มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1640

“นั่นมัน……”

ทันใดนั้น หลัวซิวเห็นกลุ่มแสงสีเงินแวบวาบอยู่ด้านหน้า มันเร็วมากเสียจนคิดว่าตนตาพร่าไปเอง

อย่างไรก็ตาม ผู้แข็งแกร่งที่มีผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนเช่นนี้อย่างเขา จะตาพร่าไปได้อย่างไร เพียงแต่ความเร็วของแสงสีเงินนั้นเร็วเกินไป ตาเปล่าของเขาไม่สามารถจับร่องรอยได้เลย สิ่งที่เขาเห็นคือเงาที่แสงสีเงินหลงเหลือเอาไว้

เขาไม่รู้ว่าที่แท้แล้วมันคืออะไรกันแน่ หลุมดำห้วงดาราลึกลับอยู่เสมอ แต่เขารู้สึกถึงสำนักเต๋าเสวียนเทียนภายในตัวหยั่งรู้ ทันทีที่แสงสีเงินปรากฏขึ้น มันก็สั่นสะเทือน

ในเวลาเดียวกัน สำนักเต๋าเสวียนเทียนสื่อถึงความปรารถนาของดูดกลืน ราวกับรอไม่ไหวที่จะกลืนแสงสีเงินที่เพิ่งลอยผ่านไป ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะช่วยเสริมวิวัฒนาการของมัน

เมื่อนานมาแล้ว หลัวซิวท่ามกลางสมบัติที่เกิดจากการบ่มเพาะฟ้ากำหนดจำนวนมากนั้น บางอย่างที่พิเศษมากสามารถวิวัฒนาการได้ แต่วิธีการวิวัฒนาการเพื่อเพิ่มพลังนั้นแตกต่างกันออกไป วิธีการวิวัฒนาการของปีกทิพย์ไร้มลทินเกิดจากการหลอมรวมของวัสดุล้ำค่า เพื่อเสริมวิวัฒนาการของกฎความเร็วที่มีอยู่ในตัวของมัน

วิวัฒนาการของหอกยุทธ์มังกรดำเป็นการปลดผนึกต้องห้ามที่อยู่ภายในนั้น

การยกระดับสำนักเต๋าเสวียนเทียนในครั้งก่อน คือดูดกลืนซากตำหนักจื่อเซียวโดยตรง ส่วนตำหนักจื่อเซียวคือของขลังที่หงเทียนเคยฝึกเซ่น มันเต็มไปด้วยกฎปริภูมิ

“วิวัฒนาการของสำนักเต๋าเสวียนเทียนก็คือการดูดกลืนสมบัติที่เต็มไปด้วยกฎปริภูมิ?” หลัวซิวดูเหมือนจะพอเข้าใจบางอย่าง

ซวบ!

แสงสีเงินอีกดวงหนึ่งบินผ่านไป คราวนี้หลัวซิวไม่ได้มองมันด้วยตาเปล่า แต่จับด้วยตัวสำนึกแทน มองเห็นได้ชัดเจนว่าแสงสีเงินส่องประกายเป็นหินขนาดเท่าฝ่ามือ

“หินแก้วปริภูมิ?”