มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1682

ผู้อาวุโสชุดคลุมยาวเขียวจ้องเขม็งหลัวซิวด้วยใบหน้าที่หม่นหมอง “แค่ราชาเทพขั้นปฐมภูมิกระจอก ๆ คนหนึ่งก็บังอาจเป็นศัตรูกับข้าอย่างนั้นหรือ บัดนี้ส่งยาเซียนระดับ 9 เตานั้นออกมาซะ แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้าหนหนึ่ง”

“ผู้เพื่อนยุทธ์ทำเกินไปหน่อยหรือเปล่า? ในงานค้าขายทุกคนต่างต้องพึ่งพาความสามารถของตน……”อิงบูเฉิงเอ่ยปากพูด 

แต่ทว่าเขายังไม่ทันพูดจบ ผู้อาวุโสชุดคลุมยาวเขียวนั่นก็ทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง “นี่เป็นเรื่องระหว่างข้าและมัน เจ้าอยากเข้ามายุ่งหรือ?”

ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น ผู้อาวุโสชุดคลุมยาวเขียวก็ปลดปล่อยออร่าผลการฝึกตนราชาเทพขั้น 9 ออกมา ออร่าของเขาเกะกะระรานกว่าอิงบูเฉิงเป็นเท่าตัว ถึงแม้จะรวมเทพธิดายู่หรงเข้าด้วยคน ออร่าพวกเขาทั้งสองก็ไม่แข็งแรงกว่าออร่าของฝ่ายตรงข้ามเพียงผู้เดียวเลย

ในทุก ๆ แดนใหญ่ ขั้น 9 ก็ถูกเรียกว่าขั้นสูงเช่นกัน ในระดับราชาเทพ มีเพียงกึ่งมกุฎเทพเท่านั้นที่สามารถอยู่เหนือราชาเทพขั้น 9 ขั้นสูง 

เห็นได้ชัดเจนมากเลยว่าผู้อาวุโสชุดคลุมยาวเขียวจะอาศัยบารมีอำนาจบางอย่างข่มเหงผู้อื่น อย่างไรก็ตามในโลกยุทธ์มันเป็นเช่นนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ศักยภาพคืออำนาจสูงสุด ผู้แข็งแกร่งเป็นเจ้า

สีหน้าของอิงบูเฉิงและเทพธิดายู่หรงต่างเปลี่ยนแปลงไป พวกเขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าต่อให้ร่วมมือกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนดังกล่าวอย่างแน่นอน ระยะความต่างระหว่างราชาเทพขั้น 7 และขั้น 9 นั้น มันไม่ได้ต่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น  

“ส่งเหล็กเซียนดาวกระจายทั้งหมดนั่นของเจ้าออกมา แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้าหนหนึ่ง”

และในเวลานี้เอง หลัวซิวกลับเอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน และเมื่อคำพูดนี้ของเขาหลุดออกมาจากปาก ก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างผงะไปอย่างควบคุมไม่ได้ 

“อะ……ไอ้หมอนั่นล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?”

“เวลานี้แล้วยังกล้าพูดเป็นเล่นอีก นี่มันจังหวะของการรนหาที่ตายชัด ๆ ”