มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1695

หลัวซิวยังคาดเดาว่าอาจมีชิ้นส่วนของใจแห่งศุภรอยู่บนดาราแห่งกาลเวลานั้น!

ด้วยความคิด เขาเก็บใจแห่งศุภร ลุกขึ้นและเดินออกจากสถานที่ฝึกตน

“ผู้เพื่อนยุทธ์อิง?”

ทันทีที่เขาเดินออกจากสถานที่ฝึกตน หลัวซิวก็เห็นอิงบูเฉิง ดูเหมือนว่าคนผู้นี้รอเขาอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน

“ผู้เพื่อนยุทธ์เย่ ในที่สุดเจ้าก็ออกมาเสียที ดาราแห่งกาลเวลาปรากฏตัวแล้ว!”

เมื่ออิงบูเฉิงเห็นหลัวซิว เขาก็พูดทันทีอย่างยินดีว่า “รีบมากับข้า บรรพจารย์มกุฎเทพบอกว่าเขาต้องการพบเจ้า”

หลัวซิวไม่แปลกใจกับการเรียกพบของบรรพจารย์มกุฎเทพแห่งงานประมูลคุนหลุน เขารู้ดีว่าความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมานั้น เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของกองกำลังใหญ่แล้ว

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาจะหลีกเลี่ยงการติดต่อกับผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเขาได้เพิ่มขึ้นเป็นระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้ว่าเขาจะยืนอยู่หน้าผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพก็ตาม เขาก็แน่ใจว่าจะไม่ให้อีกฝ่ายเห็นเบาะแสอะไร

ภายใต้การนำของอิงบูเฉิง หลัวซิวได้พบกับบรรพจารย์มกุฎเทพผู้นั้น

เป็นชายชราผู้หนึ่ง และปลดปล่อยแรงกดดันของผู้แข็งแกร่งแดนมกุฎโดยมองไม่เห็น เขาเป็นหนึ่งในสามบรรพจารย์ของงานประมูลคุนหลุน ผู้เฒ่าหลิงเฉิน

“ผู้น้อยเย่ห้าวหราน เคารพผู้อาวุโส” หลัวซิวก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับ

ตอนนี้เครื่องหมายนี้ถูกเขาวางไว้ในตัวหยั่งรู้ แค่เขาอยาก เขาสามารถผนึกเครื่องหมายนี้เมื่อใดก็ได้ เพื่อให้ผู้เฒ่าหลิงเฉินสูญเสียความรู้สึกไป

หลัวซิวเข้าใจดีว่าเขาซ่อนความลับส่วนใหญ่ไว้ เพียงแค่แสดงความสามารถของกฎปริภูมิ กระนั้น ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้แข็งแกร่งหลายคนสอดแนมและเกิดความโลภ

อย่างไรก็ตาม หลังจากเรื่องของดาราแห่งกาลเวลาสิ้นสุดลง เขาวางแผนที่จะจากไป จากนั้นหาโอกาสที่จะไปยังโลกาชั้นฟ้า เพื่อช่วยเหยียนซีโรว่และเหยียนเยว่เอ๋อร์ รวมถึงพ่อแม่และญาติของเขากลับมา

เรือรบดาราขนาดมหึมาแล่นไปในจักรวาล จนกระทั่งบินมาเกือบครึ่งเดือน ดาราโบราณดวงหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหน้า

นี่คือดาราที่ปกคลุมไปด้วยแสงสว่างลึกลับ ไม่ว่าจะด้วยตาเปล่าหรือตัวสำนึก ต่างถูกบดบังด้วยเวลาที่บิดเบี้ยว สิ่งที่มองเห็นได้คือแสงที่พร่ามัวบนพื้นผิวของดารา