวลาเดียวกัน ข้าสามารถค้นหาวิธีแก้ได้เจ็ดสิบหกวิธี เปลี่ยนเป็นคนอื่นสามรถค้นหาได้ห้าสิบวิธีก็เป็นการดีที่แล้ว”

ทุกคนมีความคิดที่คล้ายกันเป็นแบบนี้ ทุกคนทำการประเมินเสร็จสิ้นแล้ว มีเพียงหลัวซิวเท่านั้นที่ยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่บนแท่นสูงและดูแล้วยังได้อยากจะหยุดการค้นหา

“คนนี้ตั้งใจจะเสียเวลาของทุกคน ถ้าค้นหาวิธีแก้ไม่ได้แล้วเป็นแบบนี้ต่อไป มีประโยชน์อะไร?”

บางคนในฝูงชนที่อยู่ใกล้แท่นสูงพูดอย่างไม่พอใจ