มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1645

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าชายชราอย่างข้าถูกขังอยู่ที่นี่นานถึงเพียงใด? นับหมื่นปี! นับหมื่นปีเชียวหนา!……”

หยูจือโจวถอนหายใจออกมายาว ๆ “แม้ว่าจะเป็นมกุฎเทพ ตลอดชีวิตจะมีสักกี่หมื่นปีกันเชียว?"

“จนกระทั่งต่อมา ข้าได้รับมรดกจากที่แห่งนี้ ตอนนั้นเองที่รู้ว่าที่แห่งนี้เรียกว่าหุบเขาผนึกปีศาจ เป็นสถานที่ผู้มีอำนาจในสมัยโบราณใช้ปราบปรามมารชั่วร้าย และเหตุผลที่ข้าสามารถมาที่นี่ได้ เพราะข้ามีกุญแจของที่นี่”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หยูจือโจวก็หันไปมองหลัวซิวแวบหนึ่ง จากนั้นจึงพูดพร้อมรอยยิ้ม “หลุมดำที่เจ้าเห็นนั้น หลุมดำปรากฏขึ้นเพราะข้าปรากฏตัวขึ้น หากข้าไม่เปิดมันออก ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเข้ามาได้ ดังนั้นที่เจ้าสามารถเข้ามาที่แห่งนี้ได้ พูดไปแล้วก็ต้องขอบคุณข้าจึงจะถูก”

“แต่เมื่อเจ้าเข้ามามา กลับมาทุบตีข้าเสียอย่างนั้น!” หยูจือโจวคำรามเสียงตำในลำคอ เหลือบตามองบนใส่หลัวซิวไปครั้งหนึ่ง

“ข้าติดอยู่ที่นี่มากว่าสองเดือน เจ้ายังบอกว่าข้าควรจะขอบคุณอีกหรือ?” หลัวซิวมุ่ยปาก แสดงออกว่าไม่เห็นด้วย

“เจ้าหนูได้ประโยชน์จากที่แห่งนี้แล้วยังจะมาแสดงว่าเหมือนถูกเอาเปรียบอีก โอกาสและโชคลาภในที่แห่งนี้ หากไม่ใช่ว่าข้าค่อนข้างพึงพอใจในตัวเจ้า เจ้าจะไม่ได้รับมันเป็นแน่ รอให้เจ้าได้เห็นศิลาผนึกปีศาจเสียก่อน เจ้าก็จะได้รู้ว่าควรขอบคุณข้าแล้ว”

ระหว่างที่พูด หยูจือโจวก็พลันเร่งความเร็วขึ้น ไม่นานจากนั้น ก็เหมือนจะเห็นซากศิลาที่มีความสูงมากกว่าสองเมตรปรากฏขึ้นด้านหน้า

ศิลาหลักนี้ได้แตกหักไปแล้ว เมื่อดูจากจากร่องรอยแตกหัก ศิลาหลักนี้มีความสูงไม่ต่ำกว่าสิบจั้ง แต่ในวันนี้เหลือเพียงสองเมตรเท่านั้น

ศิลาแปลกประหลาด มีความผันผวนของเวลาหมุนเวียน ซึ่งสามารถย้อนไปได้มากกว่าหลายสิบล้านปี

ของโบราณเช่นนี้พบเจอได้ยาก ถึงอย่างไร ทุกสรรพสิ่งต่างไม่สามารถต้านทานการเสื่อมสลายจากวันเวลาได้